Η σημασία της νίκης και η αξία του πλάνου!

Είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός έδειξε σημάδια ζωντανού οργανισμού στους τελευταίους αγώνες πρωταθλήματος. Αν κρίνεις με βάση τα αποτελέσματα, δεν ήταν καθόλου "λίγο" ότι μέσα σε μία εβδομάδα κέρδισε και τον ΠΑΟΚ και τον Ατρόμητο και μάλιστα στο Περιστέρι.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Δεν ήταν συνηθισμένα πράγματα αυτά για το τριφύλλι των τελευταίων χρόνων. Για την ακρίβεια, συνεχόμενες νίκες επί ΠΑΟΚ και Ατρομήτου δεν είναι συνηθισμένο για καμία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια και αυτό κάνει τη δουλειά του Μαρίνου Ουζουνίδη και των ποδοσφαιριστών του να είναι ακόμη πιο σημαντική.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μεμιάς λύθηκαν όλα τα - αγωνιστικά διότι για αυτά μιλάμε - προβλήματα του Παναθηναϊκού. Είναι ξεκάθαρο ότι ο νέος προπονητής έχει πολύ δρόμο μπροστά του να διανύσει μέχρι να φτάσει σε επιθυμητό σημείο. Για την ώρα έφτασε σε ανεχτό. Αλλά ακόμη και έτσι, αυτό πολύ σπουδαίο γιατί δεν ήταν καθόλου εύκολο να το πετύχει, με την κατάσταση στην οποία είχε φτάσει η ομάδα.

Σε αυτή την πορεία που έχει ξεκινήσει πλέον στην ομάδα, ο κίνδυνος είναι ένας. Να πιστέψει από αυτά τα δύο αποτελέσματα ότι ήδη έχει κάνει περισσότερα βήματα, από όσα στην πραγματικότητα έχουν γίνει. Να παρασυρθεί από τον όποιο ενθουσιασμό δημιουργούν οι νίκες στο ντέρμπι και στο Περιστέρι, ο οποίος ενθουσιασμός λογικά είναι και λίγο "φυτευτός" επειδή τόσο είχε λείψει από τον σύλλογο και τελικά να χαθεί ο δρόμος. Και μαζί, να χαθεί και μια ευκαιρία, που μοιάζει να είναι και η τελευταία...

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μία ομάδα που μπορεί να μην ζει με βάση το αποτέλεσμα. Είναι η δυναμική του και η φύση του τέτοια, που είναι απαραίτητο να περνάει τα Σαββατοκύριακά του και τελικά την εβδομάδα που έρχεται ανάλογα με το τι θα προκύψει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μόνο που αυτή τη φορά, περισσότερο από άλλες ακριβώς διότι το αποτέλεσμα του έχει λείψει τόσο, είναι απαραίτητο για εκείνον να κοιτάξει και μακροπρόθεσμα. Οχι μόνο το Σαββατοκύριακο που έρχεται.

Στην ουσία αυτό που ξεκινάει για τον Παναθηναϊκό είναι κάτι που θα έχει διάρκεια. Που πρέπει να έχει διάρκεια, γιατί αλλιώς και πάλι δεν θα έχει ουσία. Οταν, λοιπόν, "κρυώνει" το μυαλό από το διπλό στο Περιστέρι, θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό ότι μεγαλύτερη σημασία δεν είχαν οι τρεις βαθμοί, όσο μεγάλη αξία κι αν είχαν (που είχαν). Μεγαλύτερη σημασία έχει ότι η ομάδα έδειξε ότι αφενός μπορεί να υποστηρίξει αυτή τη νέα προσπάθεια και αφετέρου ότι μπορεί και να την διαχειριστεί.

Βάσεις βάζει ο Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη αγώνα με αγώνα. Ακόμη δεν έχει "σηκώσει" ούτε τον πρώτο όροφο. Και αυτό δεν είναι κάτι που θα ολοκληρωθεί στο τέλος της φετινής σεζόν, όσο καλά - καλύτερα από τώρα - μπορεί αυτή να πάει. Είναι μια προσπάθεια που θα συνεχιστεί για μήνες και αυτό είναι κάτι που προφανώς έχει αποφασίσει και ο ίδιος ο οργανισμός Παναθηναϊκός. Αν όχι, τότε το πρότζεκτ που αυτή τη στιγμή φαίνεται να έχει προϋποθέσεις, όχι απλώς δεν θα έχει επιτυχία, αλλά δεν έχει καν λόγο ύπαρξης...