Γιατί δεν ικανοποιήθηκε η «δίψα για αίμα» με Χιμένεθ

• Από χθες υπάρχει μια οργανωμένη επικοινωνιακή προσπάθεια, που απλώνει τα πλοκάμια της από τον Πειραιά ως την Θεσσαλονίκη.

• Στόχος της να περάσει μια εικόνα πως δεν ικανοποιεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα η ποινή των 15 ημερολογιακών ημερών στον Μανόλο Χιμένεθ. Δηλαδή η απουσία του για τρία ματς σε πρωτάθλημα και κύπελλο, από τον πάγκο της ομάδας του.

• Η προσπάθεια αυτή έχει δύο πτυχές. Η μία, είναι πιο «ωμή», πιο …λαϊκίστικης χροιάς. Λέει απλά ξερά πως «γελάει ο κόσμος με την ποινή», «είδατε η εξυγίανση» κλπ.

• Δεν ενδιαφέρει τους φορείς αυτής της επικοινωνιακής προσπάθειας η ουσία της υπόθεσης, το νομικό σκεπτικό της δικαστή κι όλα αυτά … τα περιττά.

• Ούτε το ότι οι Κασάμι – Περέιρα χωρίς ποτέ να ζητήσουν συγγνώμη και χωρίς ποτέ να παραδεχτούν τι έκαναν, τιμωρήθηκαν μόνο με πρόστιμο από τα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου, τότε.

• Όπως δεν ενδιέφερε και στην περίπτωση του «αιτήματος» για αφαίρεση βαθμών από την ΑΕΚ, το ότι από κανένα επίσημο τεκμήριο του ματς, ούτε καν από όσα συμπληρωματικά κατατέθηκαν, δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί τέτοια τιμωρία.

• Ακόμη και για να βάλει το βαρύ πρόστιμο ο δικαστής, αναγκάστηκε αν διαβάσει κανείς το σκεπτικό, να «τραβήξει» ορισμένα πράγματα.

• Η δεύτερη πτυχή αυτής της επικοινωνιακής προσπάθειας, είναι πιο «λεπτεπίλεπτη». Επικαλείται την ανάγκη να μη δοθούν αφορμές για να αμφισβητηθεί πως αλλάζουν τα πράγματα.

• Επικαλείται επίσης τις πιθανότητες να υπάρξουν κι άλλες αποφάσεις στο μέλλον, που θα δημιουργήσουν αμφισβήτηση.

• Και καλεί έμμεσα τον ποδοσφαιρικό εισαγγελέα, να παρέμβει κατά της απόφασης.

• Με τη δεύτερη αξίζει κανείς να ασχοληθεί πιο σοβαρά. Γιατί προσπαθεί να αγγίξει… ευαίσθητες χορδές.

• Δεν απευθύνεται σε αυτούς που είναι απέναντι στην αλλαγή που έχει συντελεστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά σε αυτούς που είναι υπέρ ή την αντιμετωπίζουν τουλάχιστον καλόπιστα.

• Σύμφωνα με αυτή την οπτική λοιπόν, η ΑΕΚ στην νομική της υπεράσπιση θα έπρεπε ουσιαστικά να απεμπολήσει το δικαίωμα να αντιμετωπίσει το κατηγορητήριο, με όλα τα νομικά περιθώρια που κρίνει πως της δίνονται.

• Επιπλέον, η δικαστής δεν έπρεπε να καταλήξει στο συγκεκριμένο σκεπτικό περί αναλογικότητας των ποινών, παρά το γεγονός πως ο πειθαρχικός κώδικας είναι γεμάτος αντιφάσεις που φέρνουν σε δύσκολη θέση τους δικαστές κι αυτό έχει επισημανθεί εδώ και καιρό.

• Ακόμη κι από όσους καλούν σήμερα να αλλάξει η απόφαση.

• Σύμφωνα με αυτή την λογική, θα έπρεπε και στις ποινικές δίκες οι δικηγόροι πρώτον να μην προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα «παράθυρα» που βρίσκουν στις νομικές διατάξεις.

• Αλλά το ακόμη πιο χοντρό; Βρισκόμενοι μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις, θα έπρεπε οι δικαστές να μην βγάζουν αποφάσεις που δημιουργούν νομικά προηγούμενα, ούτε να εκθέτουν τα λάθη του νομοθέτη.

• Καταπληκτική λογική.

• Δεν φταίει δηλαδή το ότι μια νομική διάταξη μπορεί τελικά να είναι νομικά ανεφάρμοστη, αλλά φταίει αυτός που θα το αναδείξει με μια απόφαση!

• Δεν είναι έκθετος αυτός που δίνει δικαιώματα με την διαμόρφωση των διατάξεων, αλλά αυτός που επιχειρεί να τα διορθώσει. Ακολουθώντας πρακτική παγιωμένη εδώ και πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια.

• Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι το νομικό υπόβαθρο για να τιμωρηθεί ο Χιμένεθ, πρέπει να τιμωρηθεί με ποινή τέτοια που να ικανοποιήσει όλους όσοι λένε σήμερα «έλα μωρέ, μόνο 15μέρες. Σιγά τώρα…».

• Έτσι πρέπει φαίνεται από δω και πέρα να βγαίνουν οι δικαστικές αποφάσεις.

• Να μη βλέπει ο δικαστής τα νομικά δεδομένα που έχει μπροστά του, αλλά να στέκεται αποκλειστικά στο «κοινό περί δικαίου αίσθημα».

• Και μάλιστα ανάλογα με την ερμηνεία που δίνει σε αυτό ο κάθε ενδιαφερόμενος, που έχει και συγκεκριμένα συμφέροντα.

• Να απεμπολήσει ο κάθε δικαστής το κατοχυρωμένο εδώ και δεκαετίες δικαίωμα του, να βγάζει αποφάσεις που δημιουργούν νομικά προηγούμενα, όταν έχει να αντιμετωπίσει συγκεκριμένες νομικές «αρρυθμίες».

• Γιατί; Μπας και μείνει πίσω η ΑΕΚ στην βαθμολογία στην συγκεκριμένη περίπτωση. Για … λαϊκίσω κι εγώ λίγο. Αφού εντός γηπέδου δεν…

• Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στην εκδίκαση νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής. Κι άκουσα πολύ προσεκτικά, όλη την επιχειρηματολογία της πλευράς της ΑΕΚ.

• Άκουσα πολύ προσεκτικά και την απολογία του Χιμένεθ. Τα σημεία που έδωσε βάρος η δικαστής, που «κέντραρε» όσον αφορά το θέμα της μεταμέλειας.

• Έφυγα με την εντύπωση, πως παρόλη την «δίψα για αίμα», πολύ συγκεκριμένα στοιχεία που επικαλέστηκε η πλευρά της ΑΕΚ, αλλά και η στάση της δικαστή, στο θέμα της επίγνωσης του ίδιου του Χιμένεθ για το λάθος που έκανε και της μεταμέλειας του, καθιστούσαν πολύ προβληματικό το ενδεχόμενο να ικανοποιηθεί αυτή η «δίψα για αίμα».

• Που δεν ήταν «δίψα για δικαιοσύνη». Γιατί η «δίψα για δικαιοσύνη» εμπεριέχει και το να λαμβάνεις υπόψη σου την θέση του κατηγορούμενου, λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα «κατανόηση του λάθος κι έμπρακτη μεταμέλεια».

• Όχι, εδώ το θέμα ήταν και παραμένει, το πώς θα είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί στην ΑΕΚ. Κι αν η νομική πραγματικότητα δεν επιτρέπει να ικανοποιηθούν αυτές οι επιθυμίες, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν…