Ο Ολυμπιακός είναι Κυπελλούχος Ελλάδας για την σεζόν 2009-10 και πανηγυρίζει το όγδοο τρόπαιο στην ιστορία του στον θεσμό και τον πρώτο τίτλο μετά το 2002. Οχτώ χρόνια μακριά από τις κούπες ήταν πολλά για τους Πειραιώτες, που κατάφεραν να «σπάσουν την κατάρα» απέναντι στον πολυνίκη του θεσμού, Παναθηναϊκό, που έχει σαρώσει τα πάντα στο διάβα του τα προηγούμενα χρόνια. Ο Ολυμπιακός κέρδισε δίκαια το κύπελλο σε έναν τελικό, που όπως… συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, διεξήχθη κάτω από απαράδεκτες συνθήκες και μεταξύ ολίγων.
Αγωνιστικά και εν συντομία, το παιχνίδι κρίθηκε στην πολύ άμυνα του Ολυμπιακού, στα επιθετικά ριμπάουντ, που ήταν 17 και συνολικά 40 έναντι 30 του Παναθηναϊκού και στην εξαιρετική εμφάνιση του Μίλος Τεόντοσιτς, που τελείωσε τον αγώνα με 22 πόντους και 4 ασίστ. Ο Παναθηναϊκός, μολονότι δεν υστέρησε στην άμυνα, πλήρωσε το γεγονός ότι είχε πολλές κακές επιθετικές επιλογές, όλοι οι περιφερειακοί παίκτες του βρέθηκαν σε κακή μέρα, ενώ σε ένα ακόμη παιχνίδι ήταν άστοχος στα τρίποντα (6/19).
Αν θέλουμε να πάμε στην επόμενη μέρα, για τον Ολυμπιακό αυτός ο τίτλος μπορεί να αποτελέσει την αρχή για τους επόμενους. Η νίκη αυτή δεν σημαίνει αυτόματα το χτίσιμο της δικής του αυτοκρατορίας, ωστόσο, στο χέρι του είναι να μην μείνει σε αυτήν και να πάει παρακάτω. Τα βήματα προόδου που έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια αποδίδουν πλέον καρπούς και στο χέρι των Πειραιωτών είναι να διαχειριστούν σωστά τη νίκη και το τρόπαιο. Εκτιμώ ότι αυτό μπορεί να γίνει με προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη, που έχει μάθει στη ζωή του και ως παίκτης και ως προπονητής να είναι σεμνός και ταπεινός. Η υπομονή που συνιστά συνέχεια σε παίκτες και κόσμο, θα δείξει τον δρόμο. Άλλωστε, όπως είπε και ο διοικητικός ηγέτης της ομάδας, Παναγιώτης Αγγελόπουλος: «Το Κύπελλο δεν είναι δικαίωση. Για να δικαιωθούμε πρέπει να στήσουμε δυναστεία και οι δυναστείες δε χτίζονται με ένα τρόπαιο».
Για τον Παναθηναϊκό, η ήττα σε έναν εγχώριο τελικό αποτελεί πρωτόγνωρο συναίσθημα τα τελευταία χρόνια, ωστόσο δεν συνιστά καταστροφή. Οι «πράσινοι» δεν έχουν περιθώρια να σταθούν σε αυτό το παιχνίδι, αφού μπροστά υπάρχουν εξίσου σημαντικά αρχής γενομένης από αυτό της Πέμπτης για την Ευρωλίγκα με τη Μπαρτσελόνα, κόντρα στην οποία «παίζει τα ρέστα του» και στη συνέχεια αυτό της επόμενης Κυριακής για το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό, όπου παίζει την πρωτιά στην κανονική περίοδο. Το θέμα είναι να βρουν τον καλό τους εαυτό, τον οποίο φαίνεται ότι έχουν χάσει μέσα στο 2010. Αυτό είναι το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό, που έχει μπροστά του να υπερασπιστεί τους άλλους δύο τίτλους που κατέκτησε πέρυσι. Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν θα υπάρχουν κλυδωνισμοί στον σύλλογο, που έχει φτιαχτεί από τέτοιο μέταλλο, που ξέρει να αντέχει στις… κακουχίες. Το σύνθημα της επόμενης μέρας το έδωσε λίγα λεπτά μετά το τέλος του τελικού ο Θανάσης Γιαννακόπουλος. «Ήταν μία άτυχη στιγμή, αλλά στεκόμαστε όρθιοι και κοντά στο πλευρό της ομάδας. Θα κάνουμε τα πάντα για να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα» ήταν τα λόγια του διοικητικού ηγέτη των «πράσινων».
Υ.Γ.: Τα μικρής έκτασης επεισόδια και κάποιες συμπλοκές των οπαδών του Παναθηναϊκού με τις αστυνομικές δυνάμεις αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό σε αυτά που έχουμε δει κατά καιρούς στα ελληνικά γήπεδα. Κατ’ ουσίαν, μπορούμε να πούμε ότι ο τελικός ολοκληρώθηκε χωρίς παρατράγουδα. Το θέμα είναι να πάρουν η Ομοσπονδία και οι σύλλογοι γενναίες αποφάσεις, ώστε από την επόμενη σεζόν ο τελικός του Κυπέλλου να αποτελεί πραγματική γιορτή για όλους.