Έχει φτάσει στην κορυφή του κόσμου και, σίγουρα, δεν πέρασε λίγα για να τα καταφέρει. Η Κατερίνα Στεφανίδη ήταν η εκλεκτή της IAAF, στη νέα στήλη που εγκαινίασε, για να μιλήσει για τις μεγάλες προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει στη ζωή της.
Και όμως, η πρώτη που επέλεξε να αναφέρει δεν έχει να κάνει με… άλματα και διακρίσεις. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια μίλησε για το πρόβλημα βάρους που αντιμετώπισε πριν αρχίσει τον πρωταθλητισμό και που ξεπεράστηκε με τη βοήθεια του συζύγου της.
Επιπλέον, μίλησε για το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισε όταν μετακόμισε στις ΗΠΑ και πώς κατάφερε να το υπερβεί.
Αναλυτικά, όσα είπε στην επίσημη σελίδα της IAAF:
«Δεν νομίζω πως είχα να αντιμετωπίσω μια φοβερή δοκιμασία, αλλά πολλαπλές. Δεν πέρασα δοκιμασίες όπως να βρεθώ σε κοιλάδες ή στην κορυφή ενός βουνού, αλλά συνεχώς ήμουν στους πρόποδες. Είχα να αντιμετωπίσω πολλές προκλήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής μου.
Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιες, θα έλεγα πως μια δοκιμασία που έπρεπε να ξεπεράσει ήταν κάποια θέματα με το βάρος μου ήταν ήμουν μικρότερη.
Όταν ήμουν περίπου 16 και από κορίτσι γινόμουν γυναίκα, έβαλα περίπου ενάμισι κιλό. Δεν ήταν πολύ και σίγουρα δεν θα μπορείς να το καταλάβεις αν δεις βίντεο εκείνης της εποχής. Ωστόσο, κοιτώντας πίσω, καταλαβαίνω ότι η προσθήκη βάρους συνέβαλε στο να γίνω οριακά βουλιμική.
Θα μπορούσα να περάσω τέσσερις ή πέντε ώρες χωρίς να φάω τίποτα και στη συνέχεια έτρωγα αλόγιστα. Πέρασα περιόδους που ήμουν σε αυστηρή δίαιτα για κάποιες μέρες και τις επόμενες έτρωγα οτιδήποτε υπήρχε μέσα στο σπίτι.
Αποφασίστηκε ότι δεν θα συμμετείχα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων του 2006 και παράτησα το επί κοντώ για οκτώ μήνες. Επέστρεψα το 2007 και κατέκτησα το ασημένιο στο Παγκόσμιο Νέων και συνέχισα κατακτώντας το χάλκινο στο παγκόσμιο του 2008. Ακόμα και μετά που μπήκα στο κολέγιο στις ΗΠΑ, άλλη μια φορά αντιμετώπισα προβλήματα με το βάρος μου και πήρα πολλά κιλά.
Ευτυχώς, με το πέρασμα του καιρού, και με τη βοήθεια του άνδρα μου, καταφέραμε να νικήσουμε το πρόβλημα. Αρχίσαμε αλλάζοντας απλά το πρωινό μου, αντικαθιστώντας τα δημητριακά με βρώμη και στην πορεία αλλάξαμε κάθε γεύμα, κάτι που έκανε πραγματικά την διαφορά.
Μια ακόμα μεγάλη δοκιμασία που έπρεπε να ξεπεράσω ήταν η μετεγκατάσταση από την Ελλάδα στις ΗΠΑ για σπουδές στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, το 2008.
Μετακόμισα χωρίς να έχω επισκεφτεί ποτέ ξανά τις ΗΠΑ, αλλά όταν έφτασα κατάλαβα ότι υπήρχε μεγάλο πρόβλημα με τη γλώσσα. Έχω μελετήσει στο σχολείο αγγλικά, οπότε δεν είχα πρόβλημα να καταλαβαίνω στην τάξη. Έξω από αυτήν, όμως, ζορίστηκα με κάποιες ορολογίες.
Για παράδειγμα, αν ακούσω κάποιον να χρησιμοποιεί όρο όπως “party pooper” δεν θα καταλάβω τι εννοεί. Και επειδή δεν ένιωθα άνετα με την γλώσσα, η προσωπικότητά μου άλλαξε και ήταν δύσκολο για μένα να κάνω νέους φίλους.
Με το πέρασμα του χρόνου συνήθισα τη γλώσσα. Όταν άρχισα να μιλάω πιο άνετα για περισσότερα θέματα και να κάνω φίλους, η ζωή μου έγινε πιο εύκολη».