Παρακολουθώντας κάποιος τον ΠΑΟΚ το τελευταίο δίμηνο, το οποίο συνδέεται (καλώς ή κακώς) με την περιθωριοποίηση και εν συνεχεία την απομάκρυνση του Γιώργου Τζαβέλλα, διαπιστώνει ότι κάτι πάει να αλλάξει. Και μόνο το γεγονός ότι οι φίλαθλοι άρχισαν σταδιακά να επιστρέφουν στο γήπεδο, λέει πολλά. Η αλήθεια είναι ότι σε γενικές γραμμές το θέαμα δεν τους είχε λείψει και στο πρώτο κομμάτι της σεζόν, αλλά η διαφορά είναι ότι τώρα συνδυάζεται με αποτελέσματα. Και οι δώδεκα νίκες στα δεκατρία τελευταία παιχνίδια, επίσης λένε πολλά.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Όταν μια ομάδα «τρέχει» ένα τόσο μεγάλο νικηφόρο σερί, δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Δεν γίνεται να «χτίσεις» σερί έχοντας μόνο τύχη. Και αυτή είναι απαραίτητη, αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται χαρακτήρας. Και ο «δικέφαλος» έχει αρχίσει να «χτίζει» τέτοιον, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το τελευταίο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης. Ο… παλιός ΠΑΟΚ δεν υπήρχε περίπτωση να «γυρίσει» ένα ματς που του στράβωσε από την αρχή, ένα ματς στο οποίο ισοφαρίστηκε στο 79’. Όμως, ο ΠΑΟΚ του τελευταίου διμήνου σε πείθει ότι μπορεί να το κάνει.
Θα πει κάποιος ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει πετύχει τίποτε ακόμη, ότι τα δύσκολα παιχνίδια είναι μπροστά του και ότι το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Σίγουρα, αλλά από το τελευταίο δίμηνο βγαίνει μια αισιοδοξία και μια αυτοπεποίθηση για τις δυνατότητες της ομάδας. Οι παίκτες χαίρονται αυτό που κάνουν, ενώ οι νεοφερμένοι όχι μόνο έχουν μπει στο κλίμα, αλλά έχουν ήδη αρχίσουν να κάνουν απόσβεση. Ο Πρίγιοβιτς μετράει δύο γκολ και μια ασίστ σε 62 λεπτά και τρεις συμμετοχές, ενώ ο Ενρίκε σκόραρε το γκολ, που έδωσε τη νίκη στο τελευταίο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, έχοντας συμπληρώσει 67 λεπτά σε δύο αγώνες.
Τέτοια εποχή τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, ο ΠΑΟΚ βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τα στοιχήματα έδιναν και έπαιρναν για το αν ο εκάστοτε προπονητής θα έβγαζε τη σεζόν και αυτό φυσικά δεν συνέβη ποτέ! Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά για τον Βλάνταν Ίβιτς, ο οποίος στο παιχνίδι κυπέλλου με την Ξάνθη, θα φτάσει τα 46 παιχνίδια στον πάγκο και θα γίνει ο μακροβιότερος προπονητής στην ομάδα επί εποχής Ιβάν Σαββίδη. Όμως, ανεξάρτητα με το πώς θα εξελιχθεί η φετινή σεζόν και αν θα εκπληρωθούν σε κάποιο βαθμό οι στόχοι που έχουν οριοθετηθεί, ο δικέφαλος επιβάλλεται να «πατήσει» πάνω στα θετικά της φετινής χρονιάς για να «χτίσει» το μέλλον του.
Μιλάμε για έναν σύλλογο με τεράστια δυναμική, διοικητική ηρεμία, άφθονο χρήμα, κόσμο που «διψάει» να τον δει να επιστρέφει στους τίτλους και πλέον μια ομάδα που έχει ποιότητα. Ο ΠΑΟΚ, δεδομένα βγάζει μια διαφορετική αύρα και ένα μέταλλο, που ήταν χωμένο στο… χρονοντούλαπο της ιστορίας. Πλέον, έχει την μεγάλη ευκαιρία για να «γυρίσει σελίδα» και να κοιτάξει προς τα πάνω. Το οφείλει όχι μόνο στους φιλάθλους του, αλλά και στην ίδια την ιστορία του.