Μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να επιδεικνύει με περηφάνια δύο τίτλους Ευρωμπάσκετ, αλλά μάλλον η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα και μια από τις σπουδαιότερες, ίσως η πιο μεγάλη όλων των εποχών στο μπάσκετ, δεν ήταν ούτε αυτή απέναντι στη μεγάλη Σοβιετική Ένωση το 1987, ούτε εκείνη κόντρα στη Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι το 2005. Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 14 χρόνια, η Ελλάδα έριχνε στο καναβάτσο την αποκαλούμενη Dream Team στη Σαϊτάμα. Το www.sport-fm.gr σάς θυμίζει το μαγικό εκείνο… μεσημέρι.
Ο ημιτελικός απέναντι στους Αμερικανούς ήταν εκ προοιμίου χαμένος για τους «ειδικούς». Διαβάστε το ρόστερ των αντιπάλων και θα καταλάβετε... Ο Λεμπρόν Τζέιμς, ο Ντουέιν Ουέιντ, ο Κρις Πολ, ο Ντουάιτ Χάουαρντ, ο Καρμέλο Άντονι, ο Κρις Μπος, ο Τζο Τζόνσον, ο Κερκ Χάινριχ, ο Αντουάν Τζέιμισον, ο Σέιν Μπατιέ, ο Μπραντ Μίλερ και ο Έλτον Μπραντ έμοιαζαν ανίκητοι και είχαν φτάσει με επιβλητικό τρόπο ως τα ημιτελικά του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Ενδεικτικά κέρδισαν με μέσο όρο διαφοράς τους 25 πόντους τα παιχνίδια του ομίλου, διέλυσαν με 113-73 την Αυστραλία στους 16 και ακολούθησε το άνετο 85-65 επί της Γερμανίας στα προημιτελικά.
Όλοι ήταν βέβαιοι πως μετά το πάθημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας η Team USA είχε πάρει το μάθημά της και δεν θα την ξαναπατούσε. Αμ δε!
Η Εθνική του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν «μάσησε». Οι πρωταθλητές Ευρώπης, με φόρα από τον άθλο του Βελιγραδίου, κατάφεραν όχι απλώς να κοιτάξουν στα μάτια τους μεγάλους αντιπάλους τους, αλλά και να τους κερδίσουν στο… δικό τους παιχνίδι. Παραδίδοντας μαθήματα πικ εν ρολ, απέναντι στο οποίο η άμυνα των φαβορί έγινε έρμαιο, αλλά και με ρεσιτάλ ευστοχίας (62,5% στα σουτ), η «επίσημη αγαπημένη» σκάρωσε ένα ακόμη-το μεγαλύτερό της για την ακρίβεια-θαύμα. Το τελικό 101-95 σηματοδότησε τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και την πιο… πρόσφατη ήττα των Αμερικανών, που έκτοτε έχουν «σοβαρευτεί» και σαρώνουν τίτλους και μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες. Χιλιάδες κόσμου ξεχύθηκαν καταμεσήμερο στους δρόμους της Αθήνας και άλλων μεγάλων ελληνικών πόλεων για να πανηγυρίσουν τον ανεπανάληπτο άθλο.
Τι κι αν ο τελικός απέναντι στην Ισπανία εξελίχθηκε σε εφιάλτη (συντριβή με 70-47); Ουδείς (θέλει να) τον θυμάται σε αντίθεση με εκείνο το αλησμόνητο μεσημέρι της 1ης Σεπτεμβρίου του 2006, όταν η παρέα των Θοδωρή Παπαλουκά, Σοφοκλή Σχορτσανίτη, Βασίλη Σπανούλη, Παναγιώτη Βασιλόπουλου, Αντώνη Φώτση, Νίκου Χατζηβρέττα, Δήμου Ντικούδη, Κώστα Τσαρτσαρή, Δημήτρη Διαμαντίδη, Λάζαρου Παπαδόπουλου, Μιχάλη Κακιούζη και του τραυματία (ας όψεται ο Βαρεζάο) Νίκου Ζήση απέδειξε πως οι Έλληνες είναι ικανοί για όλα.
Δεκάλεπτα: 14-20, 45-41, 77-65, 101-65.
Ελλάδα: Παπαλουκάς 8 (12 ασίστ, 5 ριμπ.), Σχορτσανίτης 14, Σπανούλης 22, Φώτσης 9, Χατζηβρέττας 2, Ντικούδης 8, Τσαρτσαρής 3, Διαμαντίδης 12 (5 ασίστ), Παπαδόπουλος 8, Κακιούζης 15 (6 ριμπ.), Βασιλόπουλος.
ΗΠΑ: Τζόνσον 3, Χάινριχ 12, Τζέιμς 17 (5 ριμπ. 5 ασίστ), Μπατιέ 1, Ουέιντ 19, Πολ 3 (6 ασίστ), Μπος 3, Χάουαρντ 10 (7 ριμπ.), Άντονι 27, Μπραντ, Μίλερ, Τζέιμισον.
Θυμηθείτε όλους τους ελληνικούς πόντους
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
