Η ουσία, οι εντυπώσεις και ένα στοίχημα

Πρώτη φορά φέτος ο Άρης κατάφερε να συνδυάσει σε ένα παιχνίδι του, ουσία και εντυπώσεις. Ουσία που είναι οι βαθμοί ασφαλώς και εντυπώσεις που προέκυψαν από το εμφατικό 5-0 επί της Καλλονής.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Το τερπνόν μετά του ωφέλιμου δηλαδή. Και η δουλειά να γίνεται και ο κόσμος να φεύγει χορτάτος από το γήπεδο. Η ομάδα βρίσκει ρυθμό, ο προπονητής προσαρμόζεται τακτικά ανάλογα με τον αντίπαλο, οι ποδοσφαιριστές δείχνουν να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους και το κλίμα που διαταράχτηκε μετά τις δυο ισοπαλίες στο ξεκίνημα, να αποκαθίσταται. Όχι ότι τελείωσε η σεζόν φυσικά επειδή ο Άρης έριξε πέντε στην άτυχη Καλλονή. Θα υπάρξουν και πιο δύσκολα ματς στη σεζόν, ειδικά μακριά από το Βικελίδης. Όμως οι δυο τελευταίες εντός έδρας εμφανίσεις με Αστέρα Τρίπολης για το Κύπελλο και χθες με την Καλλονή, όπου συνολικά οι κίτρινοι σημείωσαν οκτώ γκολ, ανεβάζουν την αυτοπεποίθηση και κάνουν πιο εύκολη την καθημερινότητα για τον Νίκο Αναστόπουλο.

Ο τελευταίος, έχοντας την πολυτέλεια των αρκετών επιλογών, προχωρά σε εξειδικευμένες αλλαγές κάθε φορά, που στόχο έχουν αφενός να γίνεται ευέλικτο και αποδοτικό το σχήμα ανάλογα με το ποιος είναι ο αντίπαλος και αφετέρου να παίρνουν χρόνο συμμετοχής όλο και περισσότεροι παίκτες γιατί έτσι μειώνεται η γκρίνια (ποιος ποδοσφαιριστής δεν θέλει να παίζει) και παραμένει φρέσκια η ενδεκάδα αφού υπάρχει το κύπελλο και οι πολλές εμβόλιμες στη μέση που πρέπει να συνυπολογίζονται.

Χθες για παράδειγμα είδαμε τον Άρη να παίζει με τρία επιθετικά χαφ (Παυλίδη, Ανάκογλου, Τάτο) με τον πρώτο να χρεώνεται και το ανασταλτικό κομμάτι. Ο Άρης έπαιζε δηλαδή με έξι στους έντεκα που μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσουν και να εκτελέσουν συν τον Νέτο που είναι φύσει και θέσει επιθετικό μπακ. Αυτό βελτίωσε πολύ την κυκλοφορία, αλλά ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ήταν φανερή η έλλειψη ενός επιθετικού που να… γεμίζει πιο πολύ την περιοχή, παρά το γεγονός ότι ο Ίλιτς ήταν πιο δραστήριος (αλλά και άστοχος) από κάθε άλλη φορά.

Αυτός και ήταν ο λόγος που παρά το γρήγορο γκολ δεν ανέβηκε νωρίτερα ο δείκτης του σκορ και με τις χαμένες ευκαιρίες παρέμενε ως το 74΄ το ρευστό 1-0. Αν κάτι πρέπει να κοιτάξει ο Άρης αυτό είναι να γίνει πιο κυνικός και να «κλειδώνει» τέτοια ματς νωρίτερα και να μην κινδυνεύει από το πουθενά να… χύνει την καρδάρα με το γάλα. Στις επόμενες δυο εβδομάδες ως την διακοπή των Χριστουγέννων με βάση το πρόγραμμα (Ελευσίνα μόνο εκτός, Τρίκαλα, Χανιά εντός) και Βέροια για το κύπελλο, η ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου έχει την ευκαιρία να πλησιάσει ακόμη περισσότερο την κορυφή και γιατί όχι να την… καβαλήσει κιόλας.

Πάμε τώρα και στο στοίχημα. Παρά το χορταστικό θέαμα στα δυο τελευταία εντός έδρας παιχνίδια, ο κόσμος στις κερκίδες ήταν ελάχιστος. Υπάρχει το ελαφρυντικό του πολικού ψύχους με τον Αστέρα, της δύσκολης μέρας και ώρας διεξαγωγής χθες, αλλά υπάρχει η αίσθηση ότι η πλατιά μάζα του κόσμου του Άρη δεν έχει πειστεί να επιστρέψει στο γήπεδο. Οι λόγοι έχουν αναλυθεί πολλάκις. Δεν ωφελεί σε τίποτα να τους ανακυκλώνουμε. Το ζήτημα είναι πως θα επιτευχθεί η αναγκαία μαζική επιστροφή. Έχω την εντύπωση ότι αυτή τη στιγμή μόνο η ίδια η ομάδα μπορεί να το πετύχει αυτό. Με πειστικές εμφανίσεις, νίκες, σοβαρή εικόνα και ορατή και από τον πλέον αδαή της προοπτικής της ανόδου. Από κοντά και η διοίκηση με κινήσεις απαραίτητες οργάνωσης, στελέχωσης, οικονομικής συνέπειας προς το ποδοσφαιρικό τμήμα ώστε να προσδοκά ότι σε μια σεζόν στη Football League με μηδαμινά έσοδα, θα υπάρξει προϊόντος του χρόνου βοήθεια από τον κόσμο.

Υ.Γ Καλορίζικη η καινούργια μπουτίκ μετά από τρία και πλέον χρόνια. Την είχε ανάγκη ο σύλλογος και ο αρειανός.

Υ.Γ 1 Το να έρχεσαι με σκουφάκι του ΠΑΟΚ στο Κλεάνθης Βικελίδης και να βγάζεις και… selfie, σημαίνει ή ότι είσαι αδαής ή βαλτή. Μπράβο σε όλους για την ψυχραιμία και τον σωστό χειρισμό στο εν λόγω συμβάν.