Πριν το παιχνίδι με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, υπήρχε ένα μεγάλο ερωτηματικό και ένα… μάγκωμα, αν θέλετε, για το αν ο Παναθηναϊκός Superfoods θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ, λόγω της απουσίας του Νικ Καλάθη. Παιχνίδια με τέτοιες ομάδες είναι επικίνδυνα και κρύβουν παγίδες και ούτως ή άλλως χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια τόσο σημαντική απουσία. Όμως, από τα μισά της τρίτης περιόδου, υπήρχε η σιγουριά ότι οι «πράσινοι» απλά δεν γινόταν να χάσουν. Όπως και έγινε.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Και έγινε εύκολα, όπως μαρτυρά και η διαφορά δεκατριών πόντων. Μάλιστα, μιλάμε για διψήφια διαφορά για πρώτη φορά στα παιχνίδια των δύο ομάδων, ανεξαρτήτου έδρας, μετά το 93-73 υπέρ του Παναθηναϊκού στο ίδιο γήπεδο, στον πρώτο αγώνα της σειράς των πλέι οφ του 2012. Έτσι, η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ έκανε το «7 στα 7» και διεύρυνε το απόλυτο στο ΟΑΚΑ, που είναι απαραίτητο, προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες για την κατάληψη μιας εκ των πρώτων τεσσάρων θέσεων στην τελική βαθμολογία, που δίνει πλεονέκτημα έδρας.
Στο πρώτο παιχνίδι χωρίς τον Νικ Καλάθη, ο Παναθηναϊκός Superfoods, στα δικά μου μάτια, ήταν περισσότερο Ο-Μ-Α-Δ-Α από ποτέ τη φετινή σεζόν. Όσοι χρησιμοποιήθηκαν έκαναν το κάτι παραπάνω προκειμένου να καλυφθεί το κενό και σε γενικές γραμμές τα κατάφεραν περίφημα. Στη γραμμή ψηλών, ο Γκιστ θύμισε… Μπατίστ στα πολύ καλά του και ο Σίνγκλετον έκανε την πιο μεστή φετινή του εμφάνιση. Στους… κοντούς, ο Λεκάβιτσιους πήρε από νωρίς τη… μπαγκέτα, σκοράροντας γρήγορους πόντους και ο Ντένμον ήταν καθοριστικός στο τέλος, πετυχαίνοντας σημαντικά καλάθια. Ο Ρίβερς ήταν… ποταμός σε ένα ακόμη παιχνίδι και ο Παππάς έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια, όντας καθοριστικός τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Και οι τρεις ασίστ, μαρτυρούν πολλά…
Την χθεσινή παράσταση στο ΟΑΚΑ την έδωσαν οι παίκτες, αλλά την… εμπνεύστηκε ο άνθρωπος που βρίσκεται στον πάγκο. Και χρειάζεται πολλή δουλειά, κυρίως πνευματικά, για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Ο Τσάβι Πασκουάλ προετοίμασε άριστα την ομάδα και τα περισσότερα από όσα σχεδίασε πριν τον αγώνα, εφαρμόστηκαν στο παρκέ. Αν υπάρχει κάποιο… θέμα, αφορά κυρίως στην άμυνα του πρώτου ημιχρόνου, αλλά όταν στο δεύτερο «έσφιξαν τα γάλατα» και οι «πράσινοι» έβαλαν τους Ισραηλινούς στον δικό τους ρυθμό, τότε τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Πλέον, το θέμα είναι να υπάρχει συνέχεια και συνέπεια από τον Παναθηναϊκό Superfoods σε όσα παιχνίδια χρειαστεί να δώσει ακόμη χωρίς τον Νικ. Η χθεσινή εμφάνιση, πάντως, είναι κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρα…
Υ.Γ. 1: Οι αριθμοί δεν είναι ασφαλής οδηγός για την «περιγραφή» ενός αγώνα, όμως, στο χθεσινό παιχνίδι, υπάρχουν κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες, που δείχνουν την ομαδική δουλειά που έγινε. Ο Παναθηναϊκός Superfoods είχε 17 ασίστ (μια περισσότερη από τον μέσο όρο) και 10 λάθη (δύο λιγότερα από τον μέσο όρο). Μάζεψε επίσης 39 ριμπάουντ (7 περισσότερα από τον μέσο όρο) και είχε ποσοστό περίπου 82% στις βολές, που απλά δεν συγκρίνεται με το 65% του μέσου όρου.
Υ.Γ. 2: Ακούγεται κλισέ, αλλά ο ελληνικός αθλητισμός είναι φτωχότερος μετά την απώλεια του Τάσσου Στεφάνου. Ενός ανθρώπου, που αντιπροσώπευε όλα όσα πρεσβεύει ο Παναθηναϊκός. Το γεγονός ότι τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή σε όλους τους αγώνες της Euroleague και του Eurocup, λέει πολλά…