Μετά τους ύμνους σε καμία περίπτωση δεν θα έρθουν τα αναθέματα. Ως άνθρωπος ωστόσο που περίμενα την ομάδα μου να κάνει το κρίσιμο διπλό για να μείνει ή να πάρει προβάδισμα για τον τίτλο (ανάλογα με το τι θα συμβεί στις δικαστικές αίθουσες) από την ΑΕΚ, είδα πως έλειπε η δίψα για το παιχνίδι αυτό, η σπίθα που πρέπει να έχεις για να πάρεις το ματς. Ίσως στο μόνο ματς που σε πήγε και η τύχη και στο φινάλε και ο Σιδηρόπουλος, εσύ δεν είχες το πνεύμα που ήταν απαραίτητο για να πάρεις ένα τέτοιο παιχνίδι. Το είχε ο Μανόλο από τον πάγκο, άντε και ο Γκάλο που συνεχίζει να δίνει τα πάντα. Οι υπόλοιποι ήταν κατώτεροι των περιστάσεων.
Αυτή η ιστορία με τα χαμένα γκολ παραπήγε και κοστίζει στην Ένωση ακριβά. Ο Αραούχο είδε να του έρχεται μια έξοχη μπαλιά νωρίς από τον Λιβάια, αλλά δεν έβαλε ούτε το πόδι. Δέχτηκε άλλη μια υπέροχη μπαλιά από τον Λιβάια, αλλά δεν έτρεξε καν. Παρότι έβαλε το γκολ που ήταν και τυχερό, αφού και αργεί ελάχιστα να δώσει την μπάλα στον Λιβάια και η μπάλα φτάνει σε αυτόν από τάκλιν του Γιαννούλη, εκμεταλλεύεται το λάθος και του Γιαννιώτη και σκοράρει. Δεν μπορεί όμως αμέσως μετά να σκοτώσει το ματς μετά το σερβίρισμα του Μασούντ. Μια στις τέσσερις στιγμές, σε ματς με τον Ατρόμητο, δεν σου εξασφαλίζουν πως θα πάρεις το ματς.
Ο Μοράν μπαίνει στη θέση του λαβωμένου Σιμόες. Ο Χουλτ έχοντας φάει την προσποίηση πάει προς το χώρο ευθύνης του. Εκεί δεν βγαίνει καν ο Μοράν που παρακολουθεί τον μερακλή Ουάρντα να πιάνει την σουτάρα και να βάζει γκολ. Ευθύνη έχει μερική και ο Τσιντώτας γιατί το γκολ βγαίνει αλλά, ο πορτιέρε πάει να το βγάλει με ανάποδο χέρι. Εδώ έχω και τη μοναδική ένσταση με τον Μανόλο που ήταν σε όλα εξαιρετικός. Δεν γίνεται ροτέισον στο τέρμα μονίμως. Ειδικά με τον Τσιντώτα να μην δείχνει σταθερός τελευταία.
Από εκεί και μετά για όλα υπάρχει εξήγηση. Ο Λάζαρος δεν είχε φρεσκάδα, ο Λιβάια πέρασε δύσκολα από τον Χατζιησαϊα, ο Μπακάκης μοιραίο είναι να πέσει, ο Σιμόες που έχει βαρέσει κόκκινα να αποχωρήσει. Εκείνος που μπορεί ανασταλτικά να πηγαίνει καλά, αλλά δεν κάνει βήμα προόδου σε ένα κομμάτι που πρέπει να διαθέτει κάθε σύγχρονο αμυντικό χαφ είναι ο Γαλανόπουλος. Τρεις φορές σε θέση για σουτ γύρω και πάνω στη γραμμή της περιοχής, το αποτέλεσμα απελπιστικό. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά για να πάρεις τίτλο. Όταν σουτάρεις από τη γραμμή της περιοχής και τη στέλνεις πλάγιο, πρέπει να δουλέψεις πολύ και έξτρα χρόνο.
Δεν φάγαμε το πρώτο σουτ που πήγε μέσα του Ουάρντα. Ο Σιδηρόπουλος στην επανάληψη σε έπαιξε καλά. Εσύ προηγήθηκες, αλλά σίγουρα δεν είχες την ενέργεια να ανταπεξέλθεις. Ωστόσο απόψε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έλειψε η λάμψη που πρέπει να έχεις στα μάτια για να πάρεις τον τίτλο. Ήσουν κατώτερος των περιστάσεων.
Τέλος επειδή ποτέ δεν έκανα το άσπρο-μαύρο ο Μοράν είναι για να τρώει απευθείας κόκκινη. Άνετα θα μπορούσε να είχε φάει και ο Λιβάια. Τουλάχιστον ας μη βγάλουμε άλλο τα μάτια μας και με άλλους τρόπους πέρα από τα χαμένα γκολ.