Η πρώτη θρυλική κούπα και το μεγάλο κέρδος

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η σκόνη από την…Σαχάρα, που είχε κάνει αποπνικτική την ατμόσφαιρα το Σάββατο στην Αθήνα, δεν ήταν ικανή να εμποδίσει την εξάπλωση της αντίστοιχης «ερυθρόλευκης». Αυτή που…ανάβλυσε από το κλειστό του «ελληνικού» γύρω στις 20:30 το βράδυ και σκόρπισε άπλετη χαρά στους οπαδούς του Ολυμπιακού για την απόλυτα δίκαιη κατάκτηση του κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ένα τρόπαιο που ήρθε μετά από οκτώ χρόνια και με αντίπαλο τον αυτοκράτορα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ τα τελευταία δέκα χρόνια. Έστω και με άγχος στο τέλος, λόγω του ότι το σκηνικό της απόλυτης αγωνιστικής επικράτησης κόντρα στους «πράσινους» δεν είναι οικείο στους παίκτες του Ολυμπιακού, η κορυφή, έστω και στο τρίτο σε αίγλη τίτλο που διεκδικούν οι δυο ομάδες, άλλαξε.

Μία νίκη, ένα κύπελλο, που εκτός από την απέραντη ευχαρίστηση που προσφέρει στους κυπελλούχους, έχει πολλές και διάφορες προεκτάσεις, κέρδη και συνιστώσες. Όσα έχουν ειπωθεί για δικαίωση των καλής ποιότητας παικτών των «ερυθρόλευκων» που προσπαθούσαν τα τελευταία χρόνια, αλλά «έπεφταν» πάνω σε έναν μεγάλο αντίπαλο, του Παναγιώτη Γιαννάκη, που έχει κάνει λάθη -όλοι όσοι δουλεύουν σκληρά υποπίπτουν σε αυτά-, αλλά έχει υποστεί πολλάκις άδικη κριτική, αλλά, κυρίως, των ιδιοκτητών της ΚΑΕ, αδελφών Αγγελόπουλων, είναι απόλυτα σωστά. Ακόμα και ο κόσμος της ομάδας έχει μερίδιο επιτυχίας γιατί φέτος έδειξε όσο ποτέ άλλοτε, πως στηρίζει την προσπάθεια και υπομένει περισσότερο. Σίγουρα βλέπει στο παρκέ κάτι πολύ καλύτερο και οι προσδοκίες είναι δίκαιες, όμως θα ήταν αδικία να μην πιστωθεί η συμβολή τους.

Το κύπελλο όμως ανήκει στο παρελθόν και ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να «χτίσει» πάνω σε αυτή την επιτυχία και προς Θεού να μην παρασυρθεί από το νέκταρ της μεγάλης νίκης. Η παρουσία του πάντα ψύχραιμου Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά και οι δηλώσεις των προέδρων «δεν κάναμε ακόμα τίποτα, θέλουμε να χτίσουμε δυναστεία», εγγυάται για την αποφυγή του αποπροσανατολισμού, αν και το αμέσως επόμενο ματς, αυτό με την Τσιμπόνα για την Ευρωλίγκα στη προκειμένη περίπτωση, πάντα κρύβει παγίδες. Μία νίκη εκεί, «τελειώνει» ουσιαστικά την πρώτη θέση στον όμιλο και, αυτόματα, το πλεονέκτημα της έδρας στα προημιτελικά μπορεί να αποτελέσει εισιτήριο πρώτης θέσης για την πρόκριση στο Final Four του Παρισιού. Εκεί θα παιχτεί ο δεύτερος φετινός στόχος-όνειρο των συντελεστών της ομάδας, γιατί το πρωτάθλημα -ανεξαρτήτως του τι θα γίνει στο ΟΑΚΑ την Κυριακή- έχει δρόμο ακόμα.

Ποια είναι όμως τα κέρδη των κυπελλούχων Ελλάδας και τι τους δίνει ώθηση για τη συνέχεια, αρκεί να συνεχίσουν να δουλεύουν σκληρά; Η ομάδα έχει αποκτήσει αυτό που της έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Βασικό κορμό και «χημεία», κάτι που επιτεύχθηκε χάρη στην υπομονή των διοικούντων στη διατήρηση του προπονητή και παικτών «κλειδιά», όπως ο Μπουρούσης. Το λάθος που πήγε να γίνει με τον Τεόντοσιτς αποφεύχθηκε και για αυτό, κακά τα ψέματα, πρέπει να ευχαριστούν τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ενώ –επιτέλους- ο Σχορτσανίτης συμπεριφέρεται και τον αντιμετωπίζουν άπαντες ως επαγγελματία με μεγάλες δυνατότητες. Παπαλουκάς, Τσίλντρες, Κλεϊζα, είναι παίκτες που κάνουν τη διαφορά, ενώ πολύτιμες βοήθειες καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν δίνουν οι Μαυροκεφαλίδης, Πεν, Βούιτσιτς, Χαλπερίν.

Χωρίς αμφιβολία, αποδείχθηκε περίτρανα και στον τελικό, ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα. Επιθετικό μπάσκετ που αρέσει τόσο στο κόσμο, όσο και στους ίδιους τους παίκτες. Την ίδια ώρα όταν οι συνθήκες το απαιτούν, η ομάδα παίζει άμυνα για σεμινάριο, με περιστροφές που είναι δουλεμένες εκατοντάδες ώρες στην προπόνηση και οδηγούν σε μεγάλες νίκες, ακόμη και όταν το σκορ πάει σε χαμηλά επίπεδα. Η συνέχεια θα δείξει αν μπορούν όλα αυτά τα στοιχεία να εξελιχθούν ακόμη περισσότερο, για να έρθουν ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Η χρονιά είναι ακόμη μεγάλη και η απόσταση από τα πανηγύρια στην κατήφεια έχει ελάχιστη απόσταση, όταν μιλάμε για ελληνικό αθλητισμό. Στην παρούσα χρονική περίοδο, ο Ολυμπιακός αποτίναξε από πάνω του το βάρος της ανομβρίας τίτλων και συνεχίζει. Το που θα καταλήξει αυτή η υπέροχη μέχρι σήμερα, διαδρομή, θα φανεί στο…χειροκρότημα.

Υ.Γ. Ένα μεγάλο μπράβο, αξίζουν και οι άνθρωποι που δουλεύουν για την ομάδα και δεν «φαίνονται». Από τους γιατρούς και τους φροντιστές, μέχρι το άρτια οργανωμένο γραφείο Τύπου, το τμήμα μάρκετινγκ και τον τελευταίο εργαζόμενο που βάζει καθημερινά το δικό του «λιθαράκι»

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com