Γκονσάλο Ιγκουαΐν: Κατηγορήθηκε σαν να ήταν το παγόβουνο στην πορεία του Τιτανικού

Ήταν 15 Απριλίου του 1912, ο Τιτανικός πραγματοποιούσε το πρώτο του ταξίδι, οι προσδοκίες για τα επόμενα που θα ακολουθούσαν ήταν πολλές και ο ενθουσιασμός περίσσευε.

Ωστόσο, η ιστορία δεν γράφτηκε με υπέροχο τρόπο, καθώς το πελώριο για τα δεδομένα της εποχής πλοίο, όταν το σκοτάδι είχε κάνει «αισθητή» την παρουσία του, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο, το οποίο προκάλεσε έπειτα από ωρες την ολοκληρωτική βύθιση του και από εκείνη την ημέρα αυτή η τεράστια μάζα από πάγο θεωρείται από πολλούς αποκλειστική υπεύθυνη για μια τόσο τραγική καταστροφή, παρόλο που υπήρχαν θέματα τόσο στη δόμηση όσο και στην ασφάλεια του πλοίου.

Περίπου 102 χρόνια αργότερα, ένας ποδοσφαιριστής κατηγορήθηκε ως ένοχος για την κατάρρευση ενός σημαντικού ονείρου, σαν να ήταν το καταστροφικό παγόβουνο στη γεμάτη μεγάλες προσδοκίες πορεία της ομάδας του.

Οι τεράστιες χαμένες ευκαιρίες του Γκονσάλο Ιγκουαΐν

Στις 13/7/2014 η εθνική Αργεντινής αντιμετώπιζε τη Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ στη Βραζιλία. Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος για την αλμπισελέστε και το βάρος που έπρεπε να σηκώσουν οι παίκτες της από τις προσδοκίες που υπήρχαν ήταν γιγαντιαίο. Το παιχνίδι είχε φτάσει στο 20ο λεπτό και ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν βρέθηκε αμαρκάριστος φάτσα με το τέρμα και τον Μάνουελ Νόιερ, ωστόσο το σουτ που επιχείρησε πέρασε απελπιστικά άουτ και μια ανεπανάληπτη ευκαιρία χάθηκε.



Λίγα λεπτά αργότερα συνέβη κάτι επιπλέον επώδυνο, σαν η ζωή να ήθελε να παίξει με τον Ιγκουαΐν και να του κάνει ακόμα πιο εφιαλτική την εμπειρία ενός τόσο σημαντικού ματς. Ο Χαβιέρ Λαβέτσι έβγαλε μια ιδανική σέντρα από τα δεξιά, ο Γκονσάλο έκανε ό,τι δεν κατάφερε πριν, στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα. Ο πανηγυρισμός του, η ένταση στο πρόσωπο του και κυρίως τα μάτια του έδειχναν ότι εκείνη η στιγμή ήταν ένα τεράστιο ξέσπασμα για εκείνον, μια δικαίωση, μια εκδίκηση και μια επιβεβαίωση ότι όντως είναι σπουδαίος επιθετικός πάρα την αμφισβήτηση που είχε δεχτεί. Το σκηνικό έμοιαζε υπέροχο για αυτόν, ωστόσο δεν κράτησε παραπάνω από πέντε δευτερόλεπτα, με τον επόπτη δικαίως να σηκώνει το σημαιάκι του και να υποδεικνύει οφσάιντ, ακυρώνοντας το γκολ και ρίχνοντας στον βυθό την χαρά των υποστηρικτών αυτής της ομάδας.



Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Μάριο Γκέτσε στην παράταση της αναμέτρησης έκανε το 1-0 και έδωσε στην ομάδα του τον σπουδαίο τίτλο, με τους Αργεντινούς να κατηγορούν από τότε τον «πιπίτα» ως υπεύθυνο εκείνης της ήττας.

Ίσως οι αντιδράσεις και η αντιπάθεια προς εκείνον να είχαν μετριαστεί στο πέρασμα των χρόνων αν δεν ακολουθούσαν όσα θα αναφερθούν στη συνέχεια.

Απέναντι στην Χιλή έναν χρόνο αργότερα για τον τελικό του Κόπα Αμέρικα, ο αγώνας ήταν σημαντικός και για τον Ιγκουαΐν, καθώς επιθυμούσε να πάρει το αίμα του πίσω. Όμως, έχασε ξανά μια τεράστια ευκαιρία να σκοράρει και να δώσει στην ομάδα του προβάδισμα για τον τίτλο.



Έπειτα η «αλμπισελέστε» ηττήθηκε στην διαδικασία τον πέναλτι, στην οποία ο Ιγκουαΐν αστόχησε σε πέναλτι.

Πέρασε άλλος ένας χρόνος, η Αργεντινή πήγε άλλη μια φορά σε τελικό και μάλιστα ξανά απέναντι στη Χιλή και πάλι για το Κόπα Αμέρικα το οποίο ήταν επετειακό. Ο Γκονσάλο έκλεψε την μπάλα βγήκε τετ-α-τετ, όμως το σουτ του πήγε και πάλι έξω, με την εξέλιξη του αγώνα να είναι, πλέον, συνηθισμένη καθώς η ομάδα του έχασε τον τίτλο στα πέναλτι.



Αξίζει την κριτική που έχει δεχτεί;

Τρεις φορές ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής σε τρία σπουδαία γεγονότα. Κάθε ένα από αυτά είχε την δική του σημαντικότητα και ήταν πολύτιμο για τους φίλους της Αργεντινής. Κάποιος έπρεπε να φταίει για την μη επίτευξη των στόχων και τα «βέλη» των περισσότερων έπεσαν και συνεχίζουν να πέφτουν στον Ιγκουαΐν για εκείνες τις ήττες, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που κατηγορούν με άδικο και ανεξήγητο τρόπο και τον Λιονέλ Μεσι. Η Αργεντινή δεν είχε κάποια απίστευτα καλή ομάδα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ούτε ήταν πλήρης, οι απαιτήσεις στην αρχή κάθε διοργάνωσης ήταν υπερβολικές ξεπερνούσαν τις δυνατότητες της ομάδας η οποία είχε φτάσει στο σημείο έπειτα από το πέρασμα της χρονικής περιόδου 2014-2016 να αισθάνεται μεγαλύτερη πίεση από θέληση.

Προφανώς, οι ευκαιρίες που σπατάλησε ο 31χρονος, πλέον, σέντερ φορ, ήταν ανεπανάληπτες και σίγουρα έχει μερίδιο ευθύνης στις απώλειες των τίτλων, ωστόσο αυτό δεν είναι τόσο μεγάλο όσο του καταλογίζουν, μπορεί να είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου αλλά όχι η ολότητα του. Η απουσία σταθερής τεχνικής ηγεσίας, η έλλειψη λύσεων στο ρόστερ, η ελάχιστη ενότητα σε αρκετές περιπτώσεις και η ανυπαρξία αυτογνωσίας και αναθεώρησης των προσδοκιών είναι κάποια από τα θέματα που χρήζουν άμεσης επίλυσης για να υπάρξει βελτίωση στην ομάδα.

Η απόφαση του να αποσυρθεί από την Εθνική της πατρίδας του

Έχοντας περάσει όλα αυτά και δεχόμενος τόσα χρόνια υπερβολική κριτική κατανόησε πως το βάρος έχει γίνει αβάσταχτο. Αισθάνεται το μίσος και την απόρριψη του κόσμου να τον έχουν κάνει να μην μπορεί να αντλήσει ικανοποίηση από την συμμετοχή του με την φανέλα της εθνικής της πατρίδας του. Όντας σίγουρος πως δεν επιθυμεί πλέον να βιώνει αυτό το πράγμα πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από την «αλμπισελέστε» και τόνισε πως γνωρίζει ότι αυτή η κίνηση του κάνει αρκετούς ανθρώπους χαρούμενους. Είπε, μεταξύ άλλων: «Οι άνθρωποι θυμούνται τα γκολ που έχασα και όχι αυτά που έβαλα. Όταν κατηγορείς κάποιον κακόβουλα, αυτό πληγώνει τον καθένα. Είδα πόσο πολύ υπέφερε η οικογένεια μου αλλά έδωσα τα πάντα για την εθνική Αργεντινής».

Γενικά έχει βάση αυτό που λέει, μερικές φορές ο κόσμος αρέσκεται στο να ασχολείται παραπάνω με τα αρνητικά γεγονότα και να αγνοεί οτιδήποτε θετικό. Ο Ιγκουαΐν αγωνίστηκε 75 φορές με την εθνική Αργεντινής και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα 31 φορες.

Η ικανότητα του στο σκοράρισμα είναι αδιαμφισβήτητη, το ότι έχασε τρεις σημαντικές ευκαιρίες είναι γεγονός, ωστόσο το σίγουρο είναι πως το να κριθεί για αυτό και όχι για τις εξαιρετικές επιδόσεις του σε συλλογικό επίπεδο εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι άτοπο. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι 204 φορές που έχει σκοράρει στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο, αγωνιζόμενος σε Ρίβερ Πλέιτ, Ρεάλ Μαδρίτης, Νάπολι, Γιουβέντους και πλέον στην Τσέλσι.

Επιμέλεια: Γιάννης Καλομοίρης