Η κατάρρευση του δεύτερου ημιχρόνου έχει πολλές αιτίες

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Να πηγαίνει ο χιλιοταλαιπωρημένος φίλος του Άρη στο Κλεάνθης Βικελίδης για να περάσει- με το φτωχό του το μυαλό- ένα ξένοιαστο απόγευμα βλέποντας την ομάδα του κόντρα στον Κισσαμικό και να κινδυνεύει στο τέλος από εγκεφαλικό, έμφραγμα και αν τι γλιτώσει, σίγουρα να φεύγει, το λιγότερο με πονοκέφαλο. Και όχι μόνο αυτό, να λέει και «πάλι καλά» που η ομάδα του κέρδισε. Τέτοιο δεύτερο ημίχρονο ούτε στον χειρότερο εχθρό του. Εικόνα θλιβερή, ικανή να προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα. Οργή, αγανάκτηση, στεναχώρια, απορία κτλ.

Εικόνα όμως που έχει αιτίες. Πολλές και ξεκινούν από το περασμένο καλοκαίρι και αφορούν τον μεταγραφικό σχεδιασμό, τις επιλογές προσώπων, συνεργατών, τρόπο εκγύμνασης κοκ.

Ο Άρης είναι μια ομάδα με ποιοτικό, για τα δεδομένα της Football League, διευκρινίζω, ρόστερ με χτυπητές όμως αδυναμίες σε συγκεκριμένες θέσεις, ευθύνη την οποία έχει ο Καρυπίδης με τον προηγούμενο προπονητή. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω και να γράφω ότι οι κίτρινοι είναι ίσως η μοναδική ομάδα που δεν έχει αμυντικά χαφ με τα χαρακτηριστικά κάθε ανασταλτικού μέσου που σέβεται τη θέση του. Δεν πήρε το καλοκαίρι και δεν φρόντισε να διορθώσει την ανορθογραφία τον Γενάρη. Καλός και χρήσιμος ο Πίτου Γκαρσία που αποκτήθηκε αλλά δεν είναι ο σκληροτράχηλος κόφτης που είχε ανάγκη ο Άρης σε ένα σκληρό πρωτάθλημα όπως είναι αυτό της δεύτερης κατηγορίας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και ο μοναδικός αμυντικός χαφ του ρόστερ, ο Ρόβας μια παίζει και πέντε είναι εκτός. Έχει επίσης μια ολοφάνερη ένδεια στην επιθετική του γραμμή. Και εδώ υπάρχει εξήγηση και είναι πολύ απλή. Ο Τζεμπούρ που αποκτήθηκε για να πλαισιώσει Ίλιτς και Καπνίδη αποδείχθηκε μια επιλογή όχι απλώς ρίσκου αλλά όπως όλα δείχνουν… φιάσκου. Να παρακαλάει δηλαδή ο Κωστένογλου, μην τυχόν τραυματιστεί ένας από τους δυο και ξεμείνει. Θα πρόσθετα και την απουσία ενός ικανού winger, καλού στο ένας εναντίον ενός αλλά εκεί τουλάχιστον υπάρχουν 3-4 παίκτες που κουτσά-στραβά καλύπτουν τις θέσεις.

Είναι επίσης μια ομάδα που παρότι έχει ποιότητα μεσοεπιθετικά, δεν βγάζει αυτοματισμούς, συνδυασμούς και γενικά δεν έχει το εύκολο γκολ, απόρροια ενός συγκεκριμένου πλάνου επιθετικής ανάπτυξης. Δεν γίνεται έχοντας μπει στον Μάρτιο, να δουλεύονται από την αρχή τα βασικά. Είχε βέβαια σε αρκετά παιχνίδια παροιμιώδη ατυχία και 1-2 εις βάρος της διαιτησίες αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία.

Πάμε τώρα και στο κομμάτι της εκγύμνασης. Ο Κωστένογλου, εμμέσως πλην σαφώς το είπε στη συνέντευξη τύπου αν και απέφυγε σκοπίμως να αναφερθεί στους προκατόχους του. Ότι η ομάδα του δεν μπορεί να αντέξει στον ίδιο ρυθμό σε ολόκληρο το 90λεπτο. Ούτε καλά-καλά για ένα ημίχρονο. Είναι προπονημένη βάσει ενός προγράμματος που ακολουθούν οι αθλητές δρόμων αντοχής και όχι παίκτες μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Και το ακόμη πιο παράδοξο. Πρόγραμμα που είχε εκπονήσει ένας εργοφυσιολόγος εξ… αποστάσεως και εκτελούσαν στο Ρύσιο ο Αναστόπουλος και οι συνεργάτες του. Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε άλλη ομάδα. Νομίζω όχι.

Και έρχεται τώρα ο Κωστένογλου με τον Νίκο Καρύδα να αλλάξουν τους ρυθμούς και το ασκησιολόγιο, προκειμένου να αλλάξουν το τέμπο της ομάδας, χωρίς φυσικά να γίνεται Μάρτιο μήνα να φτάσεις στο 100%. Απλά να βελτιώσεις τους δείκτες μπορείς. Προσθέστε και τη δεδομένη πίεση στα αποδυτήρια και έχετε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.

Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Σίγουρα όχι θαύματα. Προσπάθεια από τον καινούργιο προπονητή να περάσει κάποια θέλω του στο παιχνίδι της ομάδας (είδαμε ένα μικρό δείγμα στο πρώτο ημίχρονο) και παράλληλα βελτίωση, παιχνίδι με παιχνίδι στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης. Κι όλα αυτά με την υποχρέωση νικών και χωρίς το παραμικρό περιθώριο απώλειας, ελπίζοντας ότι όταν θα έρθουν τα ματς με ΟΦΗ, Λαμία και Απόλλωνα, ο Άρης να είναι μέσα στο κόλπο για να τα παίξει όλα για όλα.

Από την εξίσωση δεν απουσιάζουν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, αρκετοί εκ των οποίων έχουν αποδώσει αρκετά κάτω από τις δυνατότητές τους (εκτός αν πει κάποιος ότι αυτές είναι που βλέπουμε και έπιασαν ταβάνι). Ως ένα βαθμό είναι κατανοητό να έχουν επηρεαστεί από τον τρόπο εκγύμνασης και να μην μπορούν να… ανοίξουν στο γήπεδο, να έχουν άγχος. Οφείλουν όμως να προσπαθήσουν περισσότερο και οι ίδιοι, να αφήσουν στην άκρη για τρεις μήνες ό, τι άλλο τους απασχολεί, γιατί μια ενδεχόμενη άνοδος δεν θα έχει πολλαπλά οφέλη μόνο για τον Άρη αλλά και για τους ίδιους.

ΥΓ. Στη φάση που είναι η ομάδα, καλώς ή κακώς θα χρειαστεί όσο ποτέ άλλοτε την βοήθεια του κόσμου- και μάλιστα με θετική ενέργεια- που καλείται να… καταπιεί την πίκρα του και όλα όσα έχει τραβήξει για πολλοστή φορά.

ΥΓ1. Ο Νίκος Κωστένογλου ζήτησε από τους παίκτες του να κάνουν θυσίες σε όλα τα επίπεδα για να σώσουν τη χρονιά. Στη λογική της γενικότερης ηρεμίας θα βοηθούσε σίγουρα και η αποκατάσταση της οικονομικής αρρυθμίας στην ομάδα, απόρροια των ανοικτών θεμάτων που εξακολουθεί να έχει ο Καρυπίδης στην συμφωνία με τον Μαρινόπουλο.