Καμία έκπληξη δεν υπήρξε από την αποψινή ήττα. Ο Προμηθέας στα τρία από τα πέντε παιχνίδια ήταν καλύτερος, ήταν ανώτερος, ενώ στο πρώτο παιχνίδι διεκδίκησε στα ίσια τη νίκη.
Οι Πατρινοί στις δύο από τις τρεις αναμετρήσεις στο ΟΑΚΑ διεκδίκησαν το ροζ φύλλο αγώνα και σε μια περίπτωση το πήραν. Πάνε πανάξια στον τελικό, γιατί μπορεί να είχαν μια λιγότερο βαριά σε μπάτζετ ομάδα, αλλά ήταν πιο ισορροπημένη. Είχε δύο (στα δικά μου μάτια) εξαιρετικούς ψηλούς.
Έκατσα και έψαξα τώρα, στη λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα, το άθροισμα των ριμπάουντ σε αυτά τα πέντε παιχνίδια. Είχε συνολικά 20 ριμπάουντ περισσότερα (170 έναντι 150) στα πέντε αυτά παιχνίδια. Προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το τρίποντο με περισσότερη λογική. Ακόμα και στο σημερινό παιχνίδι που το ματς έτσι όπως κρίθηκε, δεν είναι ξεκάθαρο τίποτα, ήταν μπροστά σχεδόν σε όλον τον αγώνα.
Η ΑΕΚ στο μπάσκετ, μετά από μια πενταετία, ακόμα δεν έχει καταφέρει να βρει σταθερές πουθενά. Αλλάζει τους Αμερικανούς σαν τα πουκάμισα, αλλάζει προπονητές, αλλάζει φιλοσοφία, αλλά με εξαίρεση την περσινή χρονιά, δεν μπορεί να βρει κάποιο σημείο αναφοράς, στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται. Δεν ξέρεις αν είναι μια καλή αμυντική ομάδα, δεν παίζει λογικό μπάσκετ, μιας και τον περισσότερο καιρό έχει παίκτες που σουτάρουν κατά βούληση και που θέλουν πολύ την μπάλα στα χέρια της.
Όσο και να προσπαθήσει ο Μάκης Αγγελόπουλος, αν δεν βρει έναν πλέι-μέικερ να του δώσει το κουμάντο του παιχνιδιού και δεν αποκτήσει βάθος κάτω από το καλάθι, ομάδα δεν πρόκειται να κάνει προκοπή. Τώρα να κάτσω ν’ αναλύσω τι; Τον κάθε παίκτη ξεχωριστά; Για παράδειγμα, φέρνεις έναν παίκτη που είναι σουτέρ, τον ρίχνεις μέσα, χωρίς συστήματα και με το άγχος να πρέπει ν’ αποδείξει. Η ΑΕΚ στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου είχε εκτελέσει 15 τρίποντα, βάζοντας ένα, με τη διαφορά να έχει πάει μάξιμουμ μέχρι τους επτά πόντους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ούτε την «γρανιτένια» άμυνα για την οποία φημίζεται ο Μπάνκι, είδαμε ιδιαίτερα από αυτή την φετινή Ένωση.
Για το χάντμπολ παρά το γεγονός πως λεφτά έπεσαν και εκεί ζήσαμε στιγμές ιδιαίτερα δυσάρεστες. Μια ομάδα που δεν είχε καμία σχέση με την περσινή, δεν είχε τερματοφύλακα που στο συγκεκριμένο σπορ παίζει καταλυτική σημασία, ενώ για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, ακόμα και κάποιος που δεν παρακολουθεί στενά, παρά μόνον τα αποτελέσματα, καταλάβαινε πως επιθετικά υπήρχε πρόβλημα στο να σκοράρει η ομάδα εύκολα. Πάλι με παίκτες που δεν έκαναν καμία διαφορά με ελάχιστες εξαιρέσεις και βέβαια με εξτρέμ που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα. Άλλωστε γι’ αυτό και άρων-άρων έχουμε την επιστροφή του Χόγκας, που πρόλαβε στο πρώτο του πέρασμα να βάλει 298 γκολ.
Για το ποδόσφαιρο δεν έχω καμία διάθεση να γράψω, μιας και δεν έχει αλλάξει κάτι θεαματικά και επικοινωνιακά, υφίστανται τα ίδια προβλήματα για συγκεκριμένους λόγους. Έτσι ακόμα και μια οποιαδήποτε μεταγραφή, που πάντοτε πρέπει να κρίνεται στο χορτάρι, έφτασε να γίνει αντικείμενο για αρνητική κουβέντα. Προσέξτε το τι θα κάνει ο Παουλίνιο και τι ο Ροντρίγκο του ΠΑΟΚ, είναι κάτι που θα φανεί μόνον στο γήπεδο. Απλά δε νοείται ένας παίκτης που έχει παρουσιαστεί ως δύσκολη περίπτωση γιατί τον θέλει η Πόρτο, ενώ σ’ ενδιαφέρει να καταλήγει στον Δικέφαλο του Βορρά και εσύ να προσπαθείς να τον βγάλεις σκάρτο, κατόπιν εορτής και αφού τράβηξε για άλλη ομάδα στο ίδιο πρωτάθλημα.
Η ΑΕΚ όλα αυτά που της κόστισαν για να εμφανίσει το χάλι της σεζόν που τελείωσε, δεν δείχνει να έχει επίγνωση πως πρέπει να τα διορθώσει. Δεν μιλάμε για χρήματα, αλλά για τον τρόπο που θα κάνεις την ομάδα πιο λειτουργική και εύκολη τη ζωή σου. Όσο οι μάνατζερ παικτών, θα θεωρούνται ως εχθρικά όντα, πολλές μεταγραφικές ιστορίες δεν θα έχουν αίσιο φινάλε για την Ένωση. Εύχομαι στον νέο προπονητή, καλή επιτυχία και τουλάχιστον ας στηριχθεί, όσο δεν στηρίχθηκαν οι προκάτοχοι του. Η ΑΕΚ όμως όπως και στα άλλα ομαδικά σπορ, οφείλει ν’ αποκτήσει και πάλι σχέσεις με τη λογική, πράγμα για το οποίο δεν είμαι καθόλου βέβαιος και αισιόδοξος.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό η ΑΕΚ να έχει το σπίτι της και στα δύο μεγάλα σπορ. Αλλά είναι εξίσου σημαντικό να έχει και αντάξιες ομάδες. Δυστυχώς αμφότεροι οι ισχυροί άνδρες σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ μοιάζουν ν' ασχολούνται πολύ περισσότερο με τα γήπεδα, παρά με το τι γίνεται στις ίδιες τις ομάδες με αποτέλεσμα οι φίλοι της Ένωσης, να έχουν δυσανασχετήσει σε μεγάλο βαθμό με αυτά που βλέπουν. Τα αποτελέσματα τα διαπίστωσαν και θα τα διαπιστώσουν και φέτος, αν δεν αλλάξουν τακτική, από την εικόνα των κερκίδων, όπου τα μηνύματα δεν είναι αισιόδοξα, ως προς την προσέλευση του κόσμου.