Η ΑΕΚ ξέχασε να κυνηγήσει την ουρά της!

Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος

Η ΑΕΚ, τα δύο χρόνια της παραμονής της σε χαμηλότερες κατηγορίες και τους μήνες που προηγήθηκαν από τη στιγμή που εξασφάλισε την άνοδο μέχρι την έναρξη του φετινού πρωταθλήματος, έκανε ένα τεράστιο επικοινωνιακό λάθος. Το οποίο τώρα πληρώνει πολύ ακριβά. Μέσα στη λογική ανυπομονησία της να αγωνιστεί και πάλι στο επίπεδο που ανήκει, ξέχασε να... κυνηγήσει την ουρά της.

Να βάλει φρένο, δηλαδή, σε όσους ο καθένας με διαφορετικό τρόπο βρίσκονται στο περιβάλλον της και είχαν αρχίσει να "έρχονται" στην Super League, αλλά και στην πεντάδα, στην Ευρώπη, στους τίτλους, προτού καν έρθει η ίδια η ΑΕΚ. Τούτη τη στιγμή, με την Ένωση πια να έχει αντιμετωπίσει όλες τις ομάδες πρώτης γραμμής του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην ουσία έχει καταστρέψει το μοναδικό μότο που διήρκεσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο για σχεδόν τρία χρόνια. Το "ερχόμαστε", όταν έφτασε η στιγμή να αποδειχθεί στην πράξη, τελικά γύρισε μπούμερανγκ.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει αφήσει τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν και που μεγάλωναν κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα, αν είχε φροντίσει πρώτα να τις υποστηρίξει. Δεν το έκανε και ο καθρέφτης για αυτό είναι ο αγωνιστικός χώρος. Οπως, δηλαδή, πρέπει να γίνεται στο ποδόσφαιρο.

Η Ενωση έχει ήδη αντιμετωπίσει αυτές τις πρώτες δέκα αγωνιστικές και τις πέντε ομάδες της περσινής πεντάδας του πρωταθλήματος. Στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ έφταιγε" το πέναλτι που δεν δόθηκε στον Σιμάο, αλλά στην πραγματικότητα περισσότερο έφταιγε η πολύ άτολμη εμφάνιση της ομάδας. Στο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό "έφταιγαν" τα κομμένα οφσάιντ και η αλλαγή του Τραϊανού Δέλλα, μα κακά τα ψέματα περισσότερο έφταιγε η διαφορά ποιότητας.

Στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό η ισοπαλία ήρθε "σβηστά", αλλά και να ήθελε η ομάδα να πιέσει περισσότερο το παιχνίδι για να το πάρει, δεν είχε τον τρόπο και το υλικό. Στο ΟΑΚΑ με τον Αστέρα "έφταιγε" η αποβολή του Βάργκας. Πράγματι. Αλλά προσέξτε, ο απέναντι προπονητής, ο Βεργέτης έπαιζε με έναν καθαρό επιθετικό, τον Παπαδόπουλο, ο οποίος τελικά έκρινε και το παιχνίδι. Ο Πογέτ, που είχε Αραβίδη, έβαλε Κρισάντους, δεν εμπιστεύτηκε τον Τζιμπούρ, τελικά δεν είχε κανέναν να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ως επιβεβαίωση για τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα ετοίμασε τη φετινή της χρονιά στην επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία.

Από την πεντάδα, λοιπόν, του περσινού πρωταθλήματος, η ΑΕΚ νίκησε μόνο τον Ατρόμητο. Με 1-0. Με γκολ στο 82`. Εναν αντίπαλο, που φέτος έχουν κερδίσει η εφτά από τις δέκα ομάδες που τον έχουν αντιμετωπίσει. Ασφαλώς και αυτό, δεν συνιστά απόδειξη επιστροφής σε υψηλό επίπεδο, όπως η ίδια η ΑΕΚ είχε αφήσει να εννοηθεί.

Για την Ενωση το κακό δεν ήταν μόνο ότι δεν ετοιμάστηκε για το "ερχόμαστε". Οτι δεν το υποστήριξε αγωνιστικά. Το κακό ήταν ότι δεν φρόντισε ούτε μία στιγμή να ρίξει τους τόνους. Το έχει πληρώσει με εσωστρέφεια, πίεση μεγαλύτερη από εκείνη που θα είχε σε πιο κανονικές συνθήκες και με μια αλλαγή προπονητή, που δεν έμοιαζε να έχει πολύ μεγάλο νόημα. Και που ακόμα χειρότερα, αν υπήρχε τέτοιο, έκοψε ένα πλάνο στη μέση, χωρίς μπορεί να προσδοκά σε πολύ διαφορετικά πράγματα. Τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο...

Για αυτό το τελευταίο ο άνθρωπος που στον αγώνα της Κυριακής βρισκόταν στον απέναντι πάγκο, ο Βεργέτης, θα μπορούσε να έχει πει πάρα πολλά στους ανθρώπους της Ενωσης. Για το τι σημαίνει "στηρίζω ένα δικό μου παιδί", επενδύω σε αυτόν, τον πιστεύω και τελικά δικαιώνομαι από το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Η ΑΕΚ πρέπει πια να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Και αυτό που θέλει να κάνει, να το επικοινωνήσει. Οχι απλά και μόνο για την ενημέρωση του κόσμου της. Αλλά και για την ίδια την πορεία της ομάδας...