Η ανάγνωση της πανδημίας από τις ελληνικές ομάδες

Η πανδημία του Κορωνοϊού, όταν με το καλό περάσει, θα έχει επηρεάσει όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής, της καθημερινότητας, έτσι όπως τουλάχιστον την είχε διαμορφώσει ο καθένας για τον εαυτό του. Τίποτε δεν θα είναι το ίδιο. Θα αλλάξουν πολλά στον τρόπο που ζούμε, εργαζόμαστε, σκεφτόμαστε, ταξιδεύουμε, επικοινωνούμε. Θα βγούμε σίγουρα λίγο πιο εξοικειωμένοι με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, θα μάθουμε να εργαζόμαστε πιο πολύ από το σπίτι, ίσως φροντίζουμε και λίγο περισσότερο τον εαυτό μας με τον φόβο να γίνουμε φίλαυτοι βέβαια. Για ψυχολογικά δεν ξέρω, αλλά σίγουρα αυτός ο οικειοθελής ιδρυματισμός, κάποιο κουσούρι θα αφήσει.

Στο ποδόσφαιρο πάλι, οι ειδικοί και οι αναλυτές προσπαθούν να προβλέψουν τον αντίκτυπο που θα έχει η πανδημία στις ομάδες. Ήδη αρκετά club προχωρούν σε μειώσεις, έστω και αν είναι λίγο υποκριτικό να μιλάμε για μειώσεις όταν το βδομαδιάτικο αρκετών από αυτούς, είναι όσο θα πάρει ένας εργαζόμενος σε ολόκληρη τη ζωή του (για παράδειγμα ο Μέσι έχει μηνιάτικο στα 8,3 εκατ. ευρώ και την ίδια στιγμή ο CR7 βρίσκεται στα 4,7 εκατομμύρια). Κάπως όμως πρέπει να μειωθεί η χασούρα αφού ματς δεν γίνονται, εισιτήρια δεν κόβονται, τηλεοπτικά έσοδα δεν υπάρχουν, χορηγοί ακυρώνουν ή αναστέλλουν τις συμφωνίες ενώ την ίδια στιγμή τα παχυλά συμβόλαια τρέχουν. Ακόμη και η ελληνική λίγκα σκέφτεται μειώσεις για όσο διάστημα οι ποδοσφαιριστές μένουν σπίτι τους.

Στη χώρα μας όπου τα νούμερα είναι σαφώς μικρότερα και η εξάρτηση από τα τηλεοπτικά συμβόλαια, ευχή και κατάρα, οι συνέπειες της κρίσης θα είναι πιο οδυνηρές. Θα οδηγήσουν σε μειώσεις, συμμάζεμα, μικρότερα μπάτζετ, αναθεώρηση των πλάνων και προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα. Αυτό είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει και το προϊόν, αφού ελάχιστες ομάδες θα μπορέσουν να προσελκύσουν καλούς παίκτες. Οι πιο πολλές θα στραφούν σε ελεύθερους, δανεικούς. Θα αναζητήσουν ευκαιρίες, λαβράκια αφού δεν θα μπορούν να προσφέρουν μεγάλα συμβόλαια, όταν ακόμη θα τρέχουν να καλύψουν τα ανοίγματα της φετινής- χτυπημένης από τον Κορωνοϊό- σεζόν. Ίσως η κρίση αποτελέσει μια καλή ευκαιρία ώστε να δοθεί μια συνολική λύση στα τηλεοπτικά. Αξιοκρατική, δίκαιη, βιώσιμη. Στα συμβόλαια το ίδιο.

Η κρίση θα αναδείξει και την ικανότητα των ομάδων να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Να μάθουν να δουλεύουν με λιγότερα. Να μην περιμένουν την έτοιμη λύση, αλλά να την προκαλούν οι ίδιοι. Να την αναζητούν μέσω ενός ανεπτυγμένου και σωστού σκάουτινγκ, με καλύτερη οργάνωση των ομάδων από την υποδομή. Όχι με δουλειές του.. ποδαριού, άρπα-κόλα. Με πλάνο, σχέδιο. Πόσο εφικτό είναι όμως αυτό για τις περισσότερες ελληνικές ομάδες; Θα διδαχθούν από την κρίση; Θα πάρουν το μάθημά τους; Όσοι το καταλάβουν γρήγορα, τόσο πιο γρήγορα θα βγουν από την μέγγενη της κρίσης. Όσοι όχι, τότε οι συνέπειες από τον Κορωνοϊό θα είναι η αρχή μιας βαθιάς κρίσης.

Ευθύνη για το… από εδώ και πέρα έχουν ασφαλώς και οι θεσμικοί φορείς του ποδοσφαίρου. ΕΠΟ, Λίγκα, ΠΣΑΠ κτλ. Σύντομα θα βρεθούν στην ανάγκη να πάρουν αποφάσεις προστασίας του προϊόντος. Ευχόμαστε όλοι που αγαπάμε το άθλημα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.