Καταντάει κάπου βαρετό, όμως σε κάθε τέτοιο παιχνίδι, την περσινή, αλλά και την φετινή περίοδο, στην ΑΕΚ περιμένουν μια ευκαιρία για επανεκκίνηση. Η Ένωση που το 2017-2018, δεν έχανε ντέρμπι ούτε με αίτηση, τους τελευταίους 14 μήνες δεν μπορεί να πάρει ούτε ένα με τίποτα. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό, που και αυτός είχε προβλήματα σοβαρά και δεν πρέπει να το παραγνωρίζουμε, δεν μπόρεσε να κάνει παρά ελάχιστα στο Φάληρο.
Το βάζω στην κουβέντα, όπως και την λογική κόπωση από τον αγώνα με την Μπάγερν, γιατί οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν πέρα από τον Φορτούνη, ούτε τον Βαλμπουενά, ούτε και τον Μπενζιά. Σαφέστατα και για την ΑΕΚ, η απώλεια του Μάνταλου είναι σημαντική, γιατί πολύ απλά απόψε δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής να κουβαλήσει λίγο την μπάλα.
Ο Ολυμπιακός προερχόταν από ένα ματς που απαιτήθηκε να σπαταλήσει πολλή ενέργεια. Παρόλα αυτά έμοιαζε πολύ πιο φρέσκος στο γήπεδο και κέρδιζε όλες τις μάχες στο κέντρο. Οι «ερυθρόλευκοι» προσπαθούσαν να ανοίξουν την άμυνα της ΑΕΚ, με μεγάλες αλλαγές παιχνιδιού στα άκρα και με πολλές διαγώνιες μπαλιές στις πτέρυγες στα νώτα των ακραίων μπακ. Ο Σιμόες και ο Γαλανόπουλος, απουσίαζαν ειδικά στο δεύτερο μέρος, κάθε φορά που ο Καμαρά ακροβολιζόταν έξω από την περιοχή. Έτσι ο Ποντένσε έκοβε την μπάλα στον μέσο από την Γουινέα στα όρια της περιοχής και αυτός σούταρε στην εστία σε τρεις ή τέσσερις περιπτώσεις. Με τόση άνεση που είχε κάποιo σουτ θα έμπαινε μέσα και θα τελείωνε το ματς όπως και συνέβη.
Ο Ολυμπιακός χωρίς να φορτσάρει έφτασε σε μια νίκη, πολύ πιο άνετη απ’ όσο με άλλους αντιπάλους που πέρασαν φέτος στο Καραϊσκάκη. Η άνεση στον τρόπο που κυκλοφορούσε την μπάλα, εξασφαλιζόταν από το γεγονός πως η ΑΕΚ δεν μπορούσε να κατεβάσει την μπάλα ορθόδοξα, δεν μπορούσε να πάρει μονομαχίες στο κέντρο, γιατί εκτός από έλλειψη κορμιών, υπήρχε και αριθμητικό μειονέκτημα, με αποτέλεσμα το τελικό σκορ, να μην αντικατοπτρίζει απόλυτα την άνεση με την οποία κέρδισε. Σίγουρα δεν ήταν από τις σπουδαίες ποδοσφαιρικά βραδιές του Ολυμπιακού, αλλά αυτό είναι το χειρότερο για την Ένωση.
Η εικόνα της ηττημένης, αλλά και η κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα, συνοψίζεται στη φάση που τελικά δεν μέτρησε το γκολ. Με τον Βράνιες να έχει κάνει λάθος με τον Τσιντώτα και να μην ασχολείται καν με την προσπάθεια να σταματήσει τον Ελ Αραμπί. Η ΑΕΚ έχει σοβαρά θέματα να λύσει σε όλους τους τομείς και τίποτα στο ρόστερ δεν μπορεί να διορθωθεί αποκλειστικά με την δημιουργία του γηπέδου. Η διαφορά σε βάρος της της ΑΕΚ με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή είναι χαώδης.
Αυτό που οδηγεί τους φίλους της Ένωσης στην απελπισία, είναι ο τρόπος που καταφέρνει η ομάδα τους, να διαλέγει ποδοσφαιριστές κάθε χρόνο, που μόνον αθλητές δεν θυμίζουν σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους, των μεγάλων αντιπάλων. Προσπάθεια είδαμε μόνον από τον Ολιβέιρα και τον Τσιγκρίνσκι, ο Τσιντώτας έβγαλε αυτά που μπορούσε και κατά τα άλλα, απλώς απελπισία. Η ΑΕΚ απλά δεν μπορεί παραπάνω και αυτό δείχνει πόσο μεγάλωσε η ψαλίδα σε βάρος της μόλις μέσα σε 18 μήνες από την στιγμή που πήρε τον τίτλο.
ΥΓ: Η φάση που καθόρισε την έκταση του σκορ, είναι σίγουρα το χέρι του Γκιγιέρμε, πριν μπει το γκολ του Ελ Αραμπί που δεν μέτρησε. Δεν μπορώ να φανταστώ την έκταση που θα μπορούσε να είχε πάρει η ήττα για την Ένωση, αν εκείνη τη στιγμή γινόταν το 2-0. Σίγουρα πάντως η αντίδραση του Βράνιες που έχει παρατήσει τη φάση και φωνάζει στους συμπαίκτες του δείχνει το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει στην Ένωση και σε νοοτροπία.