Η ΑΕΚ βιάζεται να πάρει το πρωτάθλημα!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το να έχεις μεγάλη θέληση για το πρωτάθλημα, είναι αρετή που μπορεί να γίνει πολύτιμη. Το να βιάζεσαι να το πάρεις, πριν αυτό κριθεί, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό. Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος.

Η ΑΕΚ έχασε πολύ μεγάλη ευκαιρία στην Τρίπολη. Για τις ευθύνες του Μανόλο Χιμένεθ, των ποδοσφαιριστών του (για να μην λέμε μόνο για τον Ισπανό) γενικά για την αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας υπάρχουν πολύ σοβαρά επιχειρήματα. Τα οποία ασφαλώς και έχουν καταγραφεί, για την ακρίβεια ήταν από τις λίγες φορές που είχαν αρχίσει να λέγονται πριν συμβούν. Πριν καν την έναρξη του αγώνα, στη διάρκειά του, στη διαχείριση της Ενωσης και του πάγκου της προτού καν βγει το πρώτο ημίχρονο. Πολύ περισσότερο στο δεύτερο...

Καταρχάς να συμπληρώσουμε ότι στο "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" έπαιζαν δύο ομάδες. Διότι πέρα από τα όσα δεν έκανε η ΑΕΚ, υπάρχουν και αυτά που έκανε ο Αστέρας. Τα οποία προφανώς τα έκανε σωστά. Αφενός αυτό. Αφετέρου, στις ενστάσεις ότι η ΑΕΚ έπαιξε με τον νεαρό Γιαννούτσο και τον Βινίσιους στο άκρο της άμυνας, να σημειώσουμε ότι από την άλλη πλευρά ο Σάββας Παντελίδης έπαιξε με τον 18χρονο Δουβίκα στην κορυφή της επίθεσης, από τον οποίο ξεκίνησε το πρώτο γκολ και με τον νεαρό Κώτσιρα στο δεξί άκρο της άμυνας, ο οποίος κανονικά εξτρέμ είναι ο άνθρωπος, λογίζεται πλέον για εκεί και πέρα από την εξαιρετική παρουσία του ανασταλτικά ξεκίνησε τη φάση του 2-0. Για να έχουμε ίσα μέτρα και ίσα σταθμά.

Η ΑΕΚ, λοιπόν, για μια σειρά από αγωνιστικούς λόγους δεν τα κατάφερε στην Τρίπολη. Αυτό που θα πρέπει να κάνει πλέον είναι να μετρήσει σωστά το μέγεθος της ευκαιρίας που έχασε. Διότι πριν το παιχνίδι φαινόταν να μην έχει μετρήσει σωστά το μέγεθος της ευκαιρίας που έχει μπροστά της. Η Ενωση, η κοινωνία του συλλόγου όχι απλώς το αγωνιστικό τμήμα, προετοιμάστηκε να ταξιδέψει για την Τρίπολη λες και θα έπαιζε το πρωτάθλημα. Πάνω στο ταξίδι έμαθε για την ισοπαλία του ΠΑΟΚ. Και λίγο πριν φύγει για το γήπεδο για την ήττα του Ολυμπιακού. Μπήκε, λοιπόν, στον αγωνιστικό χώρο με την πίεση ενός τίτλου, που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ακόμη...

Πνευματικά η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη να στηρίξει κάτι τέτοιο. Στην πορεία μπορεί να γίνει. Διότι η θέληση όχι απλώς για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και για πρωταθλητισμό, είναι πολύ μεγάλη. Και αυτό είναι πολύτιμο. Αλλά η βιασύνη να νιώσεις ότι θα πάρεις το πρωτάθλημα, προτού αυτό κριθεί, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική. Ειδικά σε τέτοια ματς. Η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν να βάλει (από) τώρα τέτοια πίεση στον εαυτό της.

Καταρχάς διότι κανένα πρωτάθλημα δεν κρίνεται την 6η αγωνιστική. Ούτε βέβαια κρίνεται με ένα +4 (από τον ΠΑΟΚ) ή +8 (από τον Ολυμπιακό), που θα υπήρχε αν κέρδιζε στην Τριπολη. Οπως κανένα πρωτάθλημα δεν κρίνεται με μία ανατροπή σε ντέρμπι και ένα +5 όχι από την 2η θέση, αλλά από την ομάδα που τα τελευταία χρόνια ήταν η πρωταθλήτρια. Διότι την προηγούμενη Δευτέρα κάπως έτσι συμπεριφερόταν η ΑΕΚ στον εαυτό της.

Τότε που λέγαμε εδώ στο sport-fm.gr ότι τέτοιες νίκες, όπως αυτή κόντρα στον Ολυμπιακό, από την ομάδα - αφήστε στην άκρη τον κόσμο - πανηγυρίζονται μόνο με επόμενες νίκες. Διότι μόνο τότε έχουν αξία.

Από τότε η ΑΕΚ έπαιξε δύο παιχνίδια, δεν νίκησε ούτε την Αούστρια ούτε τον Αστέρα. Και αν στο πρώτο αντέδρασε, στο δεύτερο δεν έκανε καν αυτό. Λύγισε από την κούραση, αλλά πιθανότατα και από τον ίδιο τον εαυτό της, που έβλεπε μπροστά μια λάθος κατάσταση.

Η ΑΕΚ δεν έπαιζε στην Τρίπολη το πρωτάθλημα. Οπως και τώρα που έχασε, δεν έχασε το πρωτάθλημα. Αυτό είναι πια το ζητούμενο, να μετρήσει σωστά την αποτυχία της, αντιλαμβανόμενη πόσο λάθος είχε μετρήσει την επιτυχία της πριν από λίγες ημέρες. Τα υπόλοιπα ζητούμενα, διότι ασφαλώς υπάρχουν κι άλλα, είναι πια αγωνιστικά και θέματα και τα οποία είναι επίσης καθοριστικά. Εχουν να κάνουν με τακτικές, με πρόσωπα, με μέταλλο ομάδας και χαρακτήρα που πρέπει να δείξει, με τη συνείδηση ότι σε τρία ματς η ομάδα έχει δεχτεί έξι γκολ, τα τρία στη σέντρα του δευτέρου ημιχρόνου και με το βάθος του ρόστερ.

Ειδικά αυτό το τελευταίο θα πρέπει πλέον να κριθεί, θα είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικό για τις αντοχές σε τρεις διοργανώσεις, αλλά και θα πρέπει να βοηθηθεί, αξιοποιηθεί όπως πρέπει με λίγα λόγια, από τον προπονητή. Με το μυαλό πάντα ότι κανένα πρωτάθλημα δεν κατακτάται με βιασύνη. Από το Φθινόπωρο, εν προκειμένω. Η διαδρομή έχει κι άλλες εποχές μπροστά, χειμώνα και άνοιξη. Για όλες τις ομάδες και βέβαια για την ΑΕΚ, που στο παρελθόν της μόνο έτσι έπαιρνε πρωταθλήματα...