Σκάρτες 50 μέρες έχει μπροστά του ο Θόδωρος Καρυπίδης και οι συνεργάτες του για να μας παρουσιάσουν τον Άρη της επόμενης σεζόν. Με δεδομένο ότι οι ποδοσφαιριστές θα βρεθούν ξανά στο γήπεδο λίγο πριν τις 20 Ιουνίου αφού στις 25/7 θα εκκινήσουν τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις, μέσα σε αυτό το… περίπου δίμηνο θα μπουν οι βάσεις ώστε ο Άρης να διεκδικήσει μια αξιοπρεπή επιστροφή στο Γιουρόπα Λιγκ μετά από οκτώ χρόνια και, διατηρώντας τα εν Ελλάδι κεκτημένα να κυνηγήσει και ένα βηματάκι προς τα πάνω.
Να πω την αλήθεια δεν αναφέρομαι τόσο στις μεταγραφές που πρέπει να γίνουν ώστε να ανέβει το επίπεδο της ομάδας. Αυτές, αν ακολουθηθεί το ίδιο πετυχημένο μοντέλο, θα φέρουν και πάλι καλούς ποδοσφαιριστές στο Κλεάνθης Βικελίδης αφού έχει ήδη γίνει η σχετική προεργασία (βλέπε Σούντγκρεν).
Αναφέρομαι σε όλα τα άλλα, τα γύρω- γύρω που λέμε, που δεν φαίνονται, δεν «πουλάνε», δεν στέλνουν τον πολύ κόσμο στην ουρά για διαρκείας αλλά είναι το ίδιο για να μην πω περισσότερο χρήσιμα. Αυτά δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες δουλειάς που θέλει ο κάθε προπονητής, ο ποδοσφαιριστής. Αυτά που θα δημιουργήσουν ένα περιβάλλον σταθερότητας και τις προϋποθέσεις η φετινή ευρωπαϊκή έξοδος να είναι κάτι που θα επαναλαμβάνεται και διαρκώς θα βελτιώνεται.
Το ευχάριστο είναι ότι είναι σε γνώση του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ. Του τα έχει αναφέρει ως ψιλοαναγκαία ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, το ίδιο είμαι βέβαιος ότι θα κάνει και ο προπονητής μόλις τελειώσει και το ματς με την Ξάνθη ως αυτός που ζει πιο έντονα από κάθε άλλον την καθημερινότητα του club. Μαζί με την υποχρεωτική – λόγω Γιουρόπα Λιγκ- ανακαίνιση του γηπέδου, σαν να μαζεύονται πολλά. Όλα δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν. Είναι πρακτικά και οικονομικά αδύνατο.
Δεν γίνεται μέσα σε δυο μήνες να αναπληρώσεις έξι χαμένα χρόνια στα οποία άλλες ήταν οι προτεραιότητες και άλλα τα θεμελιώδη ζητήματα της καθημερινότητας. Αυτό που γίνεται όμως να είναι να γίνει μια αρχή. Να φανεί η πρόθεση του club και της ηγεσίας του σιγά-σιγά να μακιγιάρει τις ατέλειες και να αφήσει οριστικά πίσω την μαύρη περίοδο που προηγήθηκε. Να δημιουργήσει τις υποδομές στις οποίες θα δουλέψουν και θα προσφέρουν ο κάθε Λάρσον και ο κάθε Ματέο Γκαρσία.
Κάπου εδώ έρχεται και ο κόσμος. Είναι φανερό ότι πιστεύει σε αυτή την ομάδα. Ότι βλέπει σε αυτή προοπτική και θα τη στηρίξει μαζί με την ευρωπαϊκή πρόκληση που πάντα κεντρίζει το ενδιαφέρον. Πως; Με την αγορά ενός εισιτηρίου διαρκείας εγκαίρως και όχι αφού αρχίσει το πρωτάθλημα όπως έκανε πέρσι. Ειλικρινά πιστεύω ότι ένας αριθμός 10.000 είναι εφικτός. Αυτί εισπράττω, αυτό οσμίζομαι!
Ο Καρυπίδης δίχως τις γνωστές αβάντες που έχουν άλλες ομάδες, δίχως να ανέβει σε κάποιο άρμα και ας τραυλίζουν ό, τι θέλουν οι κακεντρεχείς, και δίχως το πορτοφόλι που διαθέτουν άλλοι μεγάλοι του πρωταθλήματος, έκανε τη δουλειά εκεί που απέτυχαν άλλοι παταγωδώς. Αυτό το καλοκαίρι του παρουσιάζεται η τεράστια ευκαιρία, με λίγες και συντονισμένες κινήσεις, να είναι αυτός που θα καρπωθεί και τη σοβαρή διεκδίκηση ενός τίτλου και ενός καλύτερου ευρωπαϊκού εισιτηρίου την επόμενη σεζόν και να σταματήσει να χρηματοδοτεί αποκλειστικά ο ίδιος την ομάδα.