Η νίκη δεν αρκεί, για να φύγει το βαρύ κλίμα στην Εθνική

Για το πώς έπαιξε η Εθνική ομάδα το βράδυ της Παρασκευής, δεν μπορούν να γίνουν πολλά σχόλια. Ένα κάκιστο παιχνίδι, από το οποίο οποιοσδήποτε προπονητής και αν βρισκόταν στον πάγκο, δεν θα μπορούσε παρά να πάει σε τουλάχιστον οκτώ αλλαγές, εξαιρώντας τον Μανωλά, τον Ζέκα και τον Μπάρκα που ήταν στο τέρμα. Σε ένα ματς που και ο Γερμανός ρέφερι, Τόμπιας Στίλερ, άφησε το σκληρό παιχνίδι των Ούγγρων, τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα στο πρώτο μέρος. Αλλά οι Μαγυάροι είναι τόσο κακή ομάδα που ακόμα και έτσι τους κερδίσαμε.

Ο Σκίμπε μετά το τέλος του παιχνιδιού κράτησε μόνο τη νίκη. Οποιοσδήποτε στη θέση του θα πείτε, το ίδιο θα έκανε. Ήταν με την πλάτη στον τοίχο και το γνώριζε, παρότι το αρνήθηκε. Όμως οι επίμονες ερωτήσεις των συναδέλφων πως η ομάδα παίζει όλο και χειρότερα, αποδεικνύει πως η κατάσταση δεν είναι ακριβώς έτσι, όπως ήθελε να πιστεύουμε πως είναι ο Γερμανός. Μια ομάδα που δυσκολεύεται πολύ, ακόμα και να κυκλοφορήσει την μπάλα, πόσο μάλλον να βγάλει καθαρές ευκαιρίες είναι μια εικόνα θλιβερή για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Το χειρότερο γι’ αυτή την ομάδα είναι πως οι επιλογές του Γερμανού για την ενδεκάδα μοιάζουν αλλόκοτες. Τόσο αλλόκοτες που θαρρείς πως δεν γίνονται με κριτήριο την λογική, άλλωστε αυτό είναι κάτι που το γνωρίζει και ο ίδιος. Είναι επιλογές που γίνονται με βάση του να τους έχουμε όλους ικανοποιημένους. Κι όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε είναι δύσκολο να γίνει δουλειά. Να έχουμε καλά και τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό και λίγο Παναθηναϊκό, δεν γίνεται. Όλοι γκρινιάζουν για τις κλήσεις και αυτό κάνει ακόμα πιο ασφυκτικό το έργο του Σκίμπε. Γιατί κλήθηκε ο τάδε και όχι ο άλλος, γιατί παίζει αυτός στην ενδεκάδα. Ο Γερμανός κάνει ολοφάνερα συμψηφισμούς και η ενδεκάδα δεν είναι απόρροια μιας επιλογής που γίνεται υπό νορμάλ συνθήκες.

Θα είμαι ξεκάθαρος. Οι ποδοσφαιριστές θέλουν τον Σκίμπε. Στο μεγαλύτερο τους ποσοστό έχουν καλή εικόνα για τον Γερμανό, που δεν τους ζορίζει ανάμεσα στις βαριές υποχρεώσεις που έχουν με τις ομάδες τους. Ωστόσο και αυτοί κατανοούν πως το όλο κλίμα είναι άρρωστο. Οι σχέσεις μεταξύ των παικτών δεν είναι αυτό που λέμε πλακωμένοι. Από την άλλη, όπως λέει το ρεπορτάζ, δεν είναι τόσο θερμές όσο χρειάζεται για να έχεις μια καλή Εθνική ομάδα. Είναι μοιραίο με την αντιπαράθεση να χτυπάει κόκκινο, να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οπότε αυτό τα δυσκολεύει όλα.

Δεν μπορώ να είμαι μάντης για να ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια. Η Φινλανδία δεν είναι δα και κανένα μεγαθήριο, μπορεί να τους κερδίσουμε δύο φορές. Ωστόσο αυτό που ξέρω είναι πως το κλίμα αντιπαράθεσης στην Εθνική, είναι φυσιολογικό να επιδεινώνει την δουλειά και τη θέση του προπονητή. Μήπως αν έρθει κάποιος άλλος, δεν θα έχουμε γκρίνια; Τα διαλείμματα για τα ματς των Εθνικών πλέον μοιάζουν και για διαστήματα ώστε ν’ αυξηθεί η αντιπαράθεση. Αν δεν αλλάξει το περιβάλλον η Εθνική ομάδα, μοιάζει καταδικασμένη…