Η ΑΕΚ κάνει κάθε εμπόδιο… για καλό της!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Η ΑΕΚ έχει παίξει 40 ματς στη σεζόν και στα σίγουρα πια, ό,τι και να γίνει, θα είναι η ομάδα που θα την ολοκληρώσει με τα περισσότερα παιχνίδια από οποιαδήποτε ελληνική.

Επίσης η ΑΕΚ είναι η ομάδα, που σε σχέση με τον ΠΑΟΚ γιατί εκείνον πια κυνηγάει, έχει παίξει εφτά παιχνίδια περισσότερα. Είναι θέμα ποσότητας, διότι εφτά 90λεπτα που την Πέμπτη (22/2) στην ρεβάνς με την Ντιναμό θα γίνουν οχτώ, δεν είναι καθόλου λίγα. Αλλά είναι και θέμα "ποιότητας" αυτών των αγώνων, καθώς πρόκειται για (τουλάχιστον) οχτώ ματς ευρωπαϊκά. Τα οποία συνήθως έκριναν την πρόκριση ή αλλιώς ήταν με την Μίλαν.

Επίσης η ΑΕΚ σε αυτά τα 40 ματς που έχει δώσει, έχει και δύο περισσότερα κόντρα στον Ολυμπιακό σε σχέση με τον ΠΑΟΚ. Το πόση ενέργεια καταναλώνουν οι ομάδες σε τέτοια παιχνίδια, πόση παραπάνω σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα, δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε.

Όπως επίσης θα πρέπει να προσθέσουμε στην κουβέντα και το γεγονός ότι η ΑΕΚ τα δικά της παιχνίδια, έχει χρειαστεί να τα παίξει σε πολύ μεγαλύτερη ένταση από ό,τι ο ΠΑΟΚ. Είτε για να τα "γυρίσει", είτε για να τα κυνηγήσει, είτε για να τα κερδίσει. Δικό της θέμα, θα πει κανείς και σωστά. Μόνο που αυτό δεν αλλοιώνει την πραγματικότητα.

Το θέμα δεν είναι να δείξουμε ότι η ΑΕΚ είναι πιο κουρασμένη. Αυτό είναι και γνωστό και βέβαιο. Το θέμα είναι να αποδείξουμε πόσο ικανή είναι. Σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στην Ντιναμό, η Ένωση στο ματς με την Ξάνθη άλλαξε έξι παίκτες της 11άδας. Άλλαξε και δεν... άλλαξε. Σε τίποτα.

Η αγωνιστική συμπεριφορά της, η αγωνιστική τακτική της και φιλοσοφία της, η ταυτότητά της ως ομάδα δεν επηρεάστηκε στο παραμικρό. Είναι μόλις ένα παράδειγμα, διότι πρόκειται για τα τελευταία δύο ματς. Στο προηγούμενο από αυτά, με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ, είχε άλλες πέντε αλλαγές σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στην Ντιναμό, τέσσερις ημέρες αργότερα. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε αυτό το γαϊτανάκι.

Αυτό δεν είναι πια μυστικό επιτυχίας και όλα αυτά τα κλισέ που εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει. Είναι ποδοσφαιρικό πλάνο, εύκολο να το λες και πολύ δύσκολο να το κάνεις. Πόσα παιχνίδια ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να παίζει χωρίς τον Βιεϊρίνια στην 11άδα; Διότι η ΑΕΚ παίζει χωρίς τον Χριστοδουλόπουλο...

Χωρίς τον Πρίγιοβιτς, όχι για την περίοδο που ήταν εκτός φόρμας και χρησιμοποιήθηκε ο Κουλούρης για 2-3 ματς; Γιατί η ΑΕΚ παίζει χωρίς τον Αραούχο. Χωρίς τον Βαρέλα; Γιατί η ΑΕΚ παίζει χωρίς τον Τσιγκρίσνκι ή χωρίς τον Βράνιες. Χωρίς τον Μαουρίτσιο; Γιατί η ΑΕΚ συχνά πυκνά παίζει χωρίς τον Σιμόες.

Ο ΠΑΟΚ επιλέγει να φρεσκάρει, αν πρέπει, την ομάδα του. Η ΑΕΚ είναι αανγκασμένη. Αλλά καταφέρνει να το κάνει, ο Μανόλο Χιμένεθ δηλαδή, αφενός με τις σωστές επιλογές και αφετέρου με τον σωστό τρόπο. Το βασικό θέμα είναι βέβαια το πώς θα καταλήξει η χρονιά. Με μια διαφορά. Μοιάζει απίθανο πια κάποιος με κάποιο τρόπο να κρίνει ότι όλο αυτό που έχει κάνει η ΑΕΚ φέτος ήταν αποτυχημένο.

Για τον ΠΑΟΚ, όμως, το πράγμα δεν είναι έτσι. Αν για την ΑΕΚ η επιτυχία της σε κάποιο βαθμό έχει ήδη κριθεί, έχοντας κερδίσει πολλά σε αυτή τη διαδρομή της, για τον ΠΑΟΚ θα κριθεί από εδώ και πέρα. Σημαίνει κάτι αυτό; Μπορεί και τίποτα. Συνήθως, όμως, οι ομάδες που έχουν ήδη βγάλει καρπούς στη σεζόν τους, είναι πιο πιθαν΄να συνεχίσουν να βγάζουν σε σχέση με εκείνες που ακόμη σπέρνουν. Ειδικά όταν βρισκόμαστε στα τελειώματα...

Μάλιστα, αν θέλουμε να "ανοίξουμε" την κουβέντα μπορούμε να προσθέσουμε και μια παράμετρο ακόμη. Ο τρόπος διαχίειρισης της χρονιάς έχει κάνει την ΑΕΚ να γνωρίζει τον εαυτό της πολύ καλύτυερα ή πιο αληθινά για να το πούμε πιο σωστά από όσο ο ΠΑΟΚ τον δικό του. Και αυτό θα κάνει το σχεδιασμό της επόμενης σεζόν μια πιο εύκολη και με μεγαλύτερη ακρίβεια υπόθεση για εκείνη.

Ψιλά γράμματα θα πει κανείς, τη στιγμή που το πρωτάθλημα "καίει". Σύμφωνοι. Αλλά μιλάμε για μόλις τρεις μήνες από τώρα...