Έπαιξε στα ζάρια τη χρονιά του κι έφερε ασόδυο

Όταν τελειώνεις ένα παιχνίδι κόντρα σε μία ομάδα του επιπέδου της Μπιρ Σεβά κι έχεις μόνο μια τελική στον στόχο από κεφαλιά του τερματοφύλακα στις καθυστερήσεις δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι πως διεκδίκησες επί της ουσίας μία πρόκριση. Ειδικά όταν σε αυτό το ζευγάρι είσαι εσύ το φαβορί, όχι απλά το μεγάλο, αλλά το αδιαφιλονίκητο. Στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει επί της ουσίας φέτος ένας μεταγραφικός σχεδιασμός. Δεν υπάρχει καν πλάνο για το ποιοί μένουν και ποιοί φεύγουν με ορισμένους ποδοσφαιριστές. Όπως ο Ντουρμάζ που δεν έπαιξε στο Ισραήλ λόγω τραυματισμού, αλλά εμφανίζεται ως φευγάτος ή ο Κασάμι που τη Δευτέρα πήγε Αγγλία.

Οι ευθύνες είναι ξεκάθαρες. Η «ερυθρόλευκη» διοίκηση πίστεψε, πώς με αυτό το ρόστερ θα μπορούσε να περάσει τον 3ο γύρο, ίσως και από τα play-off. Έμεινε έξω από μία ομάδα που αμφιβάλλω αν θα βρισκόταν στη μέση της Super League και που θύμισε ένδοξες εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου με τις μπάλες που έπεφταν μέσα για να γίνουν καθυστερήσεις. Όμως ο Ολυμπιακός ακόμα και σε αυτή την ομάδα, έκανε μία φάση σε 180 λεπτά. Επί της ουσίας εκείνη του Μιλιβόγεβιτς στο τέλος του προηγούμενου παιχνιδιού.

Ο πρωταθλητής Ελλάδος χρειαζόταν μεταγραφές. Ακριβώς επειδή αυτό το καλοκαίρι ήταν μεταβατικό, ακριβώς γιατί φαινόταν πως πολλοί ποδοσφαιριστές πνευματικά δεν ήταν αφοσιωμένοι, ο Καμπιάσο έφυγε και επέστρεψε, κάποιοι είναι με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω από την ομάδα. Η αποχώρηση του Σίλβα σίγουρα περιέπλεξε τα πράγματα. Αν όμως γνωρίζεις πως τα πουλέν του Πορτογάλου που ήρθαν πέρσι, δεν κάνουν, τότε αυτό αποτελεί έναν λόγο περισσότερο να κάνεις μεταγραφές. Ειδικά όταν μέσα στο 2016 είναι προφανές το πρόβλημα και στη δημιουργία, αλλά και στο γκολ.

Η διοίκηση των «ερυθρολεύκων» αποφάσισε να μην πάρει ποδοσφαιριστές, ενώ έβλεπε το κακό να έρχεται. Ξεκαθαρίζω πως δεν θεωρώ κακούς παίκτες αυτούς που έχει ο Ολυμπιακός. Δεν έχουν όμως να δώσουν κάτι στο σύλλογο αρκετοί και ειδικά οι ξένοι. Αυτό είναι κάτι που φαινόταν από το φινάλε της περασμένης σεζόν. Ο Ολυμπιακός, ως διοίκηση αποφάσισε να πάρει να ένα τεράστιο ρίσκο. Να μην ενισχύσει την ομάδα ενόψει των αγώνων των προκριματικών. Δεν ξέρω αν ο Μαρινάκης, δέχτηκε την συμβουλή κάποιων πώς δεν χρειαζόταν μεταγραφές και πώς η ομάδα περνάει κι έτσι. Έχει όμως την τελική ευθύνη γιατί εκείνος αποφασίζει. Αν τώρα δέχτηκε την εισήγηση τους να προχωρήσει έτσι, μάλλον πρώτα θα πρέπει να πάρει εκείνους η μπάλα και μετά όλους τους υπόλοιπους.

Επί της ουσίας η χρονιά του Ολυμπιακού παίχτηκε στα ζάρια από τη διοίκηση της. Κι έφερε ασόδυο. Έχασε, σε ένα Βατερλό που όμοιο του δεν υπάρχει γιατί η Μπιρ Σεβά δεν ήταν μία ομάδα από την οποία λες πως ήταν καλύτερη και έχασες. Δύο ματς που κόντεψε να σε πάρει ο ύπνος, ένα γκολ δέχτηκες και αντίο Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως ο Ολυμπιακός σε δύο ματς ήταν πιο κακός από ποτέ. Τόσο απλά. Ζαριά ήταν επίσης και η επιλογή του Βίκτορ. Ένας Έλληνας προπονητής αποκλείεται να τα είχε κάνει τόσο μαντάρα. Ο Ισπανός δεν είχε την τόλμη να προχωρήσει με τις δικές του σκέψεις για την ενδεκάδα. Τελικά αποκλείστηκε και είναι ο πρώτος υποψήφιος να πληρώσει τη...νύφη.