Του Τάσου Νικολόπουλου
Μπορεί να έχουν συμπληρωθεί μόλις 15 μέρες από την απομάκρυνση του Λεονάρντο Ζαρντίμ από τον Ολυμπιακό, ωστόσο, σε αυτό το διάστημα οι «ερυθρόλευκοι» έδωσαν τέσσερα παιχνίδια (τρία για το πρωτάθλημα και ένα για το κύπελλο). Ο βασικός λόγος του «διαζυγίου» είχε να κάνει με το θέαμα που ΔΕΝ προσφέρει η ομάδα. Δεν περίμενα να δω… μαγικά από τον Αντώνη Νικοπολίδη, που ανέλαβε προσωρινά την τεχνική καθοδήγηση, αλλά περίμενα από τους ποδοσφαιριστές να είναι περισσότερο απελευθερωμένοι και με μεγαλύτερη διάθεση να ικανοποιήσουν όχι τόσο τον υπηρεσιακό προπονητή, αλλά κυρίως τον κόσμο. Δεν είναι και λίγες οι φορές που έγιναν δέκτες αποδοκιμασιών φέτος…
Κάτι τέτοιο δεν είδα να γίνεται. Αντίθετα, είδα εκτός έδρας νίκες με… αγκομαχητά επί του Πανθρακικού και της Καβάλας, μια ελαφρώς πιο άνετη εντός έδρας νίκη επί του ΠΑΣ Γιάννινα και βέβαια την πρώτη ήττα από τον αποδεκατισμένο Ατρόμητο μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν ο Πορτογάλος τεχνικός ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την εικόνα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός. Προσωπικά πιστεύω ότι ευθύνη έχουν και οι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι είναι ίσως οι μοναδικοί αυτή την περίοδο στην Ελλάδα που πληρώνονται στην ώρα τους και δεν έχουν να σκέφτονται τίποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο.
Ο Μίτσελ, που αναλαμβάνει τα ηνία του Ολυμπιακού, έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Η έλλειψη ανταγωνισμού στο ελληνικό πρωτάθλημα φαίνεται ότι δεν κάνει καλό στους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι θα πρέπει να παρουσιάσουν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο στα παιχνίδια με τη Λεβάντε για το Europa League, αν θέλουν να περάσουν στην επόμενη φάση. Εννοείται ότι δεν αναμένονται συνταρακτικές αλλαγές τόσο άμεσα, αφού σε αυτό το ζευγάρι αγώνων το ζητούμενο είναι η ουσία και η πρόκριση. Το σίγουρο είναι ότι ο Ισπανός είδε το παιχνίδι που έπρεπε για να «τσεκάρει» τις αδυναμίες της νέας του ομάδας. Δεν είναι λίγες και αφορούν τόσο την ανασταλτική λειτουργία, όσο και τον τρόπο ανάπτυξης…