Συνηθισμένο φαινόμενο πρέπει να αποτελούσε στην παλαιολιθική εποχή η αναμέτρηση μέχρις εσχάτων ανάμεσα σε ανθρώπους.
Ο νικητής έπαιρνε την τροφή και ο ηττημένος κατέληγε νεκρός ή στην καλύτερη περίπτωση νηστικός και πληγωμένος, τόσο στο γόητρο όσο και στο σώμα.
Τα ανθρώπινα ευρήματα που ήρθαν στο φως στην Αφρική επαληθεύουν ότι η βίαιη σύγκρουση ήταν μέρος της καθημερινότητας.
Ως κυνηγοί και συλλέκτες τροφής οι πρόγονοί μας αλληλοσκοτώνονταν.
Όπως αναφέρει το “New Scientist”, έρευνα στο Νακαρούτ της Κένυας έρχεται να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω.
Δέκα σκελετοί που βρέθηκαν στον χώρο, δείχνουν σημάδια βίαιου θανάτου, με βαριά θανατηφόρα τραύματα στα κεφάλια.
Δύο εξ αυτών έφεραν αιχμές από οψιδιανό, πιθανότατα από βέλη. Οι στάσεις άλλων δύο σκελετών δείχνουν ότι τα χέρια τους ήταν δεμένα όταν σκοτώθηκαν.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος είναι ο μόνος στον οποίο υπάρχουν αποδείξεις προϊστορικής σφαγής.
Σύμφωνα με την ομάδα ανθρωπολόγων του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ που πραγματοποίησε τις έρευνες, το αρχέγονο μακελειό έλαβε χώρα πριν από 10.000 χρόνια.
«Επρόκειτο για εσκεμμένη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο ομάδες και σε αυτήν συμμετείχε μεγάλος αριθμό ανθρώπων, οπότε το αντιλαμβάνομαι ως πόλεμο μικρής κλίμακας», δήλωσε μέλος της ομάδας των επιστημόνων.
Ως πιθανότερος λόγος της συμπλοκής εκτιμάται μία επιδρομή για πόρους, δηλαδή τα εδάφη ή τα ψάρια της παρακείμενης λίμνης.
Μάλιστα, αναπαριστώντας το περιστατικό, μπορούμε να φανταστούμε δύο ομάδες που βγήκαν για τροφή.
Κάπου στην πορεία συναντήθηκαν, αλλά στο τέλος θα επικρατούσε μόνο η μία.
Ίσως να ήταν η πρώτη σφαγή της ιστορίας.
Ανδρέας Μορφόπουλος