Πάντοτε οι πρεμιέρες ειδικά για τις διοργανώσεις που αφορούν τις Εθνικές ομάδες, έχουν αυξημένο κίνδυνο για γκέλα, όταν υπάρχει ένα μεγάλο φαβορί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι «φούριας ρόχας» που έμοιαζαν αδιαφιλονίκητο φαβορί για το ματς, παρά τη συντριπτική κατοχή της μπάλας που είχαν στο παιχνίδι, δεν μπόρεσαν, παρά να φτιάξουν ελάχιστες πραγματικά καλές φάσεις.
Οι ποδοσφαιριστές του Φαν τ’ Σιπ, έτρεξαν πάρα πολύ, μόχθησαν και έστω και αν χρειάστηκε ένα ανόητο πέναλτι, που λόγω της σφοδρότητας του μαρκαρίσματος, θα μπορούσε να έχει και διαφορετικό χρώμα η κάρτα. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, στην πραγματικότητα, κινδύνεψε μόνο μια φορά στα περίπου 40 λεπτά, μετά την ισοφάρισή της, να χάσει το παιχνίδι.
Σίγουρα αποτελεί ένα αποτέλεσμα, που δίνει μεγάλη ώθηση για τη συνέχεια. Σου δίνει το δικαίωμα, να ελπίζεις πως μπορείς να χτυπήσεις την δεύτερη θέση τουλάχιστον στο γκρουπ και ταυτόχρονα να βάλεις σε δύο αντιπάλους προβλήματα. Να υποχρεώσεις την Ισπανία, ν’ αντιμετωπίσει με σοβαρότητα τα επόμενα παιχνίδια και στην Σουηδία, έχεις στείλει ήδη ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως εσύ σαν ομάδα, πρέπει να πάς επίσης και να πάρεις αποτέλεσμα σε ισπανικό έδαφος. Αυτή τη στιγμή στην πραγματικότητα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, έχει βάλει θέμα στους άλλους δύο.
Τώρα πάμε και στο δύσκολο κομμάτι που θεωρώ πως όλοι μας κατανοούμε, που είναι τι θα κάνουμε στα παιχνίδια εκείνα που θα πρέπει να επικρατήσουμε για να μπορέσουν να διεκδικήσουμε θέση στη δυάδα του γκρουπ. Το να κλείσει διαδρόμους, να μπορέσει να αμυνθεί καλά η Εθνική ομάδα, είναι κάτι που σταδιακά, αρχίζει να φτιάχνει και φαινόταν εδώ και κάποιο διάστημα αυτό. Το πρόβλημα είναι πώς αυτή η ομάδα, θα μπορέσει να δημιουργήσει και για είμαι ειλικρινής, αυτό θεωρώ ως πιο σημαντικό κομμάτι για την προσπάθεια πρόκρισης στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Εδώ πρέπει να υπάρξουν απαντήσεις και στον καταρτισμό. Το χθεσινό ματς αποτέλεσε, μια παρτίδα που ο Φαν τ’ Σιπ έφερε στα μέτρα του. Ο Σιώπης που μπήκε με ειδική αποστολή, εξουδετέρωσε τον Πέδρι, ο Τζόλης πάλεψε και έδωσε μάχες, στο τέλος είχε και μεγάλη λογική η χρησιμοποίηση του Γιακουμάκη. Η Εθνική προσπάθησε, παρά την περιορισμένη κατοχή στο παιχνίδι, το τελευταίο δεκάλεπτο, να είναι ίσως εκείνο που πέρασε πιο γρήγορα, σε αντίθεση από το σύνηθες.
Το δύσκολο λοιπόν, ίσως περισσότερο από το χθεσινό είναι το ματς με την Γεωργία που θέλει τελείως διαφορετική προσέγγιση. Θέλει πιθανότατα έναν πιο επιθετικό μπακ στα δεξιά, που σημαίνει πως υφίστανται αυξημένες πιθανότητες να δούμε τον Ανδρούτσο σαν δεξί μπακ, τον Φορτούνη να αγωνίζεται έστω και στο αριστερό άκρο και βέβαια να παίξουμε με κανονικό φουνταριστό. Αν η Εθνική πάρει το ματς με την Γεωργία, θα έχει πραγματοποιήσει ένα ανέλπιστα καλό ξεκίνημα. Θα χρειαστεί υπομονή και όχι βιασύνη και βέβαια τώρα που δεν θ’ αμυνόμαστε μαζικά, πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση και γρήγορη μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα.
Κλείνοντας το κομμάτι με τις εντυπώσεις για την Εθνική, δεν θα είναι να παραλείψω μια σημείωση. Από την τελευταία καλή ομάδα του Πανιωνίου, αγωνίζονταν ο Μασούρας και ο Σιώπης σαν αλλαγή, ο Μπακασέτας που είχε βρεθεί έναν χρόνο νωρίτερα σε μια εξαιρετική χρονιά από τις δύο σερί που είχαν κάνει οι «κυανέρυθροι», ενώ παιδί της Πλατείας φυσικά είναι και ο Τζαβέλλας.