Είναι ένα ντέρμπι κάπως ασυνήθιστο. Για την ακρίβεια με πέρα από αυτά που είχαμε γνωρίσει ως τώρα δεδομένα. Όχι γιατί έρχεται μόλις στην 4η ουσιαστικά αγωνιστική ημέρα του φετινού πρωταθλήματος, μα γιατί οι δύο αντίπαλοι βρίσκονται σε μία κάπως ασυνήθιστη θέση. Από τη μία ο Ολυμπιακός έρχεται από δύο απανωτές ήττες στην εβδομάδα που προηγήθηκε. Η ήττα στη Λάρισα έφερε γκρίνια και τριγμούς, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν απώλεια, αλλά δεν την αξιοποίησε η αντίπαλος του για να πάει με +3 στο ντέρμπι.
Από την άλλη η «Ένωση» που δεν είναι συνηθισμένη να πηγαίνει σε ένα ματς τα τελευταία χρόνια, ούσα πάνω από τον Ολυμπιακό βαθμολογικά, δεν είναι στα φόρτε της. Η γκέλα με τον Ηρακλή αποτέλεσε, ένα είδος ανώμαλης προσγείωσης για παίκτες και κόσμο. Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε και τις δύο απώλειες, τον Αλμέιδα και Βάργκας, αλλά και το γεγονός πως ο Μάνταλος ακόμα και αν αγωνιστεί, δεν είναι στο 100% ετοιμότητας, τα πράγματα δείχνουν κάπως ισορροπημένα.
Αυτή η ισορροπία φαίνεται και στη δυσπιστία, μεγαλύτερη για τον Μπέντο, πιο περιορισμένη για τον Κετσπάγια (αν και υπήρξαν μουρμούρες μετά το 0-0 με τον «Γηραιό»), αλλά πάντως αυτό το ντέρμπι είναι ένα παιχνίδι αποδείξεων και για τους δύο τεχνικούς. Ο Πορτογάλος σίγουρα μπορεί να παίζει το κεφάλι του στο «Καραϊσκάκη» αφού αν ηττηθεί, θα είναι η πρώτη φορά που θα υπάρχει εβδομάδα μόνο με ήττες με ότι αυτό συνεπάγεται. Από την άλλη πάντως και ο Κετσπάγια δεν έχει πείσει ακόμα πως μπορεί να κατευθύνει την ΑΕΚ, σε σεζόν με τόσες απαιτήσεις και είναι και γι’ αυτόν ντέρμπι αποδείξεων.
Πέρα από τα τετριμμένα η σημασία του παιχνιδιού την Κυριακή στο Φάληρο για προφανείς λόγους λοιπόν. Αν ο Ολυμπιακός χάσει, εκτός από την απομάκρυνση από την κορυφή και την δεύτερη απανωτή απώλεια, ο Μπέντο δύσκολα θα παραμείνει στον πάγκο. Επιπλέον οι «ερυθρόλευκοι» μοιραία θα μπουν σε έναν κύκλο αναζήτησης και οι ευθύνες νομίζω πως δεν θα πέσουν μόνο στον Μπέντο, αλλά θ’ αναζητηθούν και αλλού. Θεωρώ πως ακόμα και το ισόπαλο αποτέλεσμα στην προκειμένη στιγμή θ’ αντιμετωπιστεί μάλλον σαν ήττα, αλλά βέβαια σε αυτά τα παιχνίδια παίζει ρόλο και η εικόνα.
Σε ενδεχόμενο νίκης και με πειστική εμφάνιση τουλάχιστον ο Ολυμπιακός θα βρει τον χρόνο και με την διακοπή, ν’ ανασυνταχθεί και βέβαια να μην μείνει νωρίς πίσω στην κούρσα του τίτλου. Η νίκη σίγουρα θα φέρει ψυχολογική ώθηση και θ’ αποτελέσει και μία ρεβάνς για τις ήττες μέσα στο 2016, στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και τον Φλεβάρη στο ΟΑΚΑ όταν έσπασε το αήττητο του, την περασμένη σεζόν.
Για την ΑΕΚ από την άλλη το κλίμα θα έπρεπε να είναι ιδανικότερο με δεδομένο πως βρίσκεται βαθμολογικά πάνω από τον Ολυμπιακό σε αυτό το παιχνίδι. Όμως η ισοπαλία της περασμένης Δευτέρας ήρθε να φέρει και πάλι γκρίνια και ίσως μία κάποια εσωστρέφεια στην ομάδα, με θέμα συζήτησης την ανυπαρξία μιας αξιόπιστης λύσης πίσω από τον Αλμέιδα και βέβαια προβληματισμό για το αν μπορεί αυτό το έργο που παίχτηκε με τον Ηρακλή, μπορεί να επαναληφθεί και κόντρα σε άλλες ομάδες που θα παίξουν τόσο κλειστά, πράγμα που θα σημαίνει απώλειες εντός έδρας.
Θεωρώ πως είναι η πρώτη φορά, που από το σύνολο του κόσμου της ΑΕΚ ή τουλάχιστον από τη μεγαλύτερη μερίδα του, υπάρχει απαίτηση σε τόσο υψηλό βαθμό όχι μόνο για θετικό αποτέλεσμα, αλλά για νίκη μέσα στο «Καραϊσκάκη». Αυτό έρχεται σε συνάρτηση με τη μέχρι στιγμής εικόνα του Ολυμπιακού, αλλά και με τη δίψα που έχει ο κόσμος της ομάδας για μία νίκη που θα την βάλει για τα καλά στην κούρσα του τίτλου. Μία ήττα δεν θα είναι αποδεκτή και θαρρώ πως ακόμα και μία ισοπαλία σε σβηστό παιχνίδι, ίσως να μην αποτελέσει και κάτι πολύ σπουδαίο. Άλλωστε ισοπαλία πήρε η ΑΕΚ στο Φάληρο και με ομάδα Β’ Εθνικής και απέναντι σε καλύτερο Ολυμπιακό. Πάντως με ήττα το βέβαιο είναι πως στην ομάδα θ’ ανοίξει πάλι ένας μεγάλος κύκλος συζήτησης για τον Κετσπάγια και για ορισμένες από τις καλοκαιρινές επιλογές που έγιναν ή δεν έγιναν.
Ο Κετσπάγια θα τύχει μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από το κοινό της ομάδας σε περίπτωση νίκης, η ΑΕΚ θα έχει καταφέρει να ρεφάρει την απώλεια του αγώνα με τον Ηρακλή. Κακά τα ψέματα, νίκη μέσα στο Φάληρο ακόμα και απέναντι στον φετινό Ολυμπιακό, θ’ αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά και το πώς θα βλέπουν την ΑΕΚ οι υπόλοιπες διεκδικητές και μη.
Συμπερασματικά, παρά το γεγονός πως έχουμε ένα ντέρμπι το οποίο βαθμολογικά δεν αποτελεί την αρχή και το τέλος, κρίνει την χρονιά των δύο ομάδων σε επίπεδο ισορροπιών, ηρεμίας, αυτοπεποίθησης. Ειδικά για τον Ολυμπιακό, η μη νίκη θα φέρει πολλούς κλυδωνισμούς με άγνωστο Χ τον τρόπο αντίδρασης. Από την άλλη και για την ΑΕΚ, το ματς αποτελεί αγώνα απόδειξης για το αν μπορεί να διεκδικήσει ή όχι τον τίτλο. Η πίεση και για τους δύο σε αυτό το ματς είναι τεράστια.