Η επιβεβαίωση για Ολυμπιακό, Άρη, ΠΑΟ και ο κίνδυνος της ανελέητης κόντρας των Δικεφάλων

Με δύο παιχνίδια να εκκρεμούν την ώρα που γράφεται η στήλη, ώστε να συμπληρωθεί η δεύτερη αγωνιστική του φετινού πρωταθλήματος, μας επαλήθευσε ορισμένα πράγματα που είχαμε στο μυαλό μας για τις ομάδες. Η πιο εμφατική επιβεβαίωση έρχεται από τα ματς του Παναθηναϊκού και του Άρη. Κι αυτό γιατί ήταν οι ομάδες που είχαμε την μεγαλύτερη απορία ως προς το πώς θα ανταποκριθούν στην εκκίνηση του πρωταθλήματος.

Τα «μωρά» του Παναθηναϊκού κερδίζουν τον κόσμο τους και στο βάθος του χρόνου βλέπω να κατακτούν και νεότερους φιλάθλους μάλιστα με την αυταπάρνηση και την αγάπη για τη φανέλα.

Ήταν πανέμορφη η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ το απόγευμα του Σαββάτου. Κόσμος πιστός, όσοι βρέθηκαν αποζημιώθηκαν, γιατί το κλίμα στους «πράσινους» μετά από αμέτρητα χρόνια ήταν ζεστό, ενωτικό και έβγαζε υγεία. Ένα συναίσθημα που κακά τα ψέματα έχει καιρό να βιώσει ο «πράσινος» οπαδός και φίλαθλος. Οι Παναθηναϊκοί γουστάρουν αυτό που βγάζει η ομάδα και κατανοούν από αγωνιστική σε αγωνιστική πως πρέπει να σταθούν όλο και με μεγαλύτερη θέρμη, κοντά στην ομάδα.

Για το πόσο δυνατός θα είναι ο Άρης, παρά το γεγονός πως δεν έχω αξιωθεί να τον παρακολουθήσω, ήμουν βέβαιος πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Πέρα από τους «λάτιν» αρτίστες, τους σκληροτράχηλους Έλληνες που έχει στη σύνθεση του, υπάρχουν δύο ποδοσφαιριστές που ξέρουν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά όταν πρέπει. Ο Ντιγκινί συνέχισε να ματώνει τα δίχτυα, ενώ ένας από τους αγαπημένους μου φορ που είχαν περάσει τα τελευταία χρόνια από το ελληνικό πρωτάθλημα, ο Χαμζά Γιουνές, επέστρεψε και μάλιστα έβαλε μια παλικαρίσια γκολάρα που φέρνει τη σφραγίδα ενός ικανότατου στράικερ.

Το κλίμα στο Καυτανζόγλειο ήταν επίσης εκρηκτικό και γιορτινό. Οι φίλοι του Άρη περίμεναν χρόνια αυτή τη στιγμή και από κοντά, όπως μεταφέρουν και οι εικόνες, αλλά και οι ρεπόρτερ της ομάδας, ο Πάκο Ερέρα που είναι εξαιρετικά εκδηλωτικός που έχει γίνει ένα με την ομάδα.

Για τον Ολυμπιακό, δεν περίμενα κάτι λιγότερο από μια εντυπωσιακή εκκίνηση. Έτσι κι αλλιώς περίμεναν αρκετό καιρό οι φίλοι των «ερυθρολεύκων» να δουν πραγματικά καλό ποδόσφαιρο και φαίνεται πως με τον Μαρτίνς είναι σε θέση να αποζημιωθούν. Σίγουρα είναι στοίχημα τα πολλά νέα αποκτήματα και η αλλαγή τόσων στελεχών, ωστόσο ο Πορτογάλος είναι δουλευταράς και δύο στοιχεία πάνω απ’ όλα που μετράνε πολύ, πως είναι εξαιρετικός χαρακτήρας και έχει κερδίσει τους ποδοσφαιριστές.

Βέβαια θα έρθουν και αναποδιές για τον Ολυμπιακό, αλλά με τις προσθήκες που έκανε φαίνεται πως θα είναι σε θέση ν’ ανταπεξέλθει. Δεν μπορούμε να τον κρίνουμε ακόμα λόγω του ότι δεν έχει υπάρξει στο ελληνικό πρωτάθλημα μια πραγματική δοκιμασία για την άμυνα του. Μετά από χρόνια οι «ερυθρόλευκοι» αποφεύγουν να μπουν σε μια διαδικασία πολεμικής από νωρίς με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και αυτό είναι ένα επίσης έξυπνο τρικ. Αφήνουν τους δύο Πόντιους στα χαρακώματα και απλά με κάποιες πολύ περιορισμένες και στοχευμένες ατάκες για την διαιτησία, καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια δηλαδή, καιροφυλακτούν…

Ο ΠΑΟΚ από το 25’ και μετά χθες στη Νέα Σμύρνη κυριάρχησε. Σε κανονική διάρκεια πρωταθλήματος (δεν αναφέρομαι σε πλέι-οφ και Κύπελλο) είχαν να κερδίσουν στην Πλατεία από τη σεζόν 2012-2013 και υπό αυτή την έννοια ήταν μια πολύ χρήσιμη νίκη γι’ αυτούς η χθεσινή με τον Σάκχοφ και τον Μαουρίτσιο να κάνουν εξαιρετικό β’ μέρος, όπως και ο Ουάρντα. Σαφώς και έχουν το δίκιο με το μέρος τους για τις δύο φάσεις του Καμπούρη, ειδικά του Ακπόμ είναι εξαιρετικά χοντρό λάθος, γιατί δεν μετρά ένα γκολ που μπαίνει.

Ωστόσο και χθες φανερώθηκαν ορισμένες πτυχές του ΠΑΟΚ αυτοκαταστροφής. Χωρίς να δικαιολογώ τα μπινελίκια σε προπονητές, ο Λουτσέσκου θα πρέπει να είναι πιο εγκρατής και χθες σε ορισμένες επιλογές του ήταν και λίγο αποπροσανατολισμένος, όπως για παράδειγμα η δεξιά πλευρά της ομάδας του, ειδικά στο α’ μέρος, ενώ και ο Ελ Καντουρί μπορεί να έβαλε το γκολ, αλλά για μεγάλο διάστημα ήταν εκτός ματς.

Επίσης στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να αποφασίσουν πως υπάρχουν άνθρωποι στις τάξεις των οπαδών του, που έχουν καταστροφικές τάσεις. Αν ήταν ξένο σώμα ο συγκεκριμένος οπαδός, ανάμεσα στους φίλους του ΠΑΟΚ, θα είχε ήδη βρεθεί. Επειδή μάλλον δεν είναι έτσι, ας πούμε να είναι κάποιος προβοκάτορας, ορισμένα «μπουμπούκια» που έχει στις τάξεις του, πρέπει να τα μαζέψει, πριν πάθει πάνω απ’ όλα κάποιος άλλος κάτι, αλλά και πριν η ομάδα καταστραφεί ξανά από την βλακεία του ενός.

Κλείνοντας θέλω να τονίσω πως ο πόλεμος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ μπορεί να φθείρει πολύ αυτές τις δύο ομάδες ψυχολογικά. Είναι διαφορετικά να πολεμά ο καθένας μόνος του εναντίον των άλλων και διαφορετικά να μοιάζει ένα πρωτάθλημα που δύο σύλλογοι μοιάζει να κατανοούν πως πρέπει να λύσουν τις διαφορές τους σε κάθε επίπεδο, κάθε αγωνιστική. Η συμμαχία που κάποτε υπήρχε, έχει διαλύσει πολύ νωρίτερα απ’ όσο κανείς αντιλαμβάνεται, γιατί απλά μιλάμε για πολύ ισχυρούς χαρακτήρες και προσωπικότητες. Απλά αυτό στην πορεία μπορεί να το πληρώσουν και οι δύο ομάδες ποικιλοτρόπως. Ειδικά αν κάποια στιγμή δεν αντιληφθούν πως η μεταξύ τους κόντρα, θα αναδείξει κάποιον άλλον νικητή.

ΥΓ: Ο Μελ πιστεύω πως πήρε ένα μεγάλο μάθημα. Όταν αποθεώνεις (πριν από λιγότερο από έναν χρόνο θαρρώ) ένα ΜΜΕ, είναι πανεύκολο και μαθηματικά επιβεβαιωμένο, πως, αυτό κάποια στιγμή, θα στραφεί και εναντίον σου ή θα πιστέψεις πως στρέφεται εναντίον σου (ας το κρίνει ο καθένας τι από τα δύο ισχύει). Ειδικά όταν δεν είναι στα δικά σου χέρια.

Ας ρωτήσει ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ και τον Σωκράτη Κόκκαλη που όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να φύγει, τον αποκαθήλωναν μια ώρα αρχύτερα τα ΜΜΕ που τον αποθέωναν μια ζωή και που ήταν και καθαρά οπαδικά του Ολυμπιακού.