Στο μυαλό μου εκείνη τη βραδιά σαν σήμερα το 2002 θα την έχω πάντα ως πιθανώς το καλύτερο παιχνίδι από πλευράς απόδοσης που έχω περιγράψει στο Champions League για ελληνική ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, δεδομένων των συνθηκών και του ποιος ήταν ο αντίπαλος.

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Ναι, σπουδαία νίκη, η μεγαλύτερη του Παναθηναϊκού στο Άμστερνταμ με τον Άγιαξ, πολύ μεγάλη η επικράτηση του Ολυμπιακού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της ΑΕΚ με την Μίλαν, αλλά σαν την εμφάνιση της νύχτας του 3-3 με τη Ρεάλ του Ζιντάν και του Φίγκο προσωπικά δεν έχω ξαναδεί.

Για τη βραδιά εκείνη έχω αναφερθεί αναλυτικά στο βιβλίο μου με τίτλο «Ταξίδι στα αστέρια» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΤΟΠΟΣ» το 2016 και έχει μέσα την ιστορία των πρώτων εξήντα χρόνων στο Κύπελλο πρωταθλητριών/Champions league. Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κείμενο…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Η βραδιά που η Γιουνάιτεντ «θυμήθηκε» τη Βαρκελώνη και που μπορεί να γίνει η αρχή για κάτι διαφορετικό!

Το 3-0 για την Άρσεναλ δεν… έτυχε, αλλά πέτυχε, και μόνο αν καταρρεύσει, δεν θα είναι στα ημιτελικά του Champions League

Αν στο έλεγε ο Κρόιφ, ακόμα και αν ήταν τρελό, σκεφτόσουν πως γίνεται!

Μια μέρα που μπορεί να εξελιχθεί σε «ιστορική» για τη Νιούκαστλ, αλλά και εφαλτήριο για την εποχή Σλοτ στη Λίβερπουλ!

Με τους Άγγλους διαιτητές ισχύει πάντα το ρητό, πως ο ηλίθιος, όταν του δείχνουν το φεγγάρι, κοιτάει το δάχτυλο!

Οι 10+1 εκπλήξεις του FA Cup: Ένα «σοκ» ανά… 20 χρόνια η Λίβερπουλ και η «κατάρα» της Σίτι με τη Γουίγκαν

Μισό αιώνα πριν, η Νιούκαστλ είχε έναν τίτλο παραπάνω, στην τελευταία κόντρα με τη Λίβερπουλ σε τελικό!

«The day a team died»: Στο Μόναχο το 1958 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε μία γενιά από σταρ, που ήταν «κανονικά παιδιά»

Ο Δομάζος ήταν γεννημένος ηγέτης και για τέτοιους ανθρώπους, ο χρόνος θα έπρεπε να σταματάει να «τρέχει»!

H «ζωντανή» απόδειξη πως η φόρμα είναι παροδική, αλλά η κόντρα Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παραμένει διαχρονική