Το «Ντεμοτεχνείο» του ΣΠΟΡ FM δεν σκόραρε απλά…
Πέτυχε χατ-τρικ!
Σε μια ανεπανάληπτη συνέντευξη-κατάθεση ψυχής, ο Άγγελος Μπασινάς αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της σπουδαίας καριέρας του -και όχι μόνο- στους Ντέμη Νικολαΐδη και Αλέξη Σπυρόπουλου, σε ένα απολαυστικό δίωρο στον «αέρα» του κορυφαίου αθλητικού ραδιοφώνου!
Από τη συγκλονιστική ατάκα «πήγαινα σπίτι μου και έκλαιγα» για τη συμπεριφορά του Παναθηναϊκού όταν έφυγε και το ενδιαφέρον του Μουρίνιο να τον πάρει στην Τσέλσι… ως τη Ριζούπολη και το χθεσινό ματς του Ολυμπιακού με την Μπεσίκτας!
Το πρώτο μέρος της εκπομπής:
Και το δεύτερο:
Αναλυτικά, όσα είπε ο Άγγελος Μπασινάς στο «Ντεμοτεχνείο» του ΣΠΟΡ FM:
Για την πρόσκληση του Θοδωρή Ζαγοράκη στην ομάδα του 2004 στο Ευρωκοινοβούλιο: «Ξεφύγαμε από την καθημερινότητα. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία. Μας έκανε ξενάγηση και μας έδειξε πώς γίνεται όλη η δουλειά της Ευρώπης. Και Θα υπάρξει και δεύτερο ταξίδι. Κάναμε μια συζήτηση με τον Μπόσμαν και αυτό που κατάλαβα εγώ είναι πως, σε ό,τι αφορά τα εργασιακά δικαιώματα των ποδοσφαιριστών, έχουμε μείνει πίσω. Ο Μπόσμαν άλλαξε τις σχέσεις των ποδοσφαιριστών με τις ομάδες, ανοίγοντας τον δρόμο στους Ευρωπαίους παίκτες να μετακινούνται ελεύθερα. Σκεφτείτε ότι ξεκίνησα να παίζω σε μία εποχή όπου είχα υπογράψει, για δύο χρόνια ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο και για πέντε επαγγελματικό! Ήμουν, δηλαδή, μέλος της ομάδας χωρίς να πληρώνομαι. Ζούσα με τα πριμ»!
Για την Παιανία και τα πρώτα του χρόνια στον Παναθηναϊκό: «Ήμουν παιδάκι όταν μπήκα στην Παιανία. 12 χρονών. Παρακολουθούσα την προπόνηση… Ήταν και ο αδερφός μου ο Στέφανος, τότε, στον Παναθηναϊκό. Του λένε, λοιπόν, «δεν φέρνεις και τον πιτσιρικά να τον δούμε;». Έτσι πήγα. Κατά λάθος! Και μετά έμεινα εκεί 17 χρόνια. Οι πρώτοι που μπήκαμε στην Παιανία ήμασταν εγώ και ο Αλεξόπουλος. Ο Καραγκούνης ήρθε από τον Πύργο και ο Γκούμας από τη Λάρισα. Οι εγκαταστάσεις της Παιανίας ήταν και είναι μακράν οι καλύτερες. Είχες τα πάντα. Γκούμας, Καραγκούνης ζούσαν μέσα. Ήταν πολύ δύσκολο για αυτούς. Αλλά η Παιανία λειτουργούσε σε πρότυπα ευρωπαϊκά, κάτι που δεν ήταν εύκολο για εκείνη την εποχή. Εκεί έμαθα πώς είναι ο πρωταθλητισμός. Γινόταν πολύ καλή δουλειά, αλλά υπήρχαν και πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές. Βλέπαμε και τους μεγάλους στο διπλανό γήπεδο, τα ινδάλματά μας, δηλαδή και καταλαβαίνετε πώς μπορεί να νιώθαμε…».
Για τον παίκτη που… χάζευε ως πιτσιρικάς στο γήπεδο όπου προπονούνταν οι μεγάλοι: «Αυτός που κοιτούσα συνέχεια ήταν ο Στράτος Αποστολάκης. Αναπτύξαμε και σχέσεις στη συνέχεια. Τον Ζάετς τον πρόλαβα μόνο στα μεταξύ μας παιχνίδια στην Παιανία. Ξέχναγε ότι ήταν υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος όταν παίζαμε. Τέτοιον παίκτη δεν έχω δει στην Ελλάδα! Και σήμερα θα έκανε τη διαφορά… Από εκείνον που έμαθα, όμως, τη θέση του αμυντικού χαφ, ήταν από τον Πάουλο Σόουζα. Παρόλο που είχε τραυματισμούς, δίδασκε πώς παίζει ένα σύγχρονο αμυντικό χαφ».
Για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Μπεσίκτας: «Με τον Ολυμπιακό που βλέπαμε στα τελευταία παιχνίδια, δεν περίμενα την εικόνα του μέχρι το γκολ της ισοφάρισης. Δεν είδα διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων. Μέχρι και την ισοφάριση, λοιπόν, στεκόταν πολύ καλά και είναι κρίμα που ισοφαρίστηκε. Θα μπορούσε και να χάσει, βέβαια, μετά το 1-1. Αλλά θέλω να πω κάτι εδώ: Έγινε η ισοφάριση και άκουγα αποδοκιμασίες, ο κόσμος έπεσε, ενώ είχε 20-25 λεπτά αγώνα ακόμα. Ο Ολυμπιακός μπορούσε να χάσει και 3-1, αλλά μπορεί να έβαζε γκολ στο 90’ και να κέρδιζε! Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό και το λέω για τους οπαδούς κάθε ομάδας! Ο Ολυμπιακός είχε παίκτες στην 11άδα του δίχως παιχνίδια στα πόδια τους. Για αυτό και πήρε την κατοχή μπάλας στη συνέχεια. Αν δεν γινόταν το 1-1, πάντως, μπορεί να τελείωνε και 1-0 το ματς. Προς τον Ολυμπιακό πήγαινε».
Για τον Λεάλι: «Μετά το γκολ που δέχτηκε, έκανε δύο αποκρούσεις, κρατώντας το 1-1. Είναι η θέση τέτοια που μόνο το λάθος κρατάς».
Για το ερχόμενο ντέρμπι «δικεφάλων» μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ: «Ο ΠΑΟΚ στο ντέρμπι (σ.σ. με τον Ολυμπιακό) ήταν πολύ καλός. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Αλλά και η ΑΕΚ μέσα στην έδρα της έχει δείξει πως είναι δυνατή. Καμία σχέση με το πώς είναι τώρα η ομάδα, σε σχέση με αυτό που βλέπαμε πριν λίγο καιρό».
Για το γκολ που ξεχωρίζει: «Το γκολ με την Μπαρτσελόνα ήταν απογείωση ψυχολογική για την ομάδα, τον κόσμο, την Ελλάδα και και και… Αυτό που θα μου μείνει νομίζω, όμως, είναι το δεύτερο με την Πορτογαλία, στην έναρξη του EURO 2004».
Για το αν έχει χάσει… πέναλτι: «Έχω χάσει πέναλτι, αλλά δεν θυμάμαι πόσα. Δεν είναι εύκολο να εκτελέσεις πέναλτι».
Για τα «καψώνια» στα οποία είχε υποβληθεί πριν τη λύση του συμβολαίου του στον Παναθηναϊκό: «Ήταν μια κατάσταση που δεν περίμενα ποτέ ότι μπορεί να μου συμβεί. Είχα δώσει τα πάντα, είχα βάλει την ομάδα πάνω από την υγεία μου και ο τρόπος που έφυγα με ενόχλησε πάρα πολύ. Όταν δεν θες έναν ποδοσφαιριστή, πρέπει να λύνεις τις διαφορές μαζί του, όχι να τον αφήνεις να προπονείται μόνος. Εξάλλου, δεν πιστεύω ότι πρέπει να κάθεσαι στο συμβόλαιό σου. Άφησα τα λεφτά από το τελευταίο εξάμηνο του συμβολαίου μου.
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάνουν κακό στην ομάδα αυτοί οι διοικούντες, γιατί βλέπεις ότι δεν προσφέρουν τίποτα. Και εγώ σαν αρχηγός έπρεπε να πω πράγματα. Πάντα στη ζωή μου έλεγα αυτό που βλέπω, και δεν τα έλεγα για κακό. Νομίζω ότι πρέπει να τα λες και να βελτιώνεις καταστάσεις. Έκανα, πράγματι, προπόνηση εκτός ομάδας. Τότε ήταν και ο Τζόρβας μαζί. ''Κάνε σουτ στον πιτσιρικά, να τον γυμνάσεις'', μου έλεγαν. Και ο Τζόρβας μου είπε μετά ότι του έκανα καλό», είπε αρχικά ο Μπασινάς. Και συνέχισε: «Μετά το κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι με την ΑΕΚ, που έληξε 0-0 και χάσαμε το πρωτάθλημα, άκουγα πάλι ότι ο Μπασινάς είναι το πρόβλημα και ξανά, ότι ο Μπασινάς είναι το πρόβλημα… Πήγα στο γραφείο του Μαλεζάνι λοιπόν και του λέω πως δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο αυτό και να μη βγαίνει κανείς να καλύψει την ομάδα! Πώς θα παίξουμε την επόμενη χρονιά, του είπα.
Με φωνάζει, τότε, ο Τζίγκερ και μου λέει: ''Άγγελε, είπες πως θες να φύγεις''… Με είδε όπως ήμουν ο Μαλεζάνι και όπως του το είπα, με την ένταση που είχα και ίσως το κατάλαβε και το μετέφερε διαφορετικά. Εκεί έχω κάνει λάθος εγώ. Αλλά είχα στεναχωρηθεί πολύ που χάσαμε το πρωτάθλημα μετά το νταμπλ. Πιο πολύ από τον καθένα. Λέω, λοιπόν, στον κ. Βαρδινογιάννη ότι θέλω να μείνω, αλλά και ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και να με καλύψει. Του λέω αν πιστεύεις τον κόουτς, που είναι στην ομάδα τρεις μήνες και όχι τον αρχηγό σου επί 17 χρόνια, τότε υπάρχει πρόβλημα. Μου είπε, λοιπόν, φεύγεις. Το μετά, όμως, είναι το πρόβλημα. ΟΚ, να φύγω. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν έχει αιώνιο συμβόλαιο με καμία ομάδα.
Το επόμενο καλοκαίρι δεν μου είπαν τίποτα για την προετοιμασία. Δεν ακολούθησα, δηλαδή, την ομάδα στο εξωτερικό. Πήγαινα απλά κάθε πρωί στις 7 για προπόνηση μόνος μου. Έμπαινα να παίξω καμιά φορά, μόνο όταν δεν… έβγαινε η αποστολή. Το φοβερό και τρομερό είναι άλλο: Ενώ ήμουν εκτός ομάδας, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πήγαν άνθρωποι της Μπέρμιγχαμ και της Τζένοα να διαπραγματευτούν τη μεταγραφή μου απευθείας στον Τζίγκερ. Τα λόγια που τους είπε δεν τα λες ούτε για τον χειρότερο παίκτη σου! Με περιέγραψε με τέτοιο τρόπο, σαν να ήμουν ο χειρότερος! Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήθελαν να με πουλήσουν.
Μόνο άσχημα λόγια άκουσαν και η μόνη ερώτηση που έκαναν οι άνθρωποι των δύο αυτών ομάδων ήταν “για ποιον λόγο, τότε, δεν θες να τον αφήσεις να φύγει”! Τελευταία μέρα των μεταγραφών, 31 Αυγούστου, τους είπα: «Αφήστε με να φύγω. Σας υπογράφω και χαρτί ότι θα πάω στο εξωτερικό και όχι σε άλλη ομάδα της Ελλάδας”. Δεν μου απάντησαν καν.
Έτσι, έμεινα σε νεκρή περίοδο. Πήγαινα σπίτι και έκλαιγα από τα νεύρα μου, με έβλεπε η γυναίκα μου. Ακούστε και αυτό: Δεν με άφηναν να πάω σαββατοκύριακο για προπόνηση, για να μη δω τα σχέδια του προπονητή και πάρω τον άλλον προπονητή και του τα πω! Μίλησα, μάλιστα, τότε με δικηγόρο, γιατί αν δεν πας για προπόνηση, ενώ δεν υπάρχει λόγος, η ομάδα μπορεί να σου κάνει διακοπή συμβολαίου!
Ζήτησα ένα έγγραφο, κάτι, που να αναφέρει ότι δεν πάω για προπόνηση κατόπιν εντολής του συλλόγου. Τελικά, έλυσα το συμβόλαιό μου 21 Σεπτεμβρίου! Έμεινα χωρίς ομάδα, τη στιγμή, δε, που η Εθνική ομάδα είχε δύο ματς. Στα οποία, ωστόσο, ευτυχώς έπαιξα και θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Ρεχάγκελ που με στήριξε, παρότι ήμουν χωρίς ομάδα».
Εάν διαχωρίζει τον Γιώργο Βαρδινογιάννη από την οικογένεια: Βαρδινογιάννη: «Ήταν δύο διαφορετικές διοικήσεις. Είχαμε μερικούς ανθρώπους που έβλεπα ότι δεν ήθελαν το καλό της ομάδας. Αυτό εγώ έβλεπα. Αυτό είχα αντιληφθεί.
Στον Γιώργο Βαρδινογιάννη πρέπει να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Στήριξε πάρα πολύ τη φουρνιά μας, είχε ακούσει πολλά. Στήριξε όταν εμείς δεν ήμασταν καλοί. Μας στήριξε τόσο πολύ ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και στο τέλος είδαν όλοι ότι βγήκαμε και εμείς στηρίξαμε και την Εθνική.
Εάν θυμάται κάποιο περιστατικό: «Παίζαμε Παναθηναϊκός – ΑΕΚ. Έχει γίνει μια φάση. Έφαγα κάρτα. Είχα παίξει τότε, θυμάμαι, man-to-man τον Ντέμη. Τρώω δεύτερη κίτρινη και αποβάλλομαι. Έτσι όπως βγαίνω εκτός, σηκώνω το κεφάλι και βλέπω άλλους οπαδούς να του φωνάζουν «σκίσε του το δελτίο. Δεν τον αντέχουμε άλλο». Το είχαν κάνει μεγάλη υπόθεση, αλλά μας στήριξε. Ήμουν αρκετά μικρός ακόμη.
Για το ρόλο που έπαιξε η πορεία με την Εθνική: «Μας έκανε καλό η Εθνική. Μας γνώριζαν παντού και άλλοι προπονητές αντίπαλοι που μας ήξεραν από τον Παναθηναϊκό και τα παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Για τη μεταγραφή στην Τσέλσι που δεν έγινε: «Ήμουν συχνά με τον Μέντες στο Λονδίνο. Το τελευταίο καιρό που ήταν κοντά οι μεταγραφές, έπρεπε να ήμουν εκεί. Μου έλεγε ο Μέντες, ότι ήθελε να κάνουμε κάτι καλό. “Σε ξέρουν, θα μπορέσουμε”, μου έλεγε. Τελικά, κάναμε ένα ραντεβού και εκεί που τρώγαμε τον πήρε τηλέφωνο ο Μουρίνιο, οπότε ήρθε να φάμε μαζί. Θυμόταν τα πάντα. Ακτινογραφία για όλα. Ωραίος τύπος… Έτσι όπως μίλαγε, του λέει για μένα “που θα τον πας”; Του είπε “θα δούμε, περιμένουμε κάτι καλό”.
“Επειδή φεύγει ο Εσιέν για Κόπα Άφρικα, αν δεν τον έχεις κλείσει κάπου να κάνουμε μια επαφή”. Παίρνει τηλέφωνο τον Ρώσο (σ.σ. τον Αμπράμοβιτς) και του είπε ότι δεν έχει πρόβλημα να με αγοράσουν: “Να έρθει”, του είπε. “Άκουσες τι είπε. Ξέχασε τον, έρχεται σε εμένα”.
Τότε όμως είχαν κάνει ό,τι μπορούσαν για να μην πάει στο Κόπα Άφρικα ο Εσιέν. Τελικά με ενημερώνουν ότι είναι όλα έτοιμα. Η γυναίκα μου έχει έρθει στο Λονδίνο, πάμε στα γραφεία το επόμενο πρωί. Μπαίνουμε μέσα και βλέπω κάτι φάτσες στεναχωρημένες. -Μου λέει ο Μέντες “δεν θα γίνει η μεταγραφή, ο Κένιον προτίμησε να πάρει τον Μανίς”. Και τελικά έγινε του Μανίς».
Για τη Γουέστ Χαμ: «Μετά ο Μέντες μου λέει ότι ‘’θέλω να δοκιμαστείς στη Γούεστ Χαμ. Με πάνε, με ξεναγούν. Έκανα προπόνηση. Μου βγήκε, έστω και δύσκολα. Τη 2η ημέρα μου λέει ο προπονητής ότι θα κάνουμε ένα δίτερμα. Μετά μου λέει ‘’κάτσε να κάνουμε και κάποια σουτ’’ Εκείνη την ημέρα ό,τι και να έκανα, μου έπιανε. Αριστερό, τα πάντα. Όλα πήγαιναν γκολ.. Μετά το τέλος μου λέει έχω ένα χαφ, και εσένα. Μίλα για να κλείσουμε συμβόλαιο, αύριο σε περιμένω στην προπόνηση.
Το βράδυ πάω στον Μέντες, του λέω «τουλάχιστον βρήκαμε ομάδα». Μου λέει: «όμως δεν θα πας εκεί. Θα πας στη Μαγιόρκα, με θυμόταν από το Βαλένθια – Παναθηναϊκός Μπήκα στο ίντερνετ να δω που είναι η Μαγιόρκα. Ήταν τελευταία στη βαθμολογία. Του λέω ‘’τι να κάνω εκεί’’ Μου λέει: ‘’Θέλω να πας εκεί. Αν πάει καλά, τότε θα έχουμε ακόμη καλύτερη συνέχεια. Πάω και μου βγήκε και σε καλό. Έκανε 15 ματς χωρίς ήττα. Να φανταστείτε σωθήκαμε και στα τελευταία δύο ματς δεν είχαμε άγχος»
Τι συνέβη με τον Ολυμπιακό: «Όντως είχε γίνει επαφή με τον Ολυμπιακό το 2003. Με ήθελε πάρα πολύ και το είχε δείξει. Μιλήσαμε όμως με τον Παναθηναϊκό, συζητήσαμε και για το οικονομικό, και αφού μου πρότειναν αυτό που ήθελα, έμεινα.
Την επόμενη φορά, το 2008 είχα μάνατζερ τον Κουτσολιάκο. Κάναμε μια συνάντηση με τον Χρυσικόπουλο, αλλά λέω “άσε καλύτερα”. Στη συνέχεια με πήρε τηλέφωνο ο Ντέμης για να πάω στην ΑΕΚ. Το 2003 ίσως να ήταν πιο εύκολο να πάω. Την άλλη φορά όμως όχι. Θα ήταν απέναντι μου και ο κόσμος του Ολυμπιακού και ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Και ίσως να μην μου έβγαινε».
Για την ΑΕΚ: «Στη Μαγιόρκα δεν έμεινα γιατί κατέβασε το μπατζετ. Είχα υψηλό συμβόλαιο. Τότε ήθελα να μείνω στο εξωτερικο. Μετά όταν ήρθα στην ΑΕΚ, που είχα μιλήσει με τον Ντέμη και τον Δώνη.. Λέω ‘’γιατί όχι να το κάνω. Αξίζει τον κόπο’’. Μετά δεν μας βγήκε σε καλό. Φεύγει ο Δώνης, φεύγει ο Ντέμης. Και συγγνώμη αλλά, όταν έφυγε ο Ντέμης η ομάδα έχασε τα πάντα. Αποδυτήρια, κόσμο. Είχε γκρίνια, φασαρίες... Το κλίμα ήταν κακό. Θυμάμαι όταν είμαι 33 ετών και με έβαλαν ας παίξω και πάλι δεξί μπακ είπα δεν μπορώ... Για καλή μου τύχη, μίλησε ο μανατζέρ μου και πήγα στην Πόρτσμουθ. Ήταν προπονητή ο Τόνι Άνταμς και θυμόταν τα παιχνίδι Αρσεναλ- ΠΑΟ. Μετά το πρώτο παιχνίδι έφυγε... Εκεί σήκωσα τα χέρια ψηλά»
Για τη Ριζούπολη: «Το έχω πει 100 φορές. Τι να πω παραπάνω... Το παιχνίδι αυτό δεν έπρεπε να γίνει ποτέ. Τι έγινε; Μόνο ποδόσφαιρο δεν παίχθηκε. Δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Πόλεμος ήταν. Πόρτες σπασμένες, φωνές, μας σημάδευαν συνεχώς με στυλό. Θυμάμαι πάμε να βγούμε στον αγωνιστικό χώρο και έσβηνα την μπλούζα του Γιούρκα που είχε πιάσει φωτιά. Θυμάμαι λέω κάτσε να βγω στο χορτάρι να το δω λίγο και τότε έριξαν τη φυσούνα. Ο Τζόρτζεβιτς μου λέει «πάμε μαζί, αλλά ακόμη και εκείνον πήγαν να τον χτυπήσουν».
Τότε ναι, πήγαμε ορφανοί. Είναι ευθύνη όλων αυτό. Της Διοργανώτριας Αρχής, της Αστυνομίας. Δεν μπορώ να καταλάβω: Η αστυνομία έβλεπε τι γίνεται και να λέει ότι δεν παίρνει την ευθύνη για να . Ε, δεν γίνεται αυτό.
Στα αποδυτήρια οι ξένοι έλεγαν δεν μας ενδιαφέρει το ματς. «Θέλω να δω την οικογένειά μου»... Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα κίνδυνο. Δεν ξέρω που ήταν ο Φιλιππίδης. Κακά τα ψέματα. Δεν μπορούν να υπάρχουν τέτοιες συνθήκες. Εγώ δεν μπορούσα να πω δεν παίζουμε. Αν ήμουν γενικός αρχηγός, άλλο... Μας είχαν δύο ώρες στο πούλμαν και περιμέναμε. Εγώ θα έλεγα πάμε πίσω. Δεν κάνουμε αυτό το παιχνίδι. Ας μας τιμωρήσετε»
-Για τα πριμ της Εθνικής στο Euro 2004: «Για τα πριμ πρέπει να ρωτήσετε τον κΓκαγκάτση. Μπορεί να υπήρχε ένταση αλλά μεταξύ μας ήταν καλό το κλίμα. Το πιο καλό που έγινε στην Εθνική και αυτό που την έκανε καλύτερη ήταν ότι άκουσαν τον Ρεχάγκελ και απομόνωσαν την ομάδα. Μέχρι τότε δεν υπήρχε αυτό στην Εθνική».
Για τον Δανιήλ; «Ο Δανιήλ με πήρε στον ΠΑΟ. Αυτός με έβαλε στην Εθνική. Και ο Στράτος Αποστολάκης του είχε μιλήσει και του είχε πει δες και αυτόν τον πιτσιρικά. Και όντως βγήκε σε καλό... Ήθελα να το πω, αυτό για τον Στράτο και για τον Δανιήλ. Με βοήθησε πολύ. Και άλλοι: Ο Ζάετς, ο Μαρκου. Ήθελα να τα πω αυτά».
Αναλυτικά, όσα είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης:
Για τον Άγγελο Μπασινά: «Θεωρώ ότι είναι δύο φορές πάνω από ό,τι έχει καθιερωθεί στην συνείδηση του κόσμου. Ήταν ένας παίκτης του μέλλοντος. Eυρωπαίος, με όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει αυτό. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Άγγελου Μπασινά».
Για την επίσκεψη που έκαναν στο Ευρωκοινοβούλιο: «Ήταν πάρα πολύ ωραία. Δεν υπήρχε χρόνος να συζητήσουμε πολλά θέματα. Όπως είπε και ο Άγγελος πρέπει να ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί είναι για παίκτες που αναγκάζονται να παίξουν δύο ματς σε λιγότερες από 48 ώρες. Είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα που πρέπει να συζητηθεί».
Για τον Ζαν Μαρκ Μποσμάν, που συνάντησαν στις Βρυξέλλες: «Τον είχα στο μυαλό μου ως τον άνθρωπο που κέρδισε τη δίκη για να μπορούν οι παίκτες να παίρνουν μεταγραφή ελεύθερα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα όμως έμαθα πως δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό που κατάφερε. Το κυριότερο που κέρδισε είναι ότι ένας παίκτης είναι ελεύθερος από μια ομάδα μόλις τελειώσει το συμβόλαιό του. Αυτό δεν ίσχυε πριν».
Για το Ολυμπιακός-Μπεσίκτας: «Όλοι έχουμε δει έναν διαφορετικό Ολυμπιακό πριν και έναν άλλο μετά το 1-1. Σαν να υπήρχε μια απογοήτευση στο παιχνίδι τους. Θα μπορούσαν, κιόλας, να χάσουν. Την διαφορά της ποιότητας των ομάδων την είδαμε μετά το 1-1. Ο Ολυμπιακός πατούσε στα ίσα μέχρι εκείνο το σημείο. Και λέω στα ίσα γιατί η Μπασίκτας έχει καλύτερους παίκτες, αλλά δεν έβλεπες διαφορά ποιότητας στον αγωνιστικό χώρο. Το παιχνίδι θα μπορούσε να είχε τελειώσει και 1-0».
Για το αν η Μπεσίκτας φάνηκε «μπλαζέ» στο παιχνίδι της: «Είναι αλήθεια πως μπήκαν πιο χαλαρά στο παιχνίδι. Μια τέτοια αντιμετώπιση είναι ό,τι πρέπει για τον Ολυμπιακό, ενόψει του επαναληπτικού».
Για την πρόκριση της Μπαρτσελόνα: «Το συζητούσα με τον Νικοπολίδη πριν το παιχνίδι. Ο Αντώνης έλεγε πως τέτοιες ανατροπές δεν γίνονται κι εγώ του έλεγα πως αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα, τότε μπορεί να το κάνει».
Για το τι συμβαίνει ουσιαστικά όταν ένας παίκτης παίρνει μεταγραφή μετά από χρόνια παρουσίας σε μια ομάδα: «Όταν κάποιος ποδοσφαιριστής φεύγει από μια ομάδα πρέπει να γίνει κατανοητό κάτι. Τι σημαίνει, για παράδειγμα, όταν λέμε ότι έφυγε ο Ντέμης από την ΑΕΚ ή ο Μπασινάς από τον Παναθηναϊκό. Είναι εκείνη η στιγμή, που θες να φύγεις. Δεν φεύγεις από την ομάδα, αλλά από πρόσωπα που την εκπροσωπούν εκείνη τη στιγμή. Δεν είναι ποτέ το πρόβλημα η ομάδα».
Για την αντιμετώπιση που είχε ο Άγγελος Μπασινάς πριν φύγει από τον Παναθηναϊκό: «Ακόμα και αν είσαι ο χειρότερος, ακόμα και αν έχεις κάνει ζημιά στην ομάδα, δεν μπορεί να το κάνει μια ομάδα αυτό σε έναν παίκτη. Να τον αφήσει ελεύθερο τον Σεπτέμβριο, χωρίς ομάδα μετά τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου».
Για τον Γκρεγκόριο Μανθάνο που είχε προπονητή στην Ατλέτικο: «Δεν είχα άποψη για τους προπονητές. Με όλους τα πήγαινα καλά. Ο Φερνάντο Τόρες νευρίαζε μαζί του. Μου έλεγε “Δεν έχεις παρατηρήσει ότι βάζει τους παίκτες που έχουν τον ίδιο μάνατζερ με αυτόν;”. Σαν άνθρωπος, όμως, ήταν πολύ ευγενής».
Για την κοινή του θητεία με τον Αριέλ Ιμπαγάσα στην Ατλέτικο Μαδρίτης: «Τον συνάντησα σε ένα ματς της Εθνικής στο “Γ. Καραϊσκάκης”, δεν τον είχα δει ξανά. Του θύμισα ένα ισπανικό τραγούδι που τραγουδούσαν με τον Σιμεόνε και άλλους παίκτες όταν ήμασταν στην Ατλέτικο. Το είχαμε μάθει όλοι».
Για το EURO 2004: «Συζητούσαμε για το αν θα περάσουμε τους ομίλους. Εγώ τους είπα το... εξωπραγματικό, τότε, τι θα ζητήσουμε αν το πάρουμε. Γιατί όχι; Γελώντας, ο ένας ζητούσε τον Λευκό Πύργο, ο άλλος την Ακρόπολη. Δεν νομίζω να υπήρχε ποτέ καλύτερο κλίμα σε ομάδα, όχι μόνο Εθνική. Ο Γκαγκάτσης μας πρόσεχε πάρα πολύ. Όλα ήταν όπως πρέπει».