Η έλλειψη κριτικής & απαιτήσεων, οδήγησε εδώ

Στους 27 μήνες της θητείας του Γιάννη Αναστασίου, η πρωτοφανής ασυλία της οποίας έτυχε ως προπονητής, είναι κάτι που δεν έχω συναντήσει στην δημοσιογραφική μου καριέρα, αλλά και στα 33-34 χρόνια που ασχολούμαι με το…παλιάθλημα. Δεν μιλάμε για τον ΟΦΗ, ούτε για την Λάρισα, ούτε για τον ΠΑΟΚ, ούτε για τον Άρη, αλλά για τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Αναφέρομαι στην απίστευτη ασυλία, την οποία είχε αυτή η ομάδα και ιδιαίτερα αυτός ο προπονητής, σε αυτό το διάστημα.

Την πρώτη χρονιά, κάπου ήταν λογικό. Οι «πράσινοι» βρίσκονταν σε φάση αναδόμησης, σε μια χρονιά που κατάφεραν να πάρουν το Κύπελλο. Επειδή όμως ζω χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θεωρώ πως για τον Παναθηναϊκό, το να πάρει πρόπερσι το Κύπελλο, ήταν μια επιτυχία που έπρεπε να πιστωθεί σε τέτοιο βαθμό στον Αναστασίου. Όπως ακριβώς τα ίδια είχα πει και γράψει το 2011 για το Κύπελλο της ΑΕΚ, με τον Μανόλο Χιμένεθ προπονητή. Μιλάμε για κατακτήσεις Κυπέλλων από την 2η και 3η ομάδα της χώρας, με βάση τους τίτλους. Κι όμως κάποιοι, όταν αυτές οι ομάδες πήραν το Κύπελλο, ορισμένοι ένιωθαν σα να πήραν το Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή είναι η κατάντια για τις δύο συγκεκριμένες ομάδες…

Την περασμένη χρονιά ο Παναθηναϊκός, κατόρθωσε να πάρει στους ομίλους του Europa League, λιγότερους πόντους από την ΑΕΚ του 2011-12 που ήταν ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Γιάννης Αναστασίου, όταν ρωτήθηκε επίμονα γι’ αυτό, απάντησε πως η ομάδα του σε ορισμένα παιχνίδια απ’ αυτά ήταν και άτυχη, πράγμα το οποίο συνέβη. Ωστόσο, αυτό δεν μετριάζει την απογοήτευση για το 2 που ήταν η τελική συγκομιδή πόντων στον όμιλο.

Η χρονιά δεν πήγε ούτε πέρσι, όπως έπρεπε. Ο Παναθηναϊκός, απέναντι στον τραγικό Ολυμπιακό του πρώτου γύρου, ήταν πάλι πίσω στη βαθμολογία και παρά το γεγονός πως έφτασε στο μείον 3 στο ντέρμπι τα όσα συνέβησαν στη Λεωφόρο, τον έφεραν πιο πίσω βαθμολογικά. Τουλάχιστον, για να έχει το ηθικό πλεονέκτημα, να πει πως θα διεκδικούσε μέχρι το τέλος τον τίτλο, όφειλε να πάρει όλα τα ματς. Τα πλέι-οφ ήρθαν πάλι να σώσουν τη χρονιά…

Όμως η χρονιά άρχισε πάλι, με χειρότερο τρόπο από τον περσινό. Ο Γιάννης Αναστασίου, μιλάει την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές κι αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός πώς ακόμα και αυτή τη στιγμή, δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του τριγμού που φέρνει αυτός ο αποκλεισμός. Δεν μιλάμε για έναν αποκλεισμό από κάποια, έστω κανονική ομάδα, αλλά μιλάμε για αποκλεισμό από μια ομάδα του Αζερμπαϊτζάν. Πέρα από την οικονομική καταστροφή, που φέρνει στον σύλλογο αυτός ο αποκλεισμός.

Πάμε όμως και στα καθαρά αγωνιστικά: Οι «πράσινοι» έχουν μείνει πίσω στο σκορ, σε τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια που έχουν δώσει ως τώρα. Με την Καμπάλα ήρθαν ισόπαλοι χωρίς τέρματα εκτός έδρας και στο Αγρίνιο επέστρεψαν στο ματς. Το γεγονός πως σε κάθε πρώτη επίθεση του αντιπάλου, οι «πράσινοι» δέχονται γκολ, δε νομίζω πως μπορεί κάποιος να το αποδίδει στην τύχη, όπως προσπάθησε να κάνει ο προπονητής του Παναθηναϊκού στις δηλώσεις του.

Αυτή τη στιγμή ο άσος που ήρθε για να θωρακίσει το κέντρο, ακόμα δεν έχει παίξει. Η προσθήκη της άμυνας, μοιάζει ανεπιτυχής, αφού ο Σάντσεθ όποτε παίζει, η «πράσινη» άμυνα είναι σουρωτήρι. Όσο για τον δεξιό μπακ, αν είσαι Παναθηναϊκός και βλέπεις ποιους έχει η ΑΕΚ στο ρόστερ της σε αυτή τη θέση και ποιους εσύ, απλά βάζεις τα …κλάματα!

Η αντίδραση από τους «πράσινους» οπαδούς, δεν ξέφυγε, αλλά ήταν τόσο έντονη για να χτυπήσουν καμπανάκια σε αυτούς που πρέπει. Αν όμως είχε γίνει σοβαρότερη κριτική, ειδικά πέρσι, αυτό το ευρωπαϊκό κάζο, πιθανώς να είχε αποφευχθεί.

Περί δημοσκοπήσεων

Αν και δεν το συνηθίζω, μπαίνω στο κλίμα των ημερών. Έχουν κυκλοφορήσει ήδη τα πραγματικά νούμερα των τεσσάρων δημοσκοπήσεων, που αναμένονται το ΣΚ σε κορυφαίες σε κυκλοφορία εφημερίδες, σε όλο το διαδίκτυο, τουλάχιστον για το ποια είναι η σειρά των κομμάτων και τα νούμερα στο περίπου.

Τώρα το τι θα δούμε δημοσιευμένο είναι άλλο θέμα. Το κατά πόσο η τακτική να εμφανίζονται όπως επιθυμούν αυτοί που παραγγέλνουν τις δημοσκοπήσεις, για να τους «δέσει το γλυκό», βγαίνει τελικά υπέρ τους ή ευνοούν τους στόχους τους, είναι κάτι που ειδικά μετά το δημοψήφισμα, έπρεπε να το έχουν ξανασκεφτεί. Ακόμα το τέχνασμα πως το ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ είναι ντέρμπι, για να πάει το δεξιά και πέρα εκλογικό πελατολόγιο προς Συγγρού μεριά, δεν πιάνει πλέον. Το κόλπο πάλιωσε εδώ και 3.5 χρόνια.

Οι δημοσκόποι ήδη έχουν πολλές «σφαλιάρες» δεχτεί , με τα γκάλοπ που τους ανάγκαζαν να σερβίρουν εδώ και 3.5 χρόνια. Αν και μετά την… σχεδόν ισοπαλία με ελαφρύ προβάδισμα του «ναι» του δημοψηφίσματος που έδιναν μέχρι και 2-3 μέρες πριν τις 5 Ιουλίου, το οποίο τελικά έγινε 62-38 υπέρ του «όχι» δεν έβαλαν μυαλό, δεν έχουν παρά να... ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους ! Για να γελάνε τη βραδιά των εκλογών κι οι πικραμένοι…