Η σύνθετη τακτική της ΤΣΣΚΑ μπορεί να σε «θολώσει»

• Η Λοκομοτίβ έπαιξε στο ντέρμπι της Μόσχας με τρία στόπερ και θριάμβευσε. Όπως με τρεις κεντρικούς παίζει κατά κανόνα και η ΤΣΣΚΑ. Παρότι δεν έχει γρήγορους κεντρικούς αμυντικούς.

• Η νίκη της Λοκομοτίβ με αυτή τη διάταξη, έδωσε «ψωμάκι» στην κουβέντα που γίνεται κι εδώ, για το κατά πόσο ένα τέτοιο σενάριο είναι και στο μυαλό του Χιμένεθ. Που κι εγώ εκτιμώ πως σαν πιθανότητα υπάρχει.

• Τέλος πάντων, πέρα από το κατά πόσο είναι δόκιμη οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα σε αγώνα πρωταθλήματος της Ρωσίας και μάλιστα ντέρμπι κι αυτά με την ΑΕΚ, όπως και σύγκριση ανάμεσα στην Ένωση και τη Λοκομοτίβ, να παραθέσουμε δυο τρία στοιχεία ακόμη που έχουν ενδιαφέρον.

• Η Λοκομοτίβ δεν πήγε στους τρεις κεντρικούς αμυντικούς ειδικά για την ΤΣΣΚΑ. Με τον Γιούρι Σεμίν από πέρσι, κατά κανόνα αυτή τη διάταξη χρησιμοποιεί.

• Έριξα μια πρόχειρη ματιά και διαπίστωσα πως πέρα από ένα διάστημα στο τέλος του προηγούμενου πρωταθλήματος, που δοκίμασε 4-2-3-1, όπως και σε κάποια φιλικά, η βασική του επιλογή είναι τα τρία στόπερ.

• Άρα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ στο ντέρμπι της Μόσχας, ήταν μια ομάδα που αυτό που έπαιξε, το ήξερε.

• Η ΑΕΚ απ’ όσο θυμάμαι, έχει ξεκινήσει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς σε δύο ματς τον τελευταίο χρόνο. Και τα δύο με τον Χιμένεθ. Και τα δύο με τον ίδιο αντίπαλο και στο ίδιο γήπεδο! Με τον Πλατανιά στα Περιβόλια. Μια φορά για το πρωτάθλημα που νίκησε 0-2 με τα γκολ των Βινίσιους και Αραβίδη και μια φορά στο κύπελλο λίγο μετά, που ήρθε 0-0.

• Και στα δύο η εικόνα δεν ήταν καλή. Έγινε η δουλειά, αλλά υπήρχαν προβλήματα σε μεγάλα διαστήματα. Και πίσω και μπροστά. Και στα δύο παιχνίδια η ΑΕΚ «έφαγε» φάσεις. Θα μπορούσε να δεχτεί γκολ.

• Βέβαια τώρα υπάρχουν ορισμένα «συν». Κυρίως ο Τσόσιτς που έχει παίξει πολύ σαν αριστερός στόπερ σε αυτή τη διάταξη στην Ιταλία και ο Λόπες που επιθετικά μπορεί να το υποστηρίξει από την αριστερή πλευρά περισσότερο από τον Ντίντακ.

• Θυμάμαι όμως πως για κάποιο λόγο στα ματς με τον Πλατανιά, τα πολύ μεγάλα προβλήματα με αυτή τη διάταξη, ήταν στον άξονα. Εκεί έπεφτε το μεγάλο μπέρδεμα.

• Επιπλέον, με δεδομένο πως η Λοκομοτίβ έπαιζε εκτός έδρας ντέρμπι, σε ένα γήπεδο που στις 26 Απριλίου ( όταν η ΑΕΚ δηλαδή απέκλειε στο κύπελλο τον Ολυμπιακό) είχε χάσει με 4-0, αυτή η διάταξη με τα τρία στόπερ συνοδεύτηκε κι από μια φουλ αμυντική φιλοσοφία.

• Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο τα τρία κεντρικά μπακ της ΤΣΣΚΑ άλλαζαν ανενόχλητα τη μπάλα και το μαρκάρισμα ξεκινούσε κατά κανόνα κάτω από τη σέντρα.
- Κάτι που δεν άλλαξε δραματικά στο δεύτερο ημίχρονο, απλά υπήρξαν λίγες περισσότερες περιπτώσεις που επιχείρησαν κάπως πιο επιθετικό πρέσινγκ.

• Σαν αποτέλεσμα αυτή η φιλοσοφία πέτυχε το σκοπό της. Μετά από ένα δεκάλεπτο που μπήκε ζωηρή η ΤΣΣΚΑ, μετά άρχισε να έχει πρόβλημα.

• Πάντως αυτό οφείλεται κυρίως στο πολύ καλό στήσιμο του αντιπάλου. Και φυσικά στο ότι είχε παίκτες, που το σχέδιο του προπονητή μπόρεσαν να το στηρίξουν. Για όποιον όμως παρατήρησε το πώς λειτούργησε τουλάχιστον στο διάστημα που το ματς ήταν ανοιχτό για να το πάρει η ΤΣΣΚΑ, υπήρχαν ενδιαφέροντα στοιχεία.

• Για την ατομική ποιότητα στο κέντρο και στην επίθεση, δεν το συζητάμε. Σε επίπεδο τακτικής όμως, η λειτουργία είναι πολύ σύνθετη και μπορεί να μπερδέψει πολύ κάποιον αντίπαλο που δεν θα είναι καλά «διαβασμένος».

• Θεωρητικά το πιο αμυντικογενές χαφ είναι ο Βέρνμπλουμ, πιο «οκτάρι» ο Νάτχο και οι Τζαγκόεφ και Γκολόβιν κινούνται αρκετά ελεύθερα ανάμεσα σε αυτούς και τον φορ τον Βιτίνιο.

• Λέω όμως «θεωρητικά», γιατί κατά διαστήματα θα δεις τον Σουηδό διεθνή μέσο να είναι κοντά στην περιοχή, όχι ακολουθώντας τη φάση, αλλά με τη μπάλα πίσω του. Τον Νάτχο να βγαίνει από τα πλάγια, την ίδια στιγμή που ο Γκολόβιν κυρίως, αλλά και ο Τζαγκόεφ, «αυτόματα» ξέρουν τι να κάνουν για να καλύψουν αν χρειαστεί.

• Σύνθετα πράγματα, καλά δουλεμένα, που θέλουν πολύ προσοχή. Ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε και για υψηλού ποιοτικού επιπέδου παίκτες.

• Ο δε Βιτίνιο, είναι επικίνδυνος από παντού. Αν και γενικά τον έκλεισαν καλά σε αυτό το ματς, στη μια επαφή έξω από τη περιοχή και με τη γρήγορη απόφαση να σουτάρει, αιφνιδίασε τον γκολκίπερ της Λοκομοτίβ στο γκολ της ισοφάρισης.

• Επίσης, είναι «κίνδυνος – θάνατος» ο δεξιός μπακ χαφ, ο Φερνάντες. Εδώ νομίζω υπάρχει ανισορροπία τουλάχιστον με βάση αυτό που είδαμε την Παρασκευή. Με τον Φερνάντες από δεξιά, η ΤΣΣΚΑ ήταν πολύ πιο επικίνδυνη από ότι με τον Σενίκοβ από τ΄ αριστερά. Είπαμε, τουλάχιστον σε αυτό το ματς.

• Γι’ αυτό που λένε όλοι και φυσικά ισχύει, τους αργούς δηλαδή κεντρικούς, φυσικά πιστεύω είναι ένα σημαντικό στοιχείο.

• ‘Όμως από την άλλη δεν είμαι και σίγουρος πως θα έρθει εδώ η ΤΣΣΚΑ για να πάρει τα μέτρα στο γήπεδο, όπως με τη Λοκομοτίβ. Δηλαδή όπως σε ένα ντέρμπι πρωταθλήματος στο γήπεδο της, που ήθελε οπωσδήποτε να το κερδίσει.

• Για να συνοψίσουμε λοιπόν... Υψηλή ατομική ποιότητα σε κέντρο και επίθεση. Τακτική καλά δουλεμένη και σύνθετη, με κινήσεις που σε κάνουν να κινδυνεύεις την παραμικρή στιγμή απροσεξίας να τη πληρώσεις ακριβά.

• Επιμένω σε αυτό που έγραψα και προχθές. Δηλαδή πως ακόμη δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε ξεκάθαρο για το πώς θα το αντιμετωπίσει ο Χιμένεθ το ματς και από διάταξη και από πρόσωπα. Η μελέτη και του τελευταίου ματς μέσα στο Σαββατοκύριακο, θα παίξει ρόλο στις τελικές αποφάσεις.

• Το μόνο που μπορώ να πω και δεν είναι και τίποτε ιδιαίτερα ψαγμένο, είναι πως η ΑΕΚ αυτό που θα παίξει, μάλλον θα την βοήθαγε να είναι κάτι που ξέρει να το παίζει καλά.

• Φοβάμαι πως ο αντίπαλος αυτός τακτικά και ποιοτικά δεν είναι για να δοκιμάσεις πράγματα που δεν είσαι σίγουρος πως «τα έχεις».

• Μπάλα είναι βέβαια, δεν ξέρεις ποτέ πως θα βγει μια τακτική επιλογή ακόμη κι αν θεωρητικά οι προϋποθέσεις είναι αρνητικές. Λέω απλά πως μου φαίνεται η κατάσταση, πριν «μιλήσει» το γήπεδο.