Δεν ήταν δα και είδηση πως κάπου θα είχαμε πάλι γεγονότα.
Μέσα σε ένα τόσο εκρηκτικό κοινωνικοπολιτικό κλίμα και με την ΕΛ.ΑΣ να έχει ανοίξει βεντέτα σχεδόν με τους πάντες ως προς το πώς αντιμετωπίζει τα πράγματα σε κάθε τομέα, ήταν βέβαιο πως θα είχαμε πάλι επεισόδια.
Σκέφτομαι πως το μόνο που δεν είχε συμβεί ακόμα είναι να χρησιμοποιηθούν χημικά, ακόμα και αν πάει ένας μόνος του να μπει τζάμπα σε ένα γήπεδο.
Φυσικά και οι οπαδοί του Ολυμπιακού, δεν είναι οι πλέον φρόνιμοι, όπως δεν είναι και πολλά από τα μπουμπούκια των άλλων ομάδων. Το να συμβεί όμως ένα περιστατικό τέτοιας κλίμακας σε ένα ματς που επί της ουσίας δεν υπάρχουν αντιμαχόμενες κερκίδες θα ήταν εξωφρενικό σε μια κανονική χώρα. Γιατί εδώ τα πάντα μοιάζουν να είναι φυσιολογικά και μάλιστα αναμενόμενα πως θα συμβούν.
Βέβαια δεν θα στενοχωρηθώ για κανέναν που δεν βλέπει πού πάει το πράγμα, όταν μόλις πριν λίγες εβδομάδες, χαιρόταν με το πάθημα του άλλου. Ακόμα και αν όλα ξεκίνησαν από έναν οπαδό άλλης ομάδας όπου κατά κάποιες πληροφορίες, άρχισε να βαράει το κινητό του στους ρυθμούς του ύμνου του «τριφυλλιού», θα πρέπει ο Ολυμπιακός τώρα να αποδείξει πως δεν είναι… ελέφαντας.
Η παράνοια έχει να κάνει με τον άμαχο πληθυσμό. Οι γονείς που είχαν την ιδέα να πάρουν τα παιδιά τους στο γήπεδο για να δουν την τοπική ομάδα με τον Ολυμπιακό, σίγουρα θα το ξανασκεφτούν πολύ να πάνε σε τέτοιο ματς.
Επιπρόσθετα θα γράψω πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν πρόσεξαν κάποιες λεπτομέρειες. Την επιμονή της Αστυνομίας να γίνει το ματς στο Παμπελοποννησιακό και όχι στο κανονικό γήπεδο της Παναχαϊκής, που πέρσι είχε φιλοξενήσει και φίλους του Άρη και του ΟΦΗ. Δεν επέμεινε στο πλευρό της αχαϊκής ομάδας να γίνει το ματς στη φυσική της έδρα και είναι μάταιο να το επικαλείται κατόπιν της ζημιάς που μπορεί να πάθει. Τώρα οι αντίπαλοι λένε πως η ομάδα του Πειραιά, πρέπει να τιμωρηθεί με τα δέοντα.
Φυσικά και αποτελεί έναν παραλογισμό αυτό που συμβαίνει και είναι πολύ πιθανό η ΕΛ.ΑΣ να ρυθμίσει τελικά το ποιος θα είναι πρωταθλητής. Μια πιο επιβαρυντική έκθεση ή κάποια που θα παραλείπει γεγονότα, μπορεί να κρίνει ποιος θα «ζήσει» ή ποιος θα «πεθάνει» με μια ποινή μείον τριών. Το βέβαιο είναι πως ο Ολυμπιακός όφειλε να είναι πολύ πιο προσεκτικός, ειδικά μετά τα γεγονότα της Κρήτης.
Φυσικά το πράγμα κάπου πάει και προφανώς μπορεί να έχει και πολιτική χροιά. Αλλά μην ξεχνάμε πως και ο ΠΑΟΚ έχει αρκετή αυτοκαταστροφή μέσα του, ενώ πλέον τον τελευταίο καιρό, έχουμε πάει στο επίπεδο πως στο γήπεδο, δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη, ούτε στο διπλανό σου.
Ήθελα ν’ ασχοληθώ περισσότερο με το επερχόμενο ντέρμπι του Σαββάτου, αλλά μας πρόλαβαν τα γεγονότα. Τα ματς με τον Παναθηναϊκό για την ΑΕΚ, είχαν πάντοτε μια ξεχωριστή ομορφιά. Για όσους έχουν ζήσει το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990, το να βλέπεις τις αναμετρήσεις του «τριφυλλιού» με τη «Ένωση» είχε μια μοναδική αίσθηση που σου δινόταν. Έβλεπες τις δύο καλύτερες ελληνικές ομάδες εκείνης της εποχής, να χαρίζουν παιχνίδια και στιγμές με πλούσιες συγκινήσεις.
Κάτι ανάλογο θεωρώ πως θα γίνει και αυτή τη φορά. Ο Δώνης ξέρει πως η παρτίδα στην Τούμπα ίσως χάθηκε επειδή ρίσκαρε παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε, ωστόσο θαρρώ πως και πάλι ο Παναθηναϊκός θα μπει για να κερδίσει και καλά θα κάνει. Αυτό, σε περίπτωση που συμβεί, πιστεύω πως θα είναι βολικό για την ΑΕΚ, ώστε να κάνει το δικό της παιχνίδι, αλλά και πάλι αυτό δεν της εξασφαλίζει σιγουριά πως θα πάρει νικηφόρο αποτέλεσμα.
Τακτικά διαισθάνομαι πως θα δούμε μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες μάχες, στην προπονητική σκακιέρα από δύο σπουδαίους Έλληνες προπονητές. Ακόμα και αυτή η μάχη δύο παλιών συμπαικτών δίνει μια μοναδική υφή στο κλασσικό αθηναϊκό ντέρμπι του Σαββάτου.