Έχει και η Βιτόρια Final Four…

Το δεύτερο σε ενδιαφέρον και λάμψη ευρωπαϊκό τρόπαιο του μπάσκετ, είναι δεδομένο ότι δεν διαθέτει την δυναμική και την προβολή της Ευρωλίγκας. Το Euro Cup, δεν συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα σχεδόν όλης υφηλίου όπως η αντίστοιχη μεγάλη «κούπα», δεν έχει στις τάξεις του ομάδες με σούπερ παίκτες, πολλές φορές οι αγώνες του δεν έχουν καν τηλεοπτική κάλυψη, όμως για τους αθεράπευτα ρομαντικούς του σπορ, αποτελεί άλλη μία παράσταση που σχεδόν κάθε Τρίτη βράδυ, γεμίζει όμορφα της αθλητικές τους εικόνες. Η Ελλάδα, όταν αυτό ονομαζόταν Uleb Cup, μετράει ήδη δυο συμμετοχές σε τελικούς. Μία από τον Μακεδονικό και μία από τον Άρη, δυστυχώς όμως χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φέτος, Άρης και Πανελλήνιος, δείχνουν ικανοί να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής ή τουλάχιστον στον τελικό προορισμό, που δεν είναι άλλος από το Final Four που θα διεξαχθεί στη Βιτόρια.

Αν μάλιστα το σύστημα διεξαγωγής είχε μείνει όπως πέρυσι, όπου στην τελική φάση προκρίνονταν οκτώ ομάδες για το αντίστοιχο Final Eight, θα υπερηφανευόμασταν ότι έχουμε ήδη μία ομάδα σε αυτό και άλλη μία μια «ανάσα» από το να συμμετάσχει. Δεν είναι δα και λίγο πράγμα οι φετινές επιτυχίες του ταλαιπωρημένου Άρη και του «μικρού» σε ευρωπαϊκό δέμας, αλλά μεγάλου σε διάρκεια και εργατικότητα όλα αυτά τα χρόνια, Πανελληνίου. Μπορεί το μοναδικό ουσιαστικό έπαθλο να είναι ένα εισιτήριο για την Ευρωλίγκα της νέας περιόδου στην ομάδα που θα κατακτήσει το τρόπαιο, όμως πολλές φορές σημασία έχει το ταξίδι. Και το φετινό των δυο εκπροσώπων μας είναι αναμφίβολα όμορφο και γεμάτο εμπειρίες. Αποτυπώνει δε στο έπακρο την διαρκή άνοδο του ελληνικού μπάσκετ, που είναι ικανό να πρωταγωνιστεί με πέντε συλλόγους στα ευρωπαϊκά κύπελλά. Οι συγκρίσεις με τις αντίστοιχες διοργανώσεις στα άλλα σπορ, θα σας οδηγήσουν εκ του ασφαλούς σε αδιέξοδο και καλό θα ήταν να μην επιχειρήσετε.

Ο Άρης, απέδειξε στο «Αλεξάνδρειο» με την εμφατική του νίκη επί της Μπανταλόνα πως αν είχε ξεκινήσει με τον Ντέιβιντ Μπαλ στο τιμόνι από την αρχή της σεζόν, δεν θα ήταν υπερβολή να ονειρευόταν ακόμη και «σφήνα» στους δυο «αιώνιους» στο πρωτάθλημα. Επιβλητική 40αρα κόντρα σε μία ιστορική ομάδα της καλύτερης λίγκας στην Ευρώπη που είναι κατά γενική ομολογία η ισπανική. Δώστε μου μάτια να βλέπω ήταν ο Άρης, που με την προσθήκη του Γουόλς έχει ανέβει επίπεδο, ενώ αν είχε σταθερά καλούς όπως το βράδυ της Τρίτης τους Κλαρκ, Ρίτσαρτσον και Κακιούζη, καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν, θα είχε αποφύγει πολλά από τα «κάζα» που έχει υποστεί.

Δυστυχώς, οι «κίτρινοι» πληρώνουν και ίσως εξακολουθήσουν να πληρώνουν με σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους (βλέπε ήττα από τα Τρίκαλα), την ανεξήγητη εμμονή της διοίκησης σε έναν αποδεδειγμένα «λίγο» προπονητή το καλοκαίρι και το, επιτρέψτε μου, επαγγελματικό unfair του συμπαθούς κατά τα άλλα, Φώτη Κατσικάρη. Η ποιότητα του ρόστερ, ο προπονητής που βρίσκεται τώρα στην άκρη του πάγκου και η δύναμη του κόσμου όμως, είναι στοιχεία ικανά, για να κρατηθεί το οικοδόμημα όρθιο και γιατί όχι να βελτιωθεί ποιοτικά ως το τέλος της σεζόν. Την επόμενη εβδομάδα στο Λε Μαν, ο Άρης πρέπει να νικήσει για να είναι σίγουρα στην επόμενη φάση και μάλιστα ως πρώτος στον όμιλο. Έχει την ικανότητα να το κάνει για να μην περιμένει να τον ευνοήσουν τα άλλα αποτελέσματα του ομίλου.

Ο Πανελλήνιος, παρά την ήττα από την Μπάμπεργκ στην Γερμανία, πανηγύρισε μία ιστορική πρόκριση, που αποτελεί την σοδιά των καρπών που έχουν σπείρει εδώ και αρκετά χρόνια με όρεξη και μεράκι οι διοικούντες του. Ομάδα από τις λίγες σε επαγγελματισμό και συνέπεια στις πληρωμές, με σχεδόν πάντα καλές επιλογές στους ξένους, αλλά και Έλληνες παίκτες με ταλέντο και ικανότητα στο να κάνουν την διαφορά. Ρίχνοντας μία ματιά στα ρόστερ ακόμα και ομάδων της Ευρωλίγκας, είστε σίγουροι ότι θα βρείτε Παπαμακάριο, Χαραλαμπίδη, Ντέιβις, Σμιθ, Μπλάκνεϊ και Βουγιούκα; Η πρόκριση στις «οκτώ» καλύτερες ομάδες του Euro Cup ανοίγει νέους ορίζοντες στους «ολυμπιονίκες» που μπορούν πλέον να υπερηφανεύονται και να κάνουν όνειρα ακόμα και για Ευρωλίγκα μέσω της τρίτης θέσης στο πρωτάθλημα. Μέχρι τότε υπάρχουν σίγουρα οι αγώνες των προημιτελικών, στα οποία μακάρι να είναι και ο Άρης. Με λίγη τύχη στη συνέχεια, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα εκτός από τις προετοιμασίες για το Παρίσι, να χρειαστούμε και …βαλίτσες για την Βιτόρια.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com