Δεν ενθουσίασε με την απόδοσή της -άλλωστε αυτό έχει πάψει πλέον ν’ αποτελεί ρεαλιστικό στόχο- αλλά η ΑΕΚ κατάφερε το ζητούμενο με τον Αστέρα Τρίπολης. Έστω και δύσκολα κατάφερε να πάρει τη νίκη με 3-1, που ήταν απαραίτητη στην προσπάθεια για εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Σε ένα βράδυ λοιπόν με δυο μεγάλους πρωταγωνιστές και τους άλλους να δυσκολεύονται να ξεφύγουν από τη μετριότητα, το sport-fm.gr ακτινογραφεί την απόδοση των παικτών του Μανόλο Χιμένεθ.
Αθανασιάδης (6): Δεν είχε πολλή δουλειά, αλλά στη μια περίπτωση που χρειάστηκε δεν μπόρεσε ν’ αποσοβήσει το γκολ του Αστέρα. Σαφώς δεν μπορεί κανείς να του καταλογίσει ευθύνη (αφού το σουτ του Ριέρα ήταν κοντινό και δυνατό), αλλά για μια ακόμη φορά αδυνατεί να κάνει την απόκρουση-υπέρβαση που χρειάζεται ενίοτε μια μεγάλη ομάδα.
Βασιλαντωνόπουλος (6): Κράτησε αξιοπρεπώς τη θέση του, αλλά δεν ήταν το ίδιο καλός όσο με τον Άρη. Σε αρκετές περιπτώσεις στα μετόπισθεν ταλαιπωρήθηκε από αντιπάλους και επέδειξε τη γνωστή αδυναμία του με την παθητική άμυνα. Μπροστά είχε συνεργασίες με τον Γκαρσία και ένα πολύ καλό σουτ που έβγαλε δύσκολα ο Παπαδόπουλος.
Τσιγκρίνσκι (7): Χωρίς να χρειαστεί να κάνει κάτι φοβερό, με την παρουσία του και μόνο απέπνεε μεγαλύτερη ασφάλεια απ’ αυτή που (δεν) υπάρχει συνήθως στην άμυνα της ΑΕΚ. Τα πήγε καλά στη δύσκολη αποστολή του περιορισμού του Μπαράλες, με εξαίρεση μια φάση που θα μπορούσε ν’ αποδειχθεί μοιραία αν η κεφαλιά του αμαρκάριστου Αργεντινού δεν έφευγε άουτ.
Σβάρνας (7): Ένιωθε εμφανώς καλύτερα στο πλευρό του Τσιγκρίνσκι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απέφυγε κάποιες από τις γνωστές του επιπολαιότητες. Παρόλα αυτά είχε και κάποιες καίριες παρεμβάσεις και με την ταχύτητά του κάλυψε κενά σε αρκετές από τις φαρμακερές αντεπιθέσεις που, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, έβγαλε ο Αστέρας.
Λόπες (8): Η ευχάριστη έκπληξη συνεχίζεται. Λες και το τραγικό λάθος στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να τον αφύπνισε, έκανε δεύτερο σερί μεγάλο παιχνίδι μετά απ’ αυτό με τον Άρη. Δεν «έφαγε» φάσεις πίσω και είχε πολλές σέντρες και προωθήσεις. Με αποκορύφωμα φυσικά τη φάση του γκολ, όπου χρειάστηκε να επιδείξει και αυτοθυσία για να ξαναδώσει προβάδισμα στην ΑΕΚ.
Κρίστισιτς (6): Επιστροφή στις μέτριες εμφανίσεις για τον Σέρβο. Δεν αντιμετώπισε ανασταλτικά προβλήματα, αλλά στο δημιουργικό κομμάτι (όπου χρειαζόταν περισσότερο σ’ ένα ματς με την ομάδα του στο κουμάντο) απέτυχε ν’ απλώσει το παιχνίδι και να περάσει πάσες που θα διασπούσαν την άμυνα. Γι’ αυτό και αντικαταστάθηκε, παρόλο που εκείνη την ώρα η ΑΕΚ έψαχνε το δεύτερο γκολ.
Γαλανόπουλος (7): Παιχνίδι με διακυμάνσεις για τον Έλληνα άσο. Χωρίς να βρίσκεται στα στάνταρ του, είχε τα τρεξίματα που τόσο λείπουν από την ΑΕΚ όταν απουσιάζει και φυσικά τη γνωστή του προώθηση που τον έχρισε για μια ακόμη φορά σκόρερ. Ωστόσο στη συνέχεια κουράστηκε, δεν είχε καθαρό μυαλό και σωστά έδωσε τη θέση του στον Σιμάνσκι, ώστε να φρεσκαριστεί λίγο ο άξονας.
Γκαρσία (5): Επιεικώς και εξαιτίας… πρότερου έντιμου βίου παίρνει τη βάση ο εξτρέμ από το Τρίνινταντ. Επιβεβαιώνοντας ότι περνάει φάση ντεφορμαρίσματος, ήταν για μια ακόμη φορά «θολωμένος». Χωρίς την αυτοπεποίθηση που του επέτρεπε να περνάει άνετα αντιπάλους, με άσχημα χτυπήματα στις στημένες φάσεις και επιπόλαια τελειώματα σε θέση για γκολ. Αν δεν ήταν τόσο πολύτιμος, θα ήταν επιβεβλημένος ο πάγκος για να… ξελαμπικάρει.
Μάνταλος (8): Αν δεν υπήρχε το πολύτιμο γκολ που πέτυχε ο (επίσης εξαιρετικός) Λόπες θα έπαιρνε δικαιωματικά τον τίτλο του κορυφαίου. Πήρε πρωτοβουλίες, άπλωσε το παιχνίδι στα άκρα, έψαξε τις κάθετες πάσες. Και όχι μόνο «σέρβιρε» τα δυο από τα τρία τέρματα, αλλά το έκανε με εξαιρετική ατομική ενέργεια που άδειασε αντίπαλο και μπαλιά… ακριβείας που χωρίς υπερβολή ονομάζονται «μισά γκολ».
Ολιβέιρα (6): Σε ένα βαθμό είναι δικαιολογημένος, καθώς κλήθηκε και πάλι ν’ αγωνιστεί σε θέση αριστερού εξτρέμ. Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτό, δεν έκανε καλή εμφάνιση. Άσχημα κοντρόλ, κακές πάσες και άστοχα γυρίσματα ήταν μερικά από τα highlights του. Δεν τα πήγε καλύτερα ούτε όταν μετατέθηκε στην κορυφή της επίθεσης, κάνοντας σε αρκετές περιπτώσεις τη γνωστή… μια παραπάνω επαφή που τα χαλάει όλα.
Ανσαριφάρντ (6): Δεν τροφοδοτήθηκε πολύ, αλλά αυτό είναι απλώς ελαφρυντικό για το ότι κινήθηκε σε ρηχά νερά. Δεν μπόρεσε να συνδυαστεί με τους δυο ακραίους, ούτε να κάνει τις κινήσεις που θα τον έβγαζαν σε θέση βολής. Ακόμα κι όταν βρέθηκε όμως -σε εξαιρετική σέντρα του Βασιλαντωνόπουλου που τον βρήκε αμαρκάριστο- η κεφαλιά δεν ήταν καλή. Αδίκως γκρίνιαξε που βγήκε αλλαγή.
Αλμπάνης (7): Έπαιξε αρκετά μεγάλο διάστημα (δεδομένου ότι αντικατέστησε στο 53’ τον Ανσαριφάρντ) και όπως συχνά συμβαίνει όταν μπαίνει αλλαγή, έκανε αισθητή την παρουσία του. Επέδειξε μεν τη γνωστή αδυναμία στην τελική πάσα, αλλά προκάλεσε ρήγματα από τα άκρα και βοήθησε ν’ ασκηθεί πίεση. Και φυσικά πέτυχε το γκολ που σφράγισε τη νίκη με εξαιρετική κίνηση στην πλάτη της άμυνας και ιδανικό τελείωμα.
Σιμάνσκι (6): Αντικατέστησε τον Γαλανόπουλο με βασική επιδίωξη του Χιμένεθ να φρεσκαριστεί η μεσαία γραμμή και (σε αυτό το κομμάτι τουλάχιστον) βοήθησε. Είχε τα γνώριμα τρεξίματα και κινήσεις κοντά στην αντίπαλη περιοχή, χωρίς όμως να μπορέσει ν’ αποδειχθεί καθοριστικός. Παρόλα αυτά κράτησε αποτελεσματικά όταν έμεινε μοναδικός ανασταλτικός χαφ στο τέλος του αγώνα και προσέφερε στο να προστατευτεί το σκορ.
Κοσίδης (6): Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα κρινόταν, αφού μπήκε αλλαγή στο 84’ (όταν η ΑΕΚ έψαχνε ακόμα το δεύτερο γκολ). Ωστόσο πρωταγωνίστησε σε μια φάση που είναι δύσκολο να μην του… κόψει βαθμούς. Έστω κι αν η ηλικία και η απειρία του είναι σοβαρό ελαφρυντικό για την κραυγαλέα ευκαιρία που έχασε να τελειώσει το ματς, «κολλώντας» στην έξοδο του Παπαδόπουλου.
Διαβάστε επίσης:
Υπάρχει ζωή στην ΑΕΚ!
Τα highlights από το ΑΕΚ-Αστέρας Τρίπολης
Χιμένεθ: «Συγχαρητήρια στους παίκτες, ήμασταν στο όριο των δυνάμεών μας»
_192245_203511.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
