Το κλάμα του Γκασκόιν έκανε τους Άγγλους να ερωτευθούν ξανά το ποδόσφαιρο!

Στις περισσότερες μεγάλες διοργανώσεις, οι Άγγλοι έχουν το… κακό συνήθειο να προετοιμάζονται έχοντας υψηλές φιλοδοξίες, κάτι που έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι τους έχει βγει σε κακό, υποπίπτοντας από τη μία αποτυχία στην άλλη.

Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτέλεσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του Ι990 στα γήπεδα της Ιταλίας, στο οποίο τα «τρία λιοντάρια» ήταν ίσως πιο… μαζεμένα από πολλές φορές και μάλιστα αυτό ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι στη φάση των ομίλων, η ομάδα του αείμνηστου Μπόμπι Ρόμπσον δεν είχε… βγάλει μάτια.

Ισοπαλία με Ιρλανδία (1-1), ισοπαλία με Ολλανδία (0-0) και μια απαραίτητη νίκη (1-0) κόντρα στην Αίγυπτο ήταν τα αποτελέσματα που την οδήγησαν στα νοκ-άουτ, αλλά από αυτά τα ματς «γεννήθηκε» ένας πρωταγωνιστής. Ο λόγος για τον 23χρονο τότε Πολ Γκασκόιν, που μέχρι εκείνη τη διοργάνωση είχε μόλις μία παρουσία ως βασικός στην εθνική Αγγλίας σε ένα φιλικό κόντρα στην Τσεχοσλοβακία, αλλά ήταν αρκετή για να του δώσει ρόλο ηγέτη δίπλα στον Γκάρι Λίνεκερ.

Ο «Γκάζα» εξελίχθηκε σε σύμβολο με αποκορύφωμα τον μεγάλο ημιτελικό κόντρα στη Δυτική Γερμανία, που ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, μέχρι τουλάχιστον το 99’ του αγώνα (το ματς είχε οδηγηθεί στην παράταση με το 1-1). Σε εκείνο το σημείο πραγματοποίησε ένα εντελώς περιττό σκληρό φάουλ στη μεσαία γραμμή πάνω στον Τόμας Μπέρτχολντ, γεγονός που θα του στερούσε τη συμμετοχή στον τελικό, εφόσον η Αγγλία έπαιρνε την πρόκριση.

«Σηκώθηκα και γύρισα προς τον διαιτητή. Έκανε κίνηση για την τσέπη του. Ξαφνικά δεν μπορώ να ακούσω τίποτα. Ο κόσμος απλώς σταματά εκτός από τον… μάγκα με τα μαύρα. Τα μάτια μου ακολουθούν το χέρι του, στην τσέπη και μετά έξω με την κάρτα. Εκεί είναι, υψωμένο πάνω από το κεφάλι μου. Κοίταξα το πλήθος, κοίταξα τον Λίνεκερ και δεν μπορούσα να το συγκρατήσω. Εκείνη τη στιγμή ήθελα απλώς να μείνω μόνος. Δεν ήθελα να μιλήσω με κανέναν ή να δω κανέναν», έχει γράψει ο ίδιος ο Γκασκόιν στο βιβλίο του για αυτή τη στιγμή.

«Ήξερε ότι δεν υπάρχει πλέον τελικός για αυτόν. Άρχισε να κλαίει και ο Γκάρι Λίνεκερ που είναι πολύ έξυπνος το είδε αμέσως και ήρθε να μου πει να κοιτάξω τον Γκασκόιν», είχε περιγράψει ο Μπόμπι Ρόμπσον σχετικά με εκείνο το ματς, για το οποίο μίλησε και ο ίδιος ο Βραζιλιάνος διαιτητής του αγώνα, Ζοσέ Ρομπέρτο Ράιτ.

«Δεν υπάρχει καμία διαφωνία. Σήμερα αυτό το μαρκάρισμα θα μπορούσε να είναι και κόκκινη κάρτα. Δεν αφορά εμένα αν ο Γκασκόιν δεν θα έπαιζε στον τελικό. Προσπάθησε να μου απολογηθεί, αλλά του είπα ότι ήταν μαρκάρισμα για κίτρινη κάρτα. Χρόνια αργότερα διάβασα ότι αυτά τα δάκρυα του Γκασκόιν ήταν ορόσημο για το αγγλικό ποδόσφαιρο και βοήθησαν ώστε ο κόσμος να ερωτευθεί ξανά το παιχνίδι».

Ο Γκασκόιν έθεσε εαυτόν εκτός διαδικασίας των πέναλτι, καθώς δεν ήταν στην κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη και τελικά η Δυτική Γερμανία προχώρησε στον τελικό κόντρα στην Αργεντινή, κατακτώντας τελικά και το τρόπαιο, ωστόσο τα δάκρυα του «Γκάζα» ήταν τελικά κάτι παραπάνω για όλους τους Άγγλους φιλάθλους.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube