Άσχετα με το αν έχασε δύο...τσουβάλια γκολ, στα ισάριθμα πρώτα του φιλικά, ο Ολυμπιακός δείχνει που θέλει να το πάει φέτος. Για να είμαι ακριβής, έδειξε ποια θα είναι η φιλοσοφία του παιχνιδιού του. Άσχετα με το αν είναι οι «ερυθρόλευκοι» δεν είναι ακόμα πλήρεις, η εικόνα που βγάζει ως προς την ανάπτυξη του, είναι δεδομένη. Ο νταμπλούχος έχει τους ποδοσφαιριστές για να παίξει αυτού του είδους από το ποδόσφαιρο, όπου η γρήγορη κυκλοφορία με πολλές κοντινές πάσες, αλλά και άνοιγμα του γηπέδου στο πλάτος και το πρέσινγκ ψηλά θα είναι δύο από τα κύρια χαρακτηριστικά. Ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να παίξει πολύ από τις πτέρυγες του.
Για την εποχή, ο βαθμός αφομοίωσης είναι πολύ σημαντικός. Από την άλλη οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν σίγουρα, αρκετά γρανάζια που τους λείπουν αυτή τη στιγμή, αλλά η βασική ιδέα για το πώς θα δομηθεί το παιχνίδι του Ολυμπιακού φέτος, νομίζω πως υπήρχε έντονα σε αυτά τα δύο φιλικά των «ερυθρολεύκων» άσχετα από το αποτέλεσμα. Ο Σίλβα, έχω την εντύπωση πως ποντάρει πολλά στον Κώστα Φορτούνη και αυτό είναι φανερό, από το πόσες πρωτοβουλίες πήρε και στα δύο αυτά παιχνίδια, ο «μαθητής» του Τσόρι.
Ο Φορτούνης θαρρώ πως θα έχει θέση στην βασική ενδεκάδα και θα πάρει το δεξί άκρο της επίθεσης. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει να παίξει και έναν πιο σύνθετο ρόλο, αν αυτό κριθεί απαραίτητο, είτε πιο πίσω στην μεσαία γραμμή. Είμαι περίπου βέβαιος πως ο Μάρκο Σίλβα θα προσπαθήσει να χωρέσει και τον Τσόρι και τον Φορτούνη μαζί. Αυτοί οι δύο μαζί με τον Πάρντο θα είναι η τριάδα πίσω από τον επιθετικό, αλλά μπορούν να συνυπάρξουν και σε 4-4-2.
Απ’ όσο μπόρεσα να παρακολουθώ και το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, αυτός που με εντυπωσίασε ήταν ο Λουντ. Όχι πως δεν είχα μια ιδέα για το τι μπορεί να κάνει, αλλά ο Φινλανδός είναι άριστος χειριστής της μπάλας και η πρώτη του σκέψη είναι πάντοτε το πώς θα πασάρει κάθετα. Έχει καλά κρατήματα της μπάλας, παίρνει πρωτοβουλίες και δεν κρύβεται και μου φαίνεται πως όσο περνάνε τα παιχνίδια, παίρνει όλο και περισσότερες ευθύνες πάνω του. Αυτή η μεταγραφή, μπορεί να μην συγκεντρώνει πάνω της την αίγλη, αυτών του Σάντσεθ ή του Εσιέν, αλλά αν βγει, μπορεί να αποδειχθεί εξίσου ή περισσότερο κομβική.
Κατά κάποιο τρόπο ο Λουντ, αποτελεί έναν αντί-Αμπέντ, αλλά πρόκειται για έναν παίκτη με αρκετά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Φινλανδός, δεν ξέρω αν έχει τα χαρακτηριστικά της δύναμης, της ταχύτητας και της κάλυψης χώρων που έδινε ο Αμπέντ, αλλά είναι παίκτης που δίνει άλλη ποιότητα στην μετάβαση του παιχνιδιού επιθετικά με τις μεταβιβάσεις του. Επιπλέον όπλο του, τα «στημένα» του με το αριστερό πόδι, που θα αποτελέσουν όπλο για τον φετινό Παναθηναϊκό.