Η ΑΕΚ δεν είναι... τρεις κι ο κούκος!

Τρεις ημέρες, τρεις μεταγραφές για την ΑΕΚ τις προηγούμενες ημέρες. Με καλά βιογραφικά, με καλές συστάσεις, με ακόμη καλύτερες εικόνες, αφού στην εποχή της τεχνολογίας είναι εύκολο να βρεις τις πιο στιγμές ποδοσφαιριστών. Κυκλοφορούν παντού. Επίσης, τρεις μεταγραφές με καλές συμφωνίες για την ΑΕΚ, όπως διαπιστώθηκε από τους όρους.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Για την ακρίβεια, δεν ήταν απλώς τρεις μεταγραφές. Τρεις ανακοινώσεις, δηλαδή και τελείωσε. Ήταν τρεις αφίξεις. Τρεις ερχομοί ποδοσφαιριστών, γεγονός που εκτός από το διαδικαστικό κομμάτι που έτσι κι αλλιώς λίγο ενδιαφέρει τον οπαδό, έτσι κι αλλιώς δημιουργεί ένταση σε έναν σύλλογο. Με την καλή έννοια, δημιουργεί με λίγα λόγια μια ευχάριστη αναστάτωση.

Από εδώ και πέρα, όμως, δημιουργεί ευθύνες. Καταρχάς στον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ποδοσφαιριστές στη διάρκεια της προετοιμασίας ασφαλώς και έρχονται. Παντού συμβαίνει αυτό. Πολλές φορές έρχονται και μετά την ολοκλήρωσή της, ακόμη και μετά την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων στα τέλη Αυγούστου.

Αλλά τόσοι μαζεμένοι ποδοσφαιριστές να έρχονται με την αίσθηση ότι εκείνοι θα αλλάξουν το στάτους ολόκληρης της ομάδας, δεν είναι και συνηθισμένο. Αυτό, λοιπόν, συνέβη στην ΑΕΚ το προηγούμενο τριήμερο. Μπογέ, Πόνσε και Αλέφ, με τη σειρά με την οποία ήρθαν, αντιμετωπίστηκαν - κυρίως από τον περίγυρο της ΑΕΚ και όχι την ίδια την ΑΕΚ είναι η αλήθεια - λες και πρόκειται φέτος να παίζουν μόνοι τους. Σαν μία άλλη εκδοχή του... τρεις κι ο κούκος.

Ασφαλώς και δεν είναι έτσι. Μία τέτοια διαχείριση δεν προσφέρει καλή υπηρεσία ούτε στους ίδιους τους παίκτες που ήρθαν, ούτε σε εκείνους που βρήκαν στην ομάδα ερχόμενοι. Για τους μεν το βάρος γίνεται πολύ μεγάλο, μία πίεση που δεν τους αναλογεί. Για τους δε είναι εδώ που τα λέμε κομματάκι άδικο. Σε αυτούς στηρίχθηκε ο περσινός τίτλος στο κάτω - κάτω...

Η ΑΕΚ χρειαζόταν μεταγραφές, κανείς δεν λέει το αντίθετο. Και χρειάζεται κι άλλες. Αλλά μεταγραφές που θα στηρίξουν τον κορμό που ήδη υπάρχει, που θα ενισχύσουν και που θα αντικαταστήσουν όσους αποχώρησαν, οι οποίοι ασφαλώς και ήταν καθοριστικοί. Δεν χρειαζόταν, όμως, Μεσσίες οι οποίοι θα αναλάβουν να ζωντανέψουν μια καμμένη γη. Δεν ήταν τέτοια η ΑΕΚ.

Επίσης, όλο αυτό δεν προσφέρει καλή υπηρεσία στον Μαρίνο Ουζουνίδη. Έτσι κι αλλιώς το να κολλήσει τρία τόσο βασικά κομμάτια στο παζλ του και όλα μαζεμένα, είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά. Διότι άλλο να τους προσθέτει στο γκρουπ έναν κάθε εβδομάδα - για παράδειγμα - και άλλο όλους μαζί. Εκείνος ξέρει καλύτερα από τον καθένα πώς θα το κάνει, αλλά δεν χρειάζεται να έχει αυτό το βάρος της εύκολης κριτικής απέναντί του.

Η ΑΕΚ έκανε τρεις πολύ καλές προσθήκες. Οι οποίες πιθανότατα θα την ενισχύσουν πάρα πολύ στη φετινή της διαδρομή, αρκεί να αποδειχθεί και μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά από μόνοι τους δεν αρκούν σε τίποτα. Δεν το θέλουν προφανώς ούτε οι ίδιοι, ασφαλώς ούτε και όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι θα είναι καθοριστικοί για την πορεία της ομάδας την σεζόν που ξεκινάει.

Το ζητούμενο θα πρέπει να είναι καθαρά αγωνιστικό, το γνωρίζει πολύ καλά ο προπονητής, για το πώς θα ενσωματωθούν οι τρεις ποδοσφαιριστές στην ομάδα. Χωρίς να πάρουν φορτίο που δεν είναι δικό τους, μόνο και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά και χωρίς να επηρεάσουν το υπόλοιπο γκρουπ, που ήδη έχει αφήσει πολλές σταγόνες ιδρώτα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.

Κανείς δεν λέει η ΑΕΚ να μην τροφοδοτήσει τη χαρά της για τρεις πολύ σημαντικές προσθήκες. Άλλωστε, είναι απαραίτητο να δείξει - μεταξύ άλλων - και πόσο πολύ πιστεύει στις κινήσεις της. Αλλά πρέπει να μετρηθούν στη σωστή διάσταση. Εξάλλου, χρειάζεται οι τρεις που ήρθαν να πιστέψουν και οι ίδιοι ότι δεν βρήκαν δα και το... τίποτα. Όλο και κάτι έχει μείνει για τους υπόλοιπους!