Του Θοδωρή Τσούτσου
Οι άλλες ομάδες δίνουν τους Ελληνες παίκτες τους δανεικούς. Η ΑΕΚ απλώς τους πολλαπλασιάζει και ποντάρει ποδοσφαιρικά σε αυτούς. Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος.
Η φωτογραφία του Μανόλο Χιμένεθ στην Πολωνία με τους έξι νεαρούς της ΑΕΚ είναι μια πολύ όμορφη εικόνα. Πιθανόν από το μέλλον, αλλά για την ώρα, για το παρόν δηλαδή, είναι απλώς όμορφη. Και χρήσιμη επικοινωνιακά, κάτι που ο σύλλογος πολύ καλά έκανε αξιοποίησε. Αλλά για αυτή την ΑΕΚ, φαίνεται πια και να είναι και σημειολογική.
Ας αφήσουμε, για την ώρα, τους πιτσιρικάδες της φωτογραφίας, πλην Γαλανόπουλου που έτσι κι αλλιώς έχει πλέον κάνει κανονική εκκίνηση στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Τους υπόλοιπους θα τους περιμένουμε, με τη βεβαιότητα ότι ο Χιμένεθ δεν είναι άνθρωπος και περισσότερο προπονητής που απλώς βγάζει φωτογραφίες...
Αφήνουμε, λοιπόν, τους πέντε στη δουλειά που έχουν μπροστά τους. Και ας πιάσουμε... μια 11άδα. Ας το κάνουμε και με ποδοσφαιρικούς όρους, γιατί στην τελική αυτό έχει σημασία και όχι η ποσότητα. Σε σχηματισμό 4-2-3-1. Στην εστία Ανέστης ή Μπάρκας ή Τσιντώτας. Δεξιός μπακ ο Μπακάκης. Ο ένας κεντρικός αμυντικός ο Λαμπρόπουλος, που θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα για την επιστροφή του. Στη μεσαία γραμμή ο Γαλανόπουλος. Στην τριάδα Μάνταλος, Μπακασέτας, Χριστουδουλόπουλος και από φέτος Κλωναρίδης. Στην επίθεση ο Γιακουμάκης. Πόσοι; Εντεκα... Θα μπορούσαμε να βάλουμε και αλλαγές, Μεληκιώτης, Τζανετόπουλος, Μανωλάς. Αλλά ας μείνουμε στους έντεκα, τους ενεργούς.
Είναι μια πρωταθληματική ομάδα από μόνοι τους; Στην εποχή μας, όχι. Τι είναι, όμως; Καταρχάς μια ολόκληρη φιλοσοφία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας, σε καιρούς που από άλλες ομάδες δεν συμβαίνει. Για την ακρίβεια, αυτό που συμβαίνει, κυρίως σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ που είναι στην οικονομική θέση να έχουν επιλογές και μεγάλα ρόστερ, είναι οι Ελληνες να δίνονται δανεικοί. Οι περιπτώσεις Γιαννιώτα και Ρισβάνη, αλλά και Χαρίση είναι πρόσφατες και πολύ ενδεικτικές.
Η ΑΕΚ δεν το κάνει αυτό. Το έκανε με τον Τζανετόπουλο, μπορεί να το κάνει με 1-2 παιδιά ακόμη. Αλλά σε γενικές γραμμές έχει μια κατεύθυνση στην αγωνιστική της λειτουργία, η οποία εκτός όλων των άλλων είναι και πολύ χρήσιμη στην Εθνική μας. Αυτοί οι έντεκα έχουν μέσο όρο ηλικίας 24,5. Αλλο έχουν πάει, άλλοι είναι στο μυαλό του Μίκαελ Σκίμπε, άλλοι θα προσπαθήσουν να χτυπήσουν την πόρτα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Πάντως όλοι τους, από το μικρότερο Γαλανόπουλο (19) έως τον μεγαλύτερο Χριστοδουλόπουλο (30) αποτελούν μία μεγάλη γκάμα επιλογών για τον ομοσπονδιακό τεχνικό. Με ένα κοινό σημείο αναφοράς. Ολοι αγωνίζονται στην ΑΕΚ.
Οι έντεκα, λοιπόν, με ποδοσφαιρικούς όρους όπως είπαμε, καλύπτουν οχτώ θέσεις. Σε λίγο πιο μακρινούς με τρεις ξένους θα αποτελούσαν μια ομάδα σαν αυτές με τις οποίες η ΑΕΚ στο παρελθόν είχε πάρει και πρωταθλήματα. Το πρώτο, ας πούμε, από τα τέσσερα επαγγελματικά. Τότε που τον Δεκέμβριο είχε έρθει ο Σαβέβσκι για να πλαισιώσει Οκόνσκι και Νίλσεν, για ένα και μόνο ματς εκείνη τη σεζόν έπαιξαν μαζί (με τον Απόλλωνα στη Νέα Φιλαδέλφεια) γιατί στη συνέχεια είχε φύγει ο Δανός.
Οχτώ θέσεις, λοιπόν, για έντεκα Ελληνες. Οχτώ τις οποίες θα διεκδικήσουν και όχι απλά για τις εντυπώσεις. Με λίγα λόγια, θα είναι ενεργοί και αρκετές φορές δραστήριοι τη σεζόν που έρχεται. Είναι κυρίως η ΑΕΚ που το έχει ανάγκη αυτό; Θα έλεγε κανείς περισσότερο είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ομάδες μπορούν και βρίσκουν επιλογές για να φτιάξουν το ρόστερ τους.
Αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει η ποδοσφαιρική Ελλάδα να παρατηρήσει με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει στην ΑΕΚ. Διότι δεν είναι απλώς και μόνο μια "πατριωτική" ιστορία, που θα δημιουργήσει αίσθημα στον οπαδό. Είναι μια ποδοσφαιρική προσέγγιση. Αρα και ένα μεγάλο στοίχημα, που για την ώρα μοιάζει κερδισμένο.