Λένε η ζωή είναι σαν ρόδα… Μία πάνω, μία κάτω. Έτσι κάπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Αν στην ποδοσφαιρική Ελλάδα των χιλιάδων προβλημάτων υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να σε κάνει να ξεχνάς για λίγο την μαύρη πλευρά και την σκληρή πραγματικότητα τότε αυτή είναι ο Πανιώνιος.
Τι κι αν ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας «χάσει» περίπου… 25 γκολ από την προηγούμενη; (Γιάννου, Κολοβός και Φούντας) Τι κι αν είχε απαγόρευση μεταγραφών; Ο Πανιώνιος έχει μάθει να γεννιέται μέσα από τις στάχτες του. Το να ζει στο χείλος του γκρεμού και στο τέλος να τα καταφέρνει έχει μπει βαθιά στο DNA του.
Ποιος περίμενε φέτος, ότι ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχοντας τα λιγότερα «υλικά» από όλους τους συναδέλφους του, κατάφερε όχι μόνο να φτιάξει μία ομάδα η οποία θα μπορέσει απλά να μείνει στην κατηγορία χωρία να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα, αλλά που θα πρωταγωνιστεί και θα κάνει όλη την ποδοσφαιρική πιάτσα να «παραμιλά».
Με ταλαντούχους νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές χωρίς πολλές παραστάσεις που κάθε αγωνιστική βελτιώνονται ολοένα περισσότερο και δύο ξένους έχει δημιουργηθεί ένα σύνολο που θα ζήλευαν οι περισσότερες ομάδες στην Σούπερ Λιγκ. Ακόμη και έπειτα από τις πωλήσεις των Μπουμάλ και Χατζηισαΐα, δύο βασικότατων παικτών στον πρώτο γύρο σε επίθεση και άμυνα αντίστοιχα, αυτό που βγαίνει στο γήπεδο τις κάνει να εκμηδενίζονται, τόσο στην εικόνα, όσο και στο αποτέλεσμα.
Η τέταρτη θέση που βρίσκεται ο Πανιώνιος είναι μία επιβεβαίωση-επιβράβευση τόσο του έργου του Εβρίτη τεχνικού του αλλά και των ανθρώπων που «τρέχουν» την ομάδα εδώ και δύο χρόνια. Οι κύριοι Χρήστος Δάρας και Νίκος Ζαμάνης,αλλά και όσοι είναι δίπλα τους, έχουν δώσει το 101% τους για να φτάσουν την ομάδα της Νέας Σμύρνης εκεί που την ονειρεύονται και όπως φαίνεται δεν έχουν πραγματοποιήσει ούτε τα… μισά από εκείνα που θέλουν να πετύχουν.
Το μέλλον, για τους Νεοσμυρνιώτες διαγράφεται μετά από αρκετά χρόνια αισιόδοξο. Ο Πανιώνιος πλέον πουλάει και ΔΕΝ ΞΕ-πουλάει, βγάζει έσοδα, καλύπτει «τρύπες» τόσο οικονομικές όσο αγωνιστικές. Πράγματα δηλαδή που έχουν να συμβούν από εποχές Κωνσταντίνου Τσακίρη.
Υ.Γ: Πλέον ο Πανιώνιος δείχνει ικανός να αφήσει πίσω του το παρελθόν που αμαύρωσε το όνομα του και να επιστρέψει στην θέση που πραγματικά ανήκει, σε εκείνη του πρωταγωνιστή και όχι του κομπάρσου. Ο κόσμος δειλά-δειλά κερδίζει ξανά την χαμένη του αξιοπρέπεια του και πρέπει να επιστρέψει στο… σπίτι. Δεν νοείται η ομάδα αυτή να αγωνίζεται μπροστά σε 1.000 άτομα…
Υ.Γ1: Μεγάλο ενδιαφέρον πλέον αποκτά, ο αγώνας της αδειοδότησης. Άσχετα από το γεγονός αν θα καταφέρει ο Πανιώνιος να μπει στα playoffαν πάρει άδεια τότε θα συνεχίσει και του χρόνου από εκεί που τον βλέπουμε τώρα, αντίθετα αποτελέσματα διαλύουν ότι έχει χτιστεί φέτος.
Ανδρέας Καραγιάννης