Η τόλμη του Πογέτ, ας είναι οδηγός για την ΑΕΚ

Δεν είναι ότι πιο σύνηθες, να θέλει ένας καινούριος προπονητής, να θέλει να πιάσει δουλειά άμεσα και μάλιστα να κοουτσάρει σε ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι. Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, δεν είναι ένα απλό εντός έδρας ματς που ακόμα και με τον...αυτόματο πιλότο θα το έπαιρνε η ΑΕΚ. Υπάρχει ο κίνδυνος, να ξεκινήσει την καριέρα του στη νέα του ομάδα με μια ήττα και αυτό δεν το θέλει κανένας νέος προπονητής. Από την άλλη ο Πογέτ, πιθανότατα καταλαβαίνει πως ένα καλό αποτέλεσμα, ειδικά η νίκη, θα εκτοξεύσει άμεσα τις μετοχές του και ανάμεσα στους παίκτες, αλλά και στο κοινό της ομάδας.

Περισσότερες πιθανότητες αυτή η επιθυμία για άμεσο ντεμπούτο, σε τόσο δύσκολες συνθήκες, είναι να εξελιχθούν τα πράγματα θετικά. Ή τουλάχιστον να δούμε από τους παίκτες μια σίγουρα σημαντική εμφάνιση, μιας και είναι βέβαιο πως όσοι επιλεγούν να ξεκινήσουν, θα δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Η θέληση για να δείξουν σε ένα τέτοιο ματς, μπορεί να υπερκαλύψει το όποιο άγχος, οπότε είναι θετική η προσέγγιση του. Ας ελπίσουμε σε ένα ντεμπούτο, ανάλογο με εκείνο που είχε κάνει ο Χιμένεθ στο «Κλ. Βικελίδης» όταν στο πρώτο του ματς ως προπονητής της «Ένωσης», την είχε οδηγήσει σε εκείνο το 4-0 επί του Άρη. Θυμίζω πως ο Ισπανός έκανε την πρώτη προπόνηση 10/10 και το πρώτο ματς διεξήχθη 17 Οκτωβρίου, κάτι που σημαίνει πως είχε και μια εβδομάδα περιθώριο να προετοιμάσει τότε την ομάδα. Σε κάθε περίπτωση, το ματς με τον Παναθηναϊκό, είναι τελείως διαφορετικό.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ΑΕΚ, θα έχει μια μεγάλη ευκαιρία την Κυριακή. Να βάλει σε μεγάλες περιπέτειες τον αντίπαλο της, όπου αυτή τη στιγμή, η κατάσταση δεν είναι και η πλέον ευχάριστη και δεν υπάρχει το καλύτερο κλίμα. Με νίκη θα περάσει 2η και ο προβληματισμός σε ψυχολογικό επίπεδο θα είναι μεγάλος για τους «πράσινους», αλλά και για τον ΠΑΟΚ που θα βλέπουν την πλάτη της ΑΕΚ. Επιπλέον, μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου η «Ένωση» έχει ένα πολύ πιο ομαλό πρόγραμμα που μπορεί να την φέρει σε ένα μεγάλο σερί, σε αντίθεση με τον αντίπαλο της που έχει απείρως δυσκολότερο πρόγραμμα μέχρι την 15η αγωνιστική.

Θα είναι μεγάλο το κέρδος με ένα καλό αποτέλεσμα στη Λεωφόρο. Ακόμα και η ισοπαλία δεν θα είναι άσχημη, αλλά ένα νικηφόρο αποτέλεσμα, αλλάζει το φετινό background της. Γι’ αυτό και θεωρώ πως λόγω ψυχολογίας, αφού έχει πάρει και δύο σερί ματς, αυτό το παιχνίδι αποτελεί μεγάλη πρόκληση για μια σπουδαία νίκη.

Ως προς το μπάσκετ, το πράγμα δείχνει να στρώνει, όχι όμως λόγω προφανών σε όλους πραγμάτων. Η επιλογή του Σωτήρη Μανωλόπουλου, για τη θέση του βοηθού του Σάκοτα, είχε άμεσα ευεργετικά αποτελέσματα στην εικόνα της ομάδας, ειδικά στα κομμάτια της οργάνωσης των επιθέσεων, αλλά και της άμυνας. Όπως είναι και σημαντική η παρουσία του Κατσίβελη, που σίγουρα θα δώσει τεράστιες λύσεις. Για τον Χέρστον και τον Κάρτερ, ουδέποτε είχα κάποια αμφιβολία. Τώρα, αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε Ουίλμπεκιν και Ουόρεν, εγώ θα επέλεγα, χωρίς δισταγμό τον πρώτο. Ο Ουόρεν είναι εκτελεστής, αλλά είναι και ιδιαίτερα ασταθής και αν μείνει θα έχει σίγουρα σκαμπανεβάσματα.