Στην Τσέλσι έζησε ένα μαρτύριο. Άκουγε τους οπαδούς να του ζητάνε να φύγει. Έβλεπε πανό να σηκώνονται στις εξέδρες. Ένιωθε με κάθε τρόπο πόσο… δεν τον ήθελαν λόγω δηλώσεων που είχε κάνει ως προπονητής της Λίβερπουλ.
Πηγαίνοντας λοιπόν στη Νάπολι, ο Ράφα Μπενίτεθ βρήκε την Ιθάκη του. Η ομάδα πήγαινε καλά. Ο ίδιος έπαιρνε τα εύσημα της καλή πορείας της. Πίστευε ότι όλα όσα προηγήθηκαν ήταν ένα κακό όνειρο. Στην προηγούμενη ζωή του όμως, ο Ισπανός πρέπει να… έριχνε χριστιανούς σε λιοντάρια.
Διότι εντάξει να ‘χεις κάπου σ’ αυτή τη γη έναν σωσία. Εντάξει να κυκλοφορεί στην ίδια πόλη που πήγες εσύ για να ξεφύγεις απ’ τον εφιάλτη.
Αλλά να λέει το βασικό σύνθημα εναντίον σου στην Αγγλία πως είσαι «ένας χοντρός Ισπανός σερβιτόρος» και το δίδυμο αδερφάκι σου να ‘ναι… σερβιτόρος (σε μεξικανικό εστιατόριο), μοιάζει γκαντεμιά που θα ‘κανε και τον επίτιμο να νιώσει γουρλής!
Επιμέλεια: Γιώργος Μαραθιανός