Η πίστη του Πογέτ οδηγεί την ΑΕΚ

Ένα ακόμα ντέρμπι με την ίδια συνταγή. Η ΑΕΚ που νικά ακόμα κι όταν βρίσκεται σε δραματική μέρα. Ακόμα και όταν πολλοί ποδοσφαιριστές της κάνουν σφάλματα που δεν τα βλέπεις ούτε σε μικρότερη κατηγορία, όταν πολλοί είναι φανερό πώς έχουν παραδώσει...πνεύμα από την κούραση. Ακόμα και έτσι η «Ένωση» δεν έχασε, πήρε ένα ακόμα σπουδαίο ματς με την ίδια κυνική, αλλά αποτελεσματική συνταγή. Με το 1-0, με τον ίδιο σκόρερ, με άλλο τρόπο και με την ίδια γλυκιά γεύση στο φινάλε. Η ΑΕΚ έχει τινάξει την γκαντεμιά που την συνόδευε για χρόνια από πάνω της κι αυτό στην μετέπειτα πορείας της, όχι φέτος, αλλά σε βάθος χρόνου, θα της δώσει πίσω, πολλά απ’ αυτά που της έχει στερήσει παλιότερα.

Ο φόβος μου για ενδεχόμενη ήττα, ήταν αυτή ακριβώς η εικόνα που αντικρίσαμε όλοι στο πρώτο μέρος. Η «Ένωση» πουλούσε συνεχώς την μπάλα μπροστά από την περιοχή της στο πρώτο μέρος, δίνοντας τουλάχιστον σε 6-7 περιπτώσεις την κατοχή στον Παναθηναϊκό, με πολλούς παίκτες πάνω από τη σέντρα.


Για πολλούς μπορεί σε μονάδες οι «πράσινοι» να είναι υπέρτεροι, δεν είναι όμως αυτό που λέμε ομάδα. Κι ακριβώς αυτό, δικαιώνει και τα όσα έγραψα για τον Πογέτ, όταν τον συνέκρινα με τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Ο Παναθηναϊκός δε νίκησε, γιατί δεν πίστεψε στη νίκη. Η ΑΕΚ από την άλλη αφού πέρασε την καταιγίδα του πρώτου μέρους, αλλά και κάποιες μπόρες στην επανάληψη, πήρε τη νίκη με τον συνήθη ύποπτο. Ο Πογέτ στις δηλώσεις του, τόνισε πως δουλειά του είναι να κάνεις τους παίκτες να το πιστεύουν. Φαίνεται πως η δική του πίστη, φτάνει και περισσεύει για να πείσει τους παίκτες.

Από την εποχή που ο Νικολαϊδης σημείωνε γκολ απέναντι σε όλους τους αντιπάλους, έχουμε να δούμε σκόρερ με τέτοια συνέπεια απέναντι σε όλους. Σποραδικά, όμορφα γκολ είχε σημειώσει και ο Νάτσο Σκόκο, ωστόσο με την συνέπεια που είδαμε τον τελευταίο μήνα να κάνει ο Βάργκας είναι αλήθεια πως είχε χρόνια να δει η «Ένωση».

Ασφαλώς υπήρχαν δυσάρεστα και ήταν η απόδοση των περισσοτέρων παικτών. Ο Πογέτ, διόρθωσε το σφάλμα του με την αλλαγή της διάταξης στο δεύτερος μέρος με 4-2-3-1 από το αρχικό 4-3-3 και στην ουσία χτύπησε το ματς από τη στιγμή που το πήγε στο παράτολμο 4-4-2. Όμως τη νίκη την παίρνει αυτός που τολμά. Ο Στραματσόνι, δεν έριξε τον Βιγιαφάνιες νωρίτερα. Θαρρώ πως αν το είχε πράξει, οι «πράσινοι» θα είχαν καλύτερες προϋποθέσεις για να φύγουν με νικηφόρο αποτέλεσμα.

Περίμενα κάτι extreme και στις αλλαγές από τον Πογέτ. Η χρησιμοποίηση του Τζάνε, στον χώρο που πίστευα από την αρχή που τον είδα, πως είναι η κανονική του θέση, με χαροποίησε και για τον ίδιο τον παίκτη, μα κυρίως για την εύρεση μίας ακόμα λύσης σε έναν χώρο που η ΑΕΚ έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή να βρει παίκτες για να καλύψουν τα υπάρχοντα κενά.

Τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Χαμηλά την μπάλα και προσοχή στο ματς με τον Ατρόμητο. Η πρόκριση καλό θα είναι να καθαρίσει από το πρώτο ματς.