Η ήττα διορθώνεται, ο κίνδυνος είναι η «παγίδα»

Η ΑΕΚ σε μισό και περισσότερο χρόνο αγώνων, από τον Ιούλιο δηλαδή που ξεκίνησε την σεζόν της μέχρι και τώρα, είδε τον αντίπαλο να την ισοφαρίζει σε ματς στα οποία είχε προηγηθεί:
- Κόντρα στην Ριέκα εκτός έδρας, αλλά κέρδισε.
- Κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα εντός έδρας, αλλά κέρδισε.
- Κόντρα στην Αούστρια Βιέννης στο ΟΑΚΑ, αλλά και πάλι κερδισμένη βγήκε, διότι οι Αυστριακοί είχαν προηγηθεί 1-2 πριν την ισοφάριση στο 90'.
- Και σε ένα αδιάφορο ματς Κυπέλλου με την Καλλιθέα, όταν μάλιστα ο αντίπαλος τής είχε κάνει το 0-2 σε 2-2, αλλά και πάλι η ΑΕΚ νίκησε με 3-2.

Αυτά ήταν τα τέσσερα, ανάμεσα στα 41 μέχρι το Περιστέρι, επίσημα παιχνίδια στα οποία προηγήθηκε και ο αντίπαλος την ισοφάρισε. Σε όλα έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο με κέρδος, τρεις νίκες και μια ισοπαλία που τελικά αποδείχθηκε καθοριστική για την πρόκριση από τον όμιλο του Europa League.

Πλέον, φτάνοντας στα 43 επίσημα, έχει δύο σερί ματς στα οποία προηγείται αλλά δεν καταφέρνει να πάρει αυτό που θέλει. Στο περιστέρι έχασε δύο βαθμούς μετά το 0-1, με γκολ που δέχτηκε στο 80'. Στην έδρα της ΑΕΛ έχασε στο 90+ το πλεονέκτημα πρόκρισης που της έδινε το εκτός έδρας γκολ. Στο μαναδικό ματς φέτος που αντίπαλος τής έκανε ανατροπή.

Ο,τι λοιπόν δεν έχει πάθει σε σχεδόν εφτά μήνες, το έπαθε δύο φορές σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Δεν μπορεί παρά να είναι στοιχείο προβληματισμού, το οποίο μάλιστα είχε σημειωθεί ως προμήνυμα και την επόμενη ημέρα της ισοπαλίας στο Περιστέρι.
Θυμηθείτε το

Η ΑΕΚ έκανε στην Λάρισα την μοναδική ήττα που διορθώνεται. Από εδώ και πέρα, σε καμία από τις δύο διοργανώσεις, δεν θα μπορεί να διορθώσει τέτοιο αποτέλεσμα. Ούτε στο πρωτάθλημα Ούτε στο Κύπελλο, στο οποίο αν προκριθεί επί της ΑΕΛ τής απομένουν δύο παιχνίδια. Πιθανόν, λοιπόν, η ήττα από την Λάρισα να μην της κοστίσει καν, πέρα από το αήττητο σερί που "έσπασε" και που είχε σημασία για την ψυχολογία της. Έτσι είναι;

Όχι ακριβώς. Διότι η ΑΕΚ θα πρέπει να σταθεί στον τρόπο με τον οποίο έχασε αυτό το ματς. Δεν είναι μόνο ότι έχασε ένα παιχνίδι, στο οποίο προηγήθηκε, κάτι που στη διαδρομή της χρονιάς έχει αποτελέσει δικό της όπλο, όχι του αντιπάλου. Είναι ότι εκτός από την ήττα, έπεσε και στην "παγίδα" της ΑΕΛ.

Το πολύ δυνατό παιχνίδι των αντιπάλων έβαλε την ΑΕΚ σε διαδικασία που θα μπορούσε να της έχει κοστίσει περισσότερα από μια ήττα, η οποία στο κάτω - κάτω ανατρέπεται. Θα μπορούσε να έχει επιστρέψει με λιγότερους ποδοσφαιριστές για τον Μανόλο Χιμένεθ, όχι λόγω τραυματισμού, αλλά λόγω αποβολής. Δεν συνέβη, αλλά αυτό δεν έγινε διότι η ΑΕΚ περιφρούρησε τον εαυτό της. Θα έπρεπε να το έχει κάνει, όσο και αν "προσκαλέστηκε" σε ένα τέτοιο ματς και θα πρέπει πια να το κάνει για τα επόμενα παιχνίδια.

Διότι μπορεί να βρει κι άλλα τέτοια μπροστά της. Αν, λοιπόν, δεν το δει το πράγμα στη σωστή του διάσταση, αν δηλαδή καταλογίσει ευθύνες μόνο στην απέναντι πλευρά και καμία στη δική της, στον Μοράν που κάνει ό,τι κάνει για δεύτερο σερί ματς ή στον Μασούντ που έχασε τον έλεγχό του, ίσως ξαναπέσει στην "παγίδα".

Και τότε το αποτέλεσμα δεν θα είναι ότι ίσως εκείνη τη φορά στα αλήθεια χάσει παίκτες, που με τόσους τραυματισμούς θα δυσκολευτεί πολύ να αντικαταστήσει. Αλλά ίσως χάσει και αγώνες, όπως τελικά συνέβη στην Λάρισα όταν έχασε την αυτοκυριαρχία της. Και πλέον εκείνες θα είναι απώλειες που δεν θα διορθώνονται...