Η πιο γλυκιά νίκη της καριέρας του

Αν ο Φέλιξ Κάντι έτρεχε σε κάποιον Μαραθώνιο του εξωτερικού, αυτομάτως θα γίνονταν λογοπαίγνια με το όνομά του (το οποίο παραπέμπει σε... γλύκισμα).

Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα -σε οργανωτικό επίπεδο τουλάχιστον- τις αντίστοιχες γνωστές διεθνείς διαδρομές και για τον Κενυάτη η πρωτιά η οποία μάλιστα συνδυάστηκε με νέο ρεκόρ ήταν δίχως αμφιβολία η πιο γλυκιά της καριέρας του.

«Ένιωθα δυνατός, δεν ξεκίνησα πολύ γρήγορα στην αρχή. Έδωσα μάχη, πάνω από όλους φοβόμουν τον Μπετ, αλλά ο καλύτερος θα κέρδιζε. Πηγαίνοντας στην εκκίνηση, φοβήθηκα λίγο βλέποντας τη διαδρομή, είναι δύσκολη. Είναι μία μεγάλη επίδοση για μένα, χαίρομαι που την πέτυχα εδώ», δήλωσε περιχαρής για τη μεγάλη του νίκη.

Στον νεογέννητο γιο του, αφιέρωσε την πρωτιά (από ελληνικής πλευράς) ο Χριστόφορος Μερούσης: «Φέτος ήμουν πιο καλά, έτρεξα πιο στρωτά, ίσως επειδή ήξερα καλύτερα τη διαδρομή. Είναι πολύ καλό για τον ΑΜΑ να γίνονται καλές επιδόσεις. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που κατάφερα και φέτος να κερδίσω και να συναγωνίζομαι σπουδαίους αθλητές όπως ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος. Μπαίνοντας στο στάδιο νιώθεις εξιλέωση, έκρηξη ψυχής. Έχει προηγηθεί τόσος πόνος και προσπάθεια για να φτάσουμε όλοι ως εδώ και να μας χειροκροτήσει ο κόσμος. Ο γιος μου σήμερα είναι 9 ημερών. Ο αγώνας είναι αφιερωμένος σε εκείνον, έτρεξα με τη φωτογραφία του στη φανέλα μου. Τον σκεφτόμουν σε όλη τη διαδρομή, άγγιζα τη φανέλα μου, έτρεξα για εκείνον. Ελπίζω όταν μεγαλώσει να είναι υπερήφανος για τον πατέρα του».