Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα την αυλαία των play-offs για να «βγάλω το καπέλο μου» στον Μαρίνο Ουζουνίδη. Απλώς το διπλό στην Τούμπα και με τον τρόπο που ήρθε, αποτελεί πλήρη επιβεβαίωση των όσων φαίνονταν με το… καλημέρα της θητείας του στον Παναθηναϊκό. Από εδώ και πέρα, το «μπαλάκι» περνάει στον Γιάννη Αλαφούζο, ο οποίος οφείλει να επενδύσει πάνω σε αυτόν και στον Νίκο Λυμπερόπουλο. Όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Πριν το παιχνίδι, η «πράσινη» ΠΑΕ είχε εκδώσει ανακοίνωση και ζητούσε το αυτονόητο. Να βγει η απόφαση για τα επεισόδια του τελικού του Κυπέλλου μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για λόγους ισονομίας, αλλά και αγωνιστικούς ενόψει των αγώνων της τελευταίας αγωνιστικής. «Σε περίπτωση μη έκδοσης αποφάσεως, θα πρόκειται περί σκανδαλώδους διαχείρισης, με σκιά βαρύτατης σκοπιμότητας». Άδικο είχε; Δεν γίνεται να έχει βγει σε χρόνο dt η απόφαση για το περιβόητο κουτάκι μπύρας, που εν τέλει στέρησε από τον Παναθηναϊκό την πρώτη θέση, την οποία κέρδισε με το σπαθί του μέσα στο γήπεδο και από την άλλη να υπάρχει τέτοια κωλυσιεργία για γεγονότα που συνέβησαν πολύ νωρίτερα χρονικά.
Και όταν έρχεται η απόφαση μια μέρα μετά, πώς να μην υπάρχει μεγαλύτερη καχυποψία; Διότι η αφαίρεση βαθμών από τον ΠΑΟΚ είναι άνευ ουσίας, αφού δεν αλλάζει τίποτε στη βαθμολογία. Προφανώς, οι τακτικοί δικαστές, θέλησαν να ολοκληρωθεί η διαδικασία, ώστε να μην επηρεάσουν με την απόφασή τους την κατάταξη. Δεν εξηγείται αλλιώς. Κι αν εξηγείται, δεν πείθει πολλούς. Αλλά, αφού καθυστέρησαν τόσο, γιατί δεν περίμεναν κανά-δυο μέρες ακόμη, προκειμένου να επικυρωθεί η βαθμολογία και να ισχύσει η ποινή τη νέα σεζόν; Γιατί έτσι όπως έγινε, η αφαίρεση βαθμών μοιάζει να είναι για τα μάτια του κόσμου. Πραγματικά αναρωτιέμαι, γι’ αυτό έδωσε τέτοιο αγώνα πέρυσι ο Σταύρος Κοντονής; Πόσο χειρότερα ήταν τα πράγματα πριν;
Για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τι να πεις; Ο... μισός Παναθηναϊκός, που τελείωσε το παιχνίδι με Ευαγγέλου, Πίσπα και Χατζηγιοβάνη, έδωσε ένα ποδοσφαιρικό μάθημα στον αντίπαλό του, ο οποίος φάνηκε ότι δεν ήταν έτοιμος όχι μόνο για το ματς της αυλαίας, αλλά για τη διαδικασία γενικότερα. Μπορεί οι «πράσινοι» να μην βρίσκονται στην καλύτερη φάση της ιστορίας τους, αλλά η φανέλα τους παραμένει βαριά και αυτό δεν θα αλλάξει. Γιατί μια φανέλα βαραίνει από τους τίτλους και τις ευρωπαϊκές πορείες και ένας σύλλογος γιγαντώνεται επίσης μέσα από τις αξίες που πρεσβεύει. Όχι με το χρήμα. Όσο κι αν αυτό ρέει άφθονο…