Ο προπονητής της εξέδρας: Το πρόβλημα στα χαφ, οι στατικές φάσεις και οι κινήσεις-ματ του Λουτσέσκου

Ιστορική βραδιά για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος -ντουμπλάροντας τις νίκες του επί της Γάνδης- πανηγύρισε την πρόκρισή του στους «8» του Europa Conference League!

Οι Θεσσαλονικείς δέχθηκαν μεγάλη πίεση ανά διαστήματα, ελέω της κακής παρουσίας των χαφ τους. Ωστόσο, αξιοποιώντας τις στατικές φάσεις και σε συνδυασμό και με τις κινήσεις του Ρασβάν Λουτσέσκου από τον πάγκο έφτασαν στο σπουδαίο «διπλό».



Αναλυτικά, τα σημεία-κλειδιά από τη σπουδαία νίκη του ΠΑΟΚ στο Βέλγιο:

*Το πρόβλημα στα χαφ, η πίεση της Γάνδης και τα γεμίσματα:

Ο ΠΑΟΚ δεν ξεκίνησε καθόλου καλά το παιχνίδι, όπως είχε συμβεί σε μικρότερο βαθμό και στην αναμέτρηση της Τούμπας. Η αλήθεια είναι ότι οι Θεσσαλονικείς περίμεναν τη μεγάλη πίεση. Υπό αυτήν την έννοια δεν δικαιολογείται η τόσο κακή ανασταλτική τους λειτουργία, η οποία οφείλεται στην ελάχιστη βοήθεια που έδιναν τα χαφ στην αμυντική τετράδα. Ειδικά ο Μπίσεσβαρ άφηνε πολλά κενά στα αριστερά, με το αποτέλεσμα να το υφίσταται ο Βιεϊρίνια που αφέθηκε εκτεθειμένος σε πολλές περιπτώσεις.

Οι φιλοξενούμενοι ισορρόπησαν σε αρκετά διαστήματα, ωστόσο η «μεγάλη εικόνα» ήθελε τους Βέλγους να δημιουργούν υπεραριθμίες, να φορτώνουν την αντίπαλη περιοχή και να επιχειρούν με άνεση γεμίσματα/γυρίσματα. Ένα εξ αυτών έφερε το γκολ στο 40', ενώ θα μπορούσαν να είχαν σκοράρει και σ' άλλες φάσεις κατ' αυτόν τον τρόπο. Σίγουρα βγήκε στον προπονητή της Γάνδης, Χάιν Βανχάζενμπουργκ, η χρησιμοποίηση συστήματος-«καθρέφτη» εκείνου του ΠΑΟΚ (ήτοι το 4-2-3-1 αντί του 3-4-2-1 που είχε στον πρώτον αγώνα), χτυπώντας καλύτερα από τα πλάγια. Κίνηση που απ' ό, τι φάνηκε δεν περίμενε ο Ρασβάν Λουτσέσκου.



*Η αδυναμία κρατήματος της μπάλας:

Η στόχευση του ΠΑΟΚ ήταν ξεκάθαρη από την αρχή του αγώνα: Να διαχειριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα και να εκμεταλλευτεί τυχόν ευκαιρίες που θα προέκυπταν μπροστά. Η μεγάλη ευθύνη όσων αγωνίστηκαν στις θέσεις (αμυντικές και δημιουργικές) των χαφ έγκειται πέρα από την ανασταλτική λειτουργία και στο μη κράτημα της μπάλας. Βέβαια, σημαντικές ήταν και οι απουσίες των Κούρτιτς και Αντρίγια Ζίβκοβιτς. Ειδικά του δεύτερου στο κομμάτι των αντεπιθέσεων, το οποίο δεν αξιοποιήθηκε.

*Η αξιοποίηση των στατικών φάσεων:

Πέρα από όλα τα άλλα, η ιστορία θα γράψει ότι ο ΠΑΟΚ πήρε δύο νίκες κόντρα στη Γάνδη με τρία γκολ από στατικές φάσεις. Σύμφωνοι, στην απευθείας εκτέλεση του Κούρτιτς στο 1-0 της Τούμπας η μπάλα κόντραρε, ενώ και στο 0-1 του αγώνα του Βελγίου η φάση μετά την εκτέλεση του κόρνερ έχει προχωρήσει σχετικά μέχρι να σκοράρει ο Κρέσπο.

Παρόλα αυτά, η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ τις δουλεύει! Κάτι που φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο στο 77', σε μια φάση βγαλμένη από την προπόνηση: Ο Βιεϊρίνια εκτέλεσε το φάουλ, βρίσκοντας τον Αουγκούστο που έκανε την κίνηση στο ύψος της μεγάλης περιοχής, από όπου κι έπιασε μονοκόμματη σουτάρα που κατέληξε στην κάτω δεξιά γωνία. Μάλιστα, ο «δικέφαλος του Βορρά» έδειξε βελτίωση σ' αυτό το κομμάτι σε σχέση και με το πρώτο ματς, όπου άφησε αναξιοποίητες ανάλογες περιπτώσεις.



*Η συνύπαρξη τεσσάρων μπακ μετά την είσοδο των Σίντκλεϊ και Τέιλορ:

Κινήσεις-ματ στην εξέλιξη του αγώνα αποτέλεσαν αδιαμφισβήτητα η είσοδος των Σίντκλεϊ (57') και Τέιλορ (70') αντί των Μπίσεσβαρ και Μουργκ, αντίστοιχα. Οι δύο παίκτες του ΠΑΟΚ αγωνίστηκαν στις θέσεις των ποδοσφαιριστών που αντικατέστησαν (αριστερά και δεξιά στη μεσοεπιθετική γραμμή), με τον Ρασβάν Λουτσέσκου να συνεχίζει στο ματς με τέσσερα μπακ (δεδομένης και της… αρχηγικής άρνησης του Βιεϊρίνια να αποχωρήσει παρά το μπαταρισμένο του κεφάλι)! Βγήκαν στον Ρουμάνο τεχνικό αυτές οι δύο αλλαγές, ειδικά του Σίντκλεϊ. Ο 28χρονος άσος βοήθησε τόσο ανασταλτικά, όσο και επιθετικά αφού προσέφερε αυτό που έλειπε από την ομάδα του: Το κράτημα της μπάλας, που εκφράστηκε και με αρκετές κούρσες.