Για τους μπασκετικούς η Τζάκι Γέμελος δεν είναι ένα άγνωστο όνομα.

Όταν ήταν στο Λύκειο χαρακτηριζόταν ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Αμερικής.

Τα νούμερα της ήταν εξωπραγματικά, φτάνοντας μέχρι και τους 39 πόντους μέσο όρο!

Ούσα έτοιμη να κάνει το επόμενο βήμα στη καριέρα της χτυπήθηκε από σοβαρούς τραυματισμούς, στα 17, στα 18, στα 20, στα 21 και στα 23. Ωστόσο, δεν παράτησε λεπτό το μπάσκετ και ξαναγύρισε στο υψηλότερο επίπεδο.

Όνειρο της ήταν να έρθει να παίξει κάποια στιγμή στην Ελλάδα, ούσα μισή Ελληνίδα (ο πατέρας της κατάγεται από τη χώρα μας).
Το 2012 μπόρεσε και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην κοινωνιολογία.

Ένα χρόνο αργότερα άρχισε πάλι να ζεσταίνει τα μπασκετικά της παπούτσια στον Παναθηναϊκό (2013-2014), στην Ουμπερτίδε (2014-2015) και αργότερα έπαιξε στο WNBA (Σικάγο Σκάι). Μετέπειτα σταθμοί της η Περφουμερίας Αβενίδα, η Νάπολι (2016-2018), και η επόμενη χρονιά πριν μεταπηδήσει στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό τη βρήκε στη Λας Βέγκας Έϊσις και την ιταλική Σκίο. Η φετινή σεζόν ήταν η πιο παραγωγική της καριέρας της και την εξαργύρωσε με ένα «εισιτήριο» για το WNBA και τις Κονέκτικατ Σαν.

Στο sport-fm.gr κάνει αναδρομή της πορείας της, αναλύει τις εντυπώσεις της για τη φετινή σεζόν, αναφέρεται στην εθνική Ελλάδος και φανερώνει τις προσδοκίες της από εδώ και πέρα.



-Αρχικά πως είναι η κατάσταση στην Αμερική αυτή τη στιγμή;
«Σε γενικές γραμμές η κατάσταση στην Αμερική είναι εντάξει, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τέλεια. Νομίζω ότι ξεκινούν και προσπαθούν όλοι να έχουν μία πιο κανονική καθημερινότητα, αλλά ίσως να είναι πολύ νωρίς για επανεκκίνηση. Επειδή, πρόκειται για κάτι που εξελίσσεται και δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να μείνουμε στο σπίτι. Ο κυβερνήτης εδώ (στην Καλιφόρνια) δεν έχει μιλήσει για άρση των μέτρων, οπότε ακόμα μένουμε σπίτι και αυτό είναι το ασφαλέστερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε».

-Ας ξεκινήσουμε από τη φετινή χρονιά. Με βάση τα νούμερα ήταν η πιο παραγωγική της καριέρας σου. Το πιστεύεις και εσύ ότι ήταν με βάση την προσωπική σου απόδοση;
«Ναι, πιστεύω πως ήταν μία καλή σεζόν. Θα μπορούσε να είχε πάει καλύτερα. Όσον αφορά εμένα τα πήγα καλά, ήμουν άνετη με το σύστημα, μου άρεσε η ομάδα μου και οι συμπαίκτριές μου. Λατρεύω τον προπονητή της ομάδας (σ.σ. Γιώργος Παντελάκης). Είναι διαφορετικό όταν έχεις έναν κόουτς, ο οποίος πιστεύει σε εσένα. Λόγω αυτού αισθάνθηκα πολύ καλά και αυτό είναι σημαντικό για εμένα, όπως επίσης και η επιτυχία που είχα αυτή τη σεζόν. Ωστόσο, πιστεύω πως θα μπορούσα να είχα παίξει ακόμα καλύτερα και επιθυμώ να συνεχίσω να βελτιώνομαι. Στο τελευταίο παιχνίδι για το Eurocup δεν έπαιξα καλά, οπότε εάν μπορούσα να αλλάξω κάτι θα ήταν η παρουσία μου εκείνη τη μέρα, ώστε να μας είχα βοηθήσει να φτάσουμε στη νίκη και την πρόκριση».

-Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από τον Ολυμπιακό ως κλαμπ;
«Ο Ολυμπιακός είναι ένα εξαιρετικό κλαμπ για να παίζεις. Προς το τέλος της σεζόν είχαμε ακόμα περισσότερους φιλάθλους και ελπίζω ότι η ομάδα θα συνεχίσει να κερδίζει ακόμη περισσότερους στο μέλλον. Είναι ένα «κλειδί» για εμάς. Ο σύλλογος είναι ένα πολύ καλό πρόγραμμα στην Ελλάδα, ένας από τους πιο επαγγελματικούς της χώρας, αν όχι ο πιο επαγγελματικός. Σε σύγκριση με άλλες χώρες η Ελλάδα είναι διαφορετική. Απαιτείται χρόνος για να συνηθίσεις τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες κινούνται και λειτουργούν. Οπότε, φυσικά ως αμερικανοθρεμμένη και ως κάποια που έχει παίξει στην Ιταλία, καθώς και εκεί τα πράγματα είναι παρόμοια, χρειάζεται προσαρμογή. Βέβαια, όταν είμαι εδώ (σ.σ. στη χώρα μας) αισθάνομαι μέρος αυτού του τόπου και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εμένα».



-Δεύτερη σεζόν στην Ελλάδα η φετινή για σένα μετά και το πέρασμα σου από τον Παναθηναϊκό (2013-2014). Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν γύρισες;
«Είναι απόλαυση να παίζεις στην Ελλάδα. Στη πρώτη μου σεζόν με τον Παναθηναϊκό έζησα μία πολύ καλή εμπειρία. Ήταν σημαντικό για εμένα να παίζω σε αυτή τη χώρα και ιδιαίτερα περήφανη στιγμή για τον πατέρα μου ως Έλληνα, ο οποίος επίσης έχει παίξει εδώ. Η επιστροφή για δεύτερη χρονιά ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν παίζεις ως ντόπια παίκτρια, ακόμα και ως Αμερικανή είναι ξεχωριστό. Έκανα πολλούς καλούς φίλους μέχρι και από διαφορετικές ομάδες. Ο Ολυμπιακός είναι μια οικογένεια και λάτρεψα αυτό το κομμάτι. Αγαπώ να πηγαίνω στους αγώνες της ανδρικής ομάδας στην Ευρωλίγκα. Το μπάσκετ είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο. Παρακολούθησα ακόμα παιχνίδια ποδοσφαίρου και βόλεϊ. Συνεπώς, δεν θα μπορούσα να είχα ζητήσει καλύτερο κλαμπ».

-Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του Ολυμπιακού;
«Πιστεύω ότι η επιτυχία της ομάδας βασίστηκε στο γεγονός ότι όλοι θέλαμε το ίδιο πράγμα. Όλοι προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε αυτά που μας είπε ο κόουτς. Αυτός είναι ο ηγέτης μας και τα πήγε περίφημα. Είναι ο τύπος προπονητή, τον οποίο κάποιες φορές δεν συμπαθείς επειδή είναι σκληρός, επειδή σου φωνάζει και περιμένει πολλά από εσένα. Όμως, οι καλοί προπονητές δεν είναι πάντοτε και κάθε στιγμή αρεστοί. Εκείνος είχε τον τρόπο να παίρνει το καλύτερο από τη κάθε παίκτρια. Με εκείνον μπροστά και την καρδιά όλων των κοριτσιών μπορέσαμε να φτιάξουμε μία καλή ομάδα και να έχουμε αντίστοιχη σεζόν. Όλες απολαμβάναμε να παίζουμε μαζί και να ακολουθούμε τις εντολές του».

-Φέτος είδαμε κάτι απίστευτο. Ήσασταν αήττητες στην Ελλάδα και το νικηφόρο σερί του Ολυμπιακού είναι τριψήφιο. Πόσο εύκολο είναι;
«Το αήττητο για οποιαδήποτε ομάδα είναι τεράστια επιτυχία. Δεν είναι εύκολο να έχεις μόνο νίκες για τόσα χρόνια. Σε κάθε παιχνίδι προσπαθούν να μας «σημαδέψουν» και να σταματήσουν το μομέντουμ μας. Για μένα ήταν υπέροχο να είμαι «κομμάτι» αυτής της σεζόν και τα συγχαρητήρια αξίζουν τα κορίτσια που είναι στην ομάδα αρκετά χρόνια, ξεκινώντας το σερί. Πρέπει να είναι πολύ περήφανες και ιδιαίτερα η αρχηγός, Εβίνα Σταμάτη. Εκείνη έδειξε το δρόμο και άρχισε τα πάντα».



-Στην Ελλάδα είναι φανερό πως ο ανταγωνισμός είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Επηρεάζει την ψυχολογία των παικτών όταν θα μπουν στο γήπεδο ή γενικότερα κατά τη διάρκεια της σεζόν;
«Πιστεύω ότι η νοοτροπία που μας μεταδίδει ο προπονητής για τα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος είναι πολύ καλή. Γνωρίζουμε ότι το δικό μας επίπεδο είναι υψηλότερο από των άλλων ομάδων, αλλά αυτό εξαρτάται καθαρά από τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Είναι γεγονός ότι κάποιες φορές οι προπονήσεις μας μπορεί να επηρεάζονται ψυχολογικά, αλλά σωματικά πάντοτε είμαστε σκληρές και αγωνιζόμαστε όλες τις φορές το ίδιο ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Ο κόουτς Παντελάκης και ο ασίσταντ κόουτς Νίκλας έκαναν εξαιρετική δουλειά στην εγρήγορση μας».

-Έχεις περάσει στη καριέρα σου αν δεν κάνω λάθος 8 τραυματισμούς. Πόσο εύκολο ήταν να το ξεπεράσεις και να παίξεις πάλι σε τόσο υψηλό επίπεδο;
«Σωστά, έκανα οχτώ χειρουργεία στο γόνατο και πράγματι ήταν ένας πολύ δύσκολος δρόμος. Ευχαριστώ τον Θεό που τα τελευταία επτά με οχτώ χρόνια είμαι υγιής, χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς. Ήταν πραγματικά μία πολύ δύσκολη διαδικασία, όχι τόσο σωματικά, αλλά περισσότερο ψυχολογικά. Η επάνοδος δεν ήταν εύκολη και από τη στιγμή που ήμουν εκτός για τόσο μεγάλο διάστημα, μου πήρε αρκετό χρόνο να επιστρέψω στο υψηλό επίπεδο. Η σεζόν με τον Ολυμπιακό ήταν η καλύτερη μετά την περιπέτεια μου και αισθάνθηκα καλά τόσο στο γήπεδο όσο και εσωτερικά σαν άνθρωπος. Μέσα από το παιχνίδι, βρήκα πάλι την αυτοπεποίθηση μου».

-Αν μπορούσες να άλλαζες κάτι τη φετινή σεζόν τι θα ήταν αυτό;
«Το μόνο πράγμα που θα άλλαζα αυτόν τον τελευταίο χρόνο είναι να μπορούσαμε να τελειώσουμε τη σεζόν και να κάναμε το νταμπλ, καθώς αυτό σχεδιάζαμε εξ αρχής. Αυτό είναι το πιο ρεαλιστικό σενάριο που θα μπορούσε να είχε συμβεί. Βεβαίως ποτέ δεν ξέρεις, αλλά θα ήταν υπέροχο να είχα επιστρέψει με το πρωτάθλημα. Σε όποια χώρα έχω παίξει έχω κατακτήσει τις τοπικές λίγκες, οπότε θα ήθελα να προσθέσω στο βιογραφικό μου και αυτό. Θα ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστό για εμένα, επειδή κατάγομαι από την Ελλάδα και θέλω καιρό να στεφθώ πρωταθλήτρια εδώ. Μπορεί κάποτε στο μέλλον να έχω ακόμα μία ευκαιρία...».

-Εξαργύρωσες τη φετινή σούπερ χρονιά με ένα εισιτήριο για το WNBA. Ήταν αυτός ο στόχος σου από την αρχή; Και ποιες είναι οι προσδοκίες σου για την συνέχεια της καριέρας σου;
«Αναμφίβολα κάθε χρόνος στο εξωτερικό με βοηθάει να γίνομαι καλύτερη. Το να είμαι στο ρόστερ μιας ομάδας από το WNBA ήταν και ο στόχος μου φέτος. Τώρα είμαι 31, άρα δεν υπάρχουν αρκετά χρόνια ακόμα για να το πετύχω. Οι προσδοκίες μου είναι να φτάσω εκεί, να παίξω και να κερδίσω μια θέση για τις επόμενες σεζόν. Δεν θέλω η περίοδος αυτή να ήταν απλά ένας ακόμα χρόνος στο εξωτερικό, αλλά θέλω να είμαι μια σοβαρή παίκτρια για το υπόλοιπο της καριέρας μου στο WNBA».

-Έχουν αναφέρει πως η Τζάκι Γέμελος ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο στην Αμερική τη περίοδο που ήσουν στο Κολλέγιο. Αν δεν είχες τόσους τραυματισμούς πιστεύεις πως η καριέρα σου θα ήταν ακόμα καλύτερη;
«Είναι δύσκολο να ξέρω, αλλά φυσικά πιστεύω πως αν δεν είχα τους τραυματισμούς η καριέρα μου πιθανότατα να ήταν πολύ διαφορετική. Δεν μπορώ να φανταστώ μια καριέρα χωρίς αυτούς. Ποιος ξέρει πού θα ήμουν αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, το θέμα είναι ότι αυτό δεν συνέβη. Είμαι εδώ που είμαι και είμαι πολύ χαρούμενη για τον δρόμο που επιλέχθηκε για εμένα. Πιστεύω πως είχα το «κάλεσμα» να κάνω κάτι πολύ μεγαλύτερο από το μπάσκετ. Το να είμαι ένα άτομο, το οποίο μπορεί να ξεπεράσει όλες αυτές τις δυσκολίες είναι ο προορισμός μου. Οπότε, μπορώ να αποτελέσω το παράδειγμα και προς άλλους ανθρώπους».

-Το ανδρικό τμήμα του Ολυμπιακού έχει την τύχει να έχει στο ρόστερ του τον Βασίλη Σπανούλη, πρώτο σκόρερ και πασέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Έχεις μιλήσει μαζί του και ποια είναι η άποψή σου για την καριέρα του;
«Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του αλλά είναι ένας από τους αγαπημένους μου παίκτες της ομάδας. Πιστεύω ότι οι γνώσεις του πάνω στο παιχνίδι του μπάσκετ βρίσκονται σε άλλο επίπεδο. Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται ακόμα και σε αυτή την ηλικία είναι θαυμαστός και δείχνει πως δεν χρειάζεται να είσαι τόσο αθλητικός ή να είσαι ο μεγαλύτερος σκόρερ για να αποτελείς έναν καταπληκτικό παίκτη. Είναι πολύ πιο έξυπνος από τους παίκτες γύρω του, γνωρίζει τόσο το παιχνίδι όσο και τους συμπαίκτες του. Νομίζω ότι η καριέρα του μέχρι τώρα είναι εξαιρετική και είναι ξεχωριστό για μένα να τον βλέπω να παίζει και εκείνον, αλλά και το ανδρικό τμήμα του Ολυμπιακού γενικότερα».



-Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και το κεφάλαιο εθνική Ελλάδος. Πώς ήταν η στιγμή που φόρεσες τη γαλανόλευκη;
«Παίζοντας για την Εθνική, ήταν μία από τις πιο μνημειώδεις στιγμές τις καριέρας μου. Ανατρίχιασα όταν φόρεσα τη φανέλα για πρώτη φορά και το να μπορείς να εκπροσωπείς τη χώρα σου είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που πιστεύω ένας μπασκεμπολίστας μπορεί να κάνει. Σου δίνει ένα διαφορετικό συναίσθημα από το να φοράς οποιαδήποτε άλλη φανέλα, επειδή με αυτόν τον τρόπο εκπροσωπείς ολόκληρη τη χώρα, είναι ζήτημα περηφάνιας. Είμαι περισσότερο περήφανη που φόρεσα τη γαλανόλευκη παρά οποιαδήποτε άλλη».

-Ποιο είναι το μότο σου στον αθλητισμό και γενικότερα στη ζωή;
«Το μότο μου για τον αθλητισμό και γενικότερα για τη ζωή είναι να ξεπερνάς τις δυσκολίες και να συνεχίσεις να προσπαθείς να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα ανεξάρτητα από τα εμπόδια που βρίσκονται μπροστά σου. Πιστεύω πως ήμουν πάντα ένα τέτοιο άτομο και ένα παράδειγμα για τους άλλους. Όταν θες κάτι πραγματικά, κυνήγησέ το!».

-Να περιμένουμε κάποια στιγμή την επιστροφή σου στο μεγάλο λιμάνι;
«Δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί. Είναι πολύ δύσκολο να ξέρω για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά είχα μία τέλεια εμπειρία στον Ολυμπιακό. Αν αυτό συμβεί θα είμαι πολύ περήφανη να εκπροσωπήσω ξανά την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό στο μέλλον. Είμαι πάντως πολύ χαρούμενη που μπόρεσα να παίξω σε αυτήν την ομάδα».

-Τέλος, με αφορμή το "The Last Dance" έχουν αρχίσει πάλι τα σενάρια για το ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Για σένα ποιος είναι ο λεγόμενος G.O.A.T;
«Για μένα ο καλύτερος όλων των εποχών είναι ο Μάικλ Τζόρνταν. Αυτός και ο Πίστολ Πιτ Μάραβιτς είναι οι δύο παίκτες που μπορώ να παρακολουθώ και να ανατριχιάζω. Ο Λεμπρόν είναι επίσης καταπληκτικός, αυτός και ο Τζόρνταν είναι οι καλύτεροι παίκτες που έχουν περάσει. Πολύ διαφορετικοί, αλλά και οι δύο είναι μοναδικοί».

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube