Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια, αλλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν στερέψει πλέον οι λέξεις. Τι να πεις και πώς να περιγράψεις το νέο φιάσκο με τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας; Από να αρχίσεις και που να τελειώσεις με αυτή την ιστορία; Και μόνο το γεγονός ότι μια (!) μέρα πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία διεξαγωγής, ο αγώνας βρίσκεται στον «αέρα», λέει πολλά. Και οι ευθύνες δεν βαραίνουν μόνο έναν, αλλά περισσότερους.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τα όσα τραγελαφικά συνέβαιναν πέρυσι. Τι, ξεχάσατε; Δεν πιστεύω… Ξεχνιέται το μπάχαλο για τον διαιτητή, τους βοηθούς και τους επιπρόσθετους που θα διηύθυναν τον τελικό Ολυμπιακού-ΑΕΚ; Ξεχνιέται ότι είδαμε έναν τελικό στο Ολυμπιακό Στάδιο κεκλεισμένων των θυρών; Σε καμία περίπτωση, αφού πέρασαν στην ιστορία. Ο κακός της υπόθεσης ήταν ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Γκιρτζίκης και οι συν αυτώ. Έφυγαν κακήν κακώς και καλά έκαναν. Πέρυσι, υφυπουργός Αθλητισμού ήταν ο Σταύρος Κοντονής.

Ένα χρόνο μετά, ο τραγέλαφος συνεχίζεται. Απλώς υπάρχουν διαφορετικά πρόσωπα. Από τα τέλη Οκτωβρίου τα ηνία του ελληνικού ποδοσφαίρου βρίσκονται στα χέρια της προσωρινής διοικούσας επιτροπής, που ήρθε να φέρει την κάθαρση, ενώ από τις αρχές Νοεμβρίου, νέος υφυπουργός Αθλητισμού είναι ο Γιώργος Βασιλειάδης. Αλλά και αυτοί αδυνατούν να διοργανώσουν έναν τελικό, όπως γίνεται σε όλες τις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες. Αλλά ποιος είπε ότι η Ελλάδα είναι τέτοια χώρα;

Ανεξάρτητα με το τι θα γίνει με αυτό το ρημάδι το παιχνίδι, γελάνε και τα τσιμέντα. Το λάθος από την αρχή ήταν ο ορισμός του Πανθεσσαλικού Σταδίου ως έδρα του τελικού. Παρά τις αντιρρήσεις της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας, η προσωρινή διοικούσα επιτροπή, που έχει τη βασική ευθύνη (όχι η ΕΠΟ γενικά, όπως γράφεται κατά κόρον), επέμεινε σε αυτή την επιλογή. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε, αφού μιλάμε για μια εγκατάσταση που δεν έχει άδεια λειτουργίας και είναι παρατημένη εδώ και πολλά χρόνια.

Άραγε, γιατί προκρίθηκε αυτή η επιλογή, όταν όλες οι πληροφορίες μιλούσαν για το Παγκρήτιο, που πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις; Θα δοθούν απαντήσεις για αυτή την φαρσοκωμωδία; Ελπίζω ότι θα γίνει, αλλά όχι με το ύφος της ανακοίνωσης που βγήκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, που έκλεινε με την φράση: «Είμαστε βέβαιοι ότι ο τελικός θα γράψει ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο». Να είστε σίγουροι ότι ήδη γράψατε ιστορία, αλλά όχι όπως το εννοείται εσείς…

Όσο για τον Υφυπουργό Αθλητισμού, τι να πεις και γι’ αυτόν; Περίμενε να φτάσουν σχεδόν μεσάνυχτα Πέμπτης για να καταλάβει ότι υπάρχει παρατυπία με τα μη αριθμημένα εισιτήρια. Και αν όντως ισχύει ότι στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού πήραν χαμπάρι ότι στα εισιτήρια δεν αναγραφόταν η σειρά και η θέση μέσω των social media από φωτογραφίες που δημοσίευσαν όσοι αγόρασαν «μαγικά χαρτάκια», η ξεφτίλα γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Ξέρω ότι ζητάω δύσκολα, αλλά αν υπάρχει ευθιξία, θα παραιτηθεί έστω και ένας για τα μάτια του κόσμου; Ένας ρε παιδί μου, όχι παραπάνω…

Υ.Γ. 1: Κάτι ήξερε ο Γιώργος Γκιρτζίκης που πρότεινε και αποφασίστηκε το περασμένο καλοκαίρι να υπάρχει δυνατότητα ορισμού του τελικού εκτός Ελλάδας, με πρώτη επιλογή την Γερμανία. Η απόφαση χλευάστηκε δεόντως, αλλά επειδή μιλάμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μήπως ήταν πιο ασφαλής και λογική επιλογή;

Υ.Γ. 2: Ο αείμνηστος Γιάννης Κακουλίδης και ο Χάρρυ Κλυνν είχεαν γράψει το τραγούδι «Ουγκάγκα-μπουμ-μπουμ» το μακρινό 1979 και περιλαμβάνεται στον δίσκο του δεύτερου με τίτλο «Δοξάστε με». Πόσο μπροστά και πόσο διαχρονικό…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube