Του Θοδωρή Τσούτσου
Δεν μπορείς να αισιοδοξείς για την επόμενη ημέρα της Εθνικής. Διότι τις αποφάσεις για αυτήν, θα τις πάρει η ίδια ΕΠΟ που κατάντησε έτσι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Αν η Εθνική ήταν η προετεραιότητα για την Ομοσπονδία, μετά από μια τέτοια αποτυχία θα έπρεπε να έχει κλονιστεί συθέμελα. Αλλά για την Ομοσπονδία, τον πρόεδρό της πάνω από όλα, δεν "τρέχει" τίποτα. Οπως δεν "έτρεχε" για τον προηγούμενο.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι στην ΕΠΟ η Εθνική δεν αποτελεί "πρώτη κουβέντα". Ούτε δεύτερη, ούτε τρίτη. Υπάρχουν άλλα πιο "σημαντικά" ζητήματα για το... καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάπου προς το τέλος, μπαίνει στην κουβέντα της ΕΠΟ και η Εθνική. Και ό,τι γίνει, έγινε!
Αυτό που έγινε, όμως, τούτη τη φορά, εκθέτει ανεπανόρθωτα την Ομοσπονδία. Αυτά, για να γνωρίζουμε από πού θα έπρεπε να ξεκινήσουν οι αλλαγές στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Αλλά πού να βρεθεί ευθιξία για κάτι τέτοιο;
Οι ευθύνες της ΕΠΟ, όμως, δεν γίνεται πλέον να καλύπτουν εκείνες των διεθνών ποδοσφαιριστών. Η πραγματικότητα είναι ότι ήταν τόσο σοκαριστικά όσα έκανε η Ομοσπονδία, που οι παίκτες που όλο αυτό το διάστημα μπαινόβγαιναν στην Εθνική (λες και ήταν ακαδημία δοκιμών), έβρισκαν άλλοθι. Είναι ώρα πλέον να αντικρίσουν κι εκείνοι τον καθρέφτη. Να αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Κυρίως οι νέοι. Κι εκείνοι που ήταν και πριν το Μουντιάλ στην Εθνική και πίστεψαν ότι τώρα που έφυγαν οι παλιοί, μπορούν να ξεσαλώσουν. Αλλά και οι πιο φρέσκοι, που προφανώς πίστεψαν ότι μπήκαν σε μια ομάδα από την οποία θα παίρνουν γκλαμουριά και πρεστίζ, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν τίποτα.
Είναι προφανές ότι αυτοί οι διεθνείς, με κανέναν πλέον από τη φουρνιά του 2004 στο πλάι τους και με ελάχιστους ακόμα και από τις υπόλοιπες πετυχημένες γενιές για να τους καθοδηγήσουν, δεν κατάλαβαν ποτέ πού ήρθαν. Το μόνο που ένιωσαν, ήταν ότι φορούσαν μια "φτηνή" φανέλα, την οποία θα μπορούσε να φορέσει ο καθένας. Δεν μπορούν, λοιπόν, από μόνοι τους να αλλάξουν τη νοοτροπία που απέκτησαν.
Ας βάλουν, λοιπόν, δίπλα στον καθένα έναν από τους "παλιούς". Υπάρχουν πολλοί για να επιλεγούν να κάνουν αυτή τη δουλειά και είναι βέβαιο ότι θα την έκαναν με ευχαρίστηση και αμισθί. Ο καθένας θα αναλάβει κι έναν από τους νέους. Να κοιμάται στο δωμάτιο μαζί του, να τρώει μαζί του, να κυκλοφορεί στο ξενοδοχείο μαζί του, να πηγαίνει βόλτα μαζί του, να φοράει τη φανέλα μέσα στα αποδυτήρια μαζί του, να στέκεται δίπλα του μέχρι και τη φυσούνα.
Να καταλάβει ο "νέος" από τον "παλιό" πώς συμπεριφέρεται ένας ποδοσφαιριστής της Εθνικής Ελλάδας. Πώς προετοιμαζέται για τον αγώνα. Τι κάνει πριν και μετά τις προπονήσεις. Τι ώρα κοιμάται και ξυπνάει. Τι λέει στους δικούς του. Πώς υποδέχεται έναν διεθνή στην πρώτη του κλήση. Μόνο στον αγωνιστικό χώρο δεν θα μπορεί να εμφανίζεται ο "παλιός". Σε όλα τα υπόλοιπα θα είναι εκεί, μαζί με τον "νέο", λες και είναι ενεργός παίκτης της Εθνικής. Δεν μπορεί, όλο και κάτι θα μάθουν για το τι σημαίνει Εθνική ομάδα! Εκτός αν έχει διάθεση να τους το μάθει ο κ. Γκιρτζίκης...
Υ.Γ.: Ποδοσφαιριστής που πετάει τη φανέλα της Εθνικής, διακιούται να την ξαναφορέσει; Ρητορικό το ερώτημα.