Έχοντας παρακολουθήσει το χτίσιμο της φετινής ομάδας του Άρη από την 1η μέρα και την καθημερινή της πρόοδο, η εικόνα της στο πρώτο επίσημο φετινό ματς που έτυχε να είναι και για το Europa League δεν ήταν μακριά από αυτό που περίμενα.
Για τη χρονική περίοδο διεξαγωγής του αγώνα, δηλαδή ένα μήνα μετά την έναρξη της προετοιμασίας και με δεδομένη την ανετοιμότητα αρκετών και σημαντικών παικτών του, η εικόνα του ΑΡΗ ήταν ικανοποιητική.
Είχε από την αρχή τον έλεγχο και έχοντας απέναντι του μία ομάδα που αμύνθηκε στο δικό της μισό χωρίς να δίνει σημασία στην δημιουργία, δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες και δικαιούταν ένα γκολ.
Πίεσε ανά στιγμές, αφού ακόμη δεν υπάρχουν οι δυνάμεις για συνεχές πρες και το έκανε συντονισμένα, δίχως όμως να αφήσει και χώρους.
Οι παίκτες του Σάββα Παντελίδη έμειναν πιστοί στο τακτικό τους πλάνο, και έχοντας μπροστά τους πάντα οκτώ τουλάχιστον ποδοσφαιριστές πίσω από την μπάλα προσπάθησαν να μεταφέρουν το παιχνίδι από τα άκρα και κυρίως από την δεξιά πλευρά και περιστασιακά από τον άξονα.
Από εκεί προήρθε και η κλασική ευκαιρία του Ιντέγιε στο 5΄ που αν έμπαινε γκολ, θα βλέπαμε άλλο ματς. Αμυντικά δεν απειλήθηκε καθόλου, είχε υπομονή απέναντι στο εκνευριστικό παιχνίδι της ΑΕΛ που με κάθε αφορμή προσπαθούσε να ροκανίσει το χρόνο αλλά από ατυχία (δοκάρια) και ανετοιμότητα του Ιντέγιε δεν βρήκε το γκολ, που θα ξεκλείδωνε την μαζική άμυνα των κύπριων.
Ο νιγηριανός έχει τρομερή διάθεση αλλά και φανερή έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού όμως φάνηκε στα τελειώματά του και σε κάποια ανοικτά κοντρόλ. Αν σε αυτό προστεθεί η πενιχρή συνεισφορά του Τόνσο στο επιθετικό κομμάτι (αφού αμυντικά έκανε υπέροχο ματς), η φλυαρία αλλά και ατυχία του Φετφατζίδη που δεν μπορεί ακόμη να είναι το ίδιο παραγωγικός για παραπάνω από 60 λεπτά και το γεγονός ότι ο Ντιγκινί έγινε πιο απειλητικός όταν πήγε δίπλα στον Ιντέγιε, έχουμε μια εικόνα γιατί στην παρούσα φάση το γκολ ανάγεται σε μια δύσκολη εξίσωση για τον ΑΡΗ.
Ο ΑΡΗΣ έχει πράγματα να διορθώσει όπως τις συνεργασίες μπροστά, την επικοινωνία του Σούντγκρεν με τον Φετφατζίδη καθώς και να ανεβάσει την ταχύτητα στις μεταβιβάσεις (κυρίως ο Ματίγια). Αυτό θα διορθωθεί λογικά όταν είναι έτοιμος ο Σάσα που παίζει απλά και κάθετα. Χθες είχε και ένα ακόμη θέμα να αντιμετωπίσει.
Δεν είχε καλά τον Λάρσον, εκτός μάχης τον Γιουνές, επομένως δίχως άλλες επιλογές στην επίθεση και ανέτοιμο ακόμη να προσφέρει τον Ντουάρτε που μπορεί να δώσει λύσεις και στα φτερά και στον άξονα.
Ίσως να έπρεπε να μπει νωρίτερα ο Μαρτίνες που παίζοντας γραμμή είχε καλές συνεργασίες με τον Σούντγκρεν. Ο επαναληπτικός δεν θα είναι εύκολος για τον ΑΡΗ, αφού έχω την εντύπωση ότι και στη Λάρνακα σε έξι μέρες, η ΑΕΛ δεν θα διαφοροποιήσει κατά πολύ την τακτική της προσέγγιση.
Ενδεχομένως θα επιδιώξει να αιφνιδιάσει τον Άρη στο ξεκίνημα εκμεταλλευόμενη τις κλιματολογικές συνθήκες (θερμοκρασία και υψηλή υγρασία).
Αν ο Άρης αντέξει και προσαρμοστεί με την πάροδο του χρόνου, ένα γκολ πιστεύω θα το βρει και θα γίνει το φαβορί για την πρόκριση.
Θα είναι ακόμη πιο έτοιμος και πιο υποψιασμένος. Το χθεσινό παιχνίδι αποκάλυψε κι αυτό που φωνάζουμε καιρό τώρα. Ότι οι κιτρινόμαυροι χρειάζονται 2-3 παίκτες ακόμη για να αποκτήσουν περισσότερο βάθος.
Ασφαλώς έναν αριστερό μπακ που θα βγαίνει πιο γρήγορα στην επίθεση από τον Κόρχουτ και σίγουρα έναν ακόμη επιθετικό- κίλερ στην περιοχή για να αντισταθμίσει τα γκολ που έχασε ο Άρης από την αποχώρηση του Ματέο.
Κάτι ακόμη για το φινάλε. Μια επίσκεψη στο ανακαινισμένο Κλεάνθης Βικελίδης και η παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα θα πρέπει πλέον να συγκαταλέγεται στα must see της Θεσσαλονίκης στους ταξιδιωτικούς οδηγούς.
Ένα δίωρο-τρίωρο στο πιο ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας είναι κάτι σαν μυσταγωγία και το παραδέχονται φίλοι και οχτροί.
Ομόρφυνε, έγινε πιο λειτουργικό, πιο σύγχρονο, πιο ελκυστικό στο μάτι και προτρέπει και τους ποδοσφαιριστές του ΑΡΗ να είναι ασορτί με την εικόνα του γηπέδου και της κερκίδας.
Αλήθεια πόσες ομάδες μέσα στο κατακαλόκαιρο μπορούν να μαζέψουν 25.000 κόσμο που είχε και υποδειγματική συμπεριφορά παρά την συνεχόμενη κωλυσιεργία των κύπριων στο παιχνίδι υπό την ανοχή του Άγγλου ρέφερι που εκτός του ότι αρνήθηκε πεντακάθαρο πέναλτι στον Άρη, έγινε σύμμαχος στην προσπάθεια της ΑΕΛ να μειώσει τον καθαρό χρόνο παιχνιδιού.