Ένας πόλεμος χωρίς τους πυροβολισμούς!

Στην εποχή που το ποδόσφαιρο ζει και αναπνέει στον αστερισμό της ελεύθερης οικονομίας ακούγεται πολύ φυσιολογικό μία ομάδα να αλλάζει χορηγούς. Και ακόμη πιο λογικό να μετακινείται από τη μία εταιρεία σε μία άλλη, μετά από χρόνια συνεργασίας.

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου (που το 2004 έδωσε νέα σημασία στο σλόγκαν της ADIDAS Impossible is Nothing) αλλάζει μετά από αρκετά χρόνια συνεργάτη ρουχισμού. Το δέσιμο με την ADIDAS κρατούσε από τα τέλη της δεκαετίας του '90 και ολοκληρώθηκε στην ήττα με τη Βοσνία. Από το πρώτο ματς που θα δώσουμε κόντρα στη Λιθουανία τον Ιούνιο θα φοράμε πια ρούχα της NIKE. Κάποτε μία τέτοια μετακίνηση θα προκαλούσε απορίες και γιατί όχι, ακόμη και φόβο! Κι αυτό γιατί παραδοσιακά η ADIDAS είχε μία ιδιότυπη σχέση με τη ΦΙΦΑ.

Για πάρα πολλά χρόνια ήταν ξεκάθαρο πως καλό είναι κάποιος να τα έχει καλά μαζί της! Ο ίδιος ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Ζεπ Μπλάτερ έχει δηλώσει δημόσια πως «η ADIDAS είναι παραδοσιακός μας συνεργάτης και σύμμαχος». Και πώς να μην το πει άλλωστε, αφού στα γραφεία της εταιρείας στο Χερτσογκενάουραχ «ενηλικιώθηκε» επαγγελματικά δίπλα στον (γιο του ιδρυτή της εταιρείας Αντι Ντάσλερ) χαρισματικό Χορστ Ντάσλερ. Η ανέλιξη του Μπλάτερ συνέβη δίπλα σε έναν άλλο άνθρωπο που ο Ντάσλερ βοήθησε να φτάσει στην κορυφή: τον πρώην πρόεδρο της ΦΙΦΑ Βραζιλιάνο Ζοάο Χαβελάνζε κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό.

Όλα αυτά ανήκουν όμως στο παρελθόν. Ευτυχώς η πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα σηματοδότησε με τις εξαγορές πολλών μικρότερων εταιρειών από τις μεγαλύτερες, νέες ισορροπίες, όπως επίσης η κατάρρευση του κολοσσού που λεγόταν ISL και χειριζόταν τα τηλεοπτικά δικαιώματα καθώς και γενικότερα το μάρκετινγκ της ΦΙΦΑ, οδήγησε στην ολοένα και λιγότερο επιρροή που ασκούσε η ADIDAS στα κέντρα εξουσίας. Κι έτσι σήμερα δεν έχει σημασία τι ρούχα φοράς αλλά πόσο καλή ομάδα έχεις, οπότε για την Ελλάδα το αν θα πάει στη Βραζιλία ή όχι το 2014 θα εξαρτηθεί από άλλο παράγοντα κι όχι από τις φανέλες.

Η NIKE είναι επίσης πανίσχυρος παίκτης στην αγορά. Εδώ και αρκετά χρόνια έγινε το αντίπαλο δέος για την ADIDAS, υποσκελίζοντας την πάλαι ποτέ κραταιά PUMA που είχε ιδρυθεί από τον αδελφό του Αντι Ντάσλερ, Ρούντι, παίρνοντας σημαντικό κομμάτι από την πίτα. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Ολλανδία, η Γαλλία (που επίσης άλλαξε από την ADIDAS), η Πορτογαλία, η Τουρκία συν την Αγγλία που μετακινήθηκε από την UMBRO, φοράνε τα ρούχα της, αλλά μην ξεχνάμε πως κάνουμε λόγο ακόμη και σήμερα για ξεχωριστά στρατόπεδα!

Πάντως δεν ήταν έτσι πάντα τα πράγματα. Από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '70 όταν η ADIDAS διείσδυσε στη ΦΙΦΑ, για πάρα πολλά χρόνια το να φοράς τα ρούχα της ήταν... παράσημο. Ο Πελέ φορώντας παπούτσια PUMA στο Μεξικό το 1970 της κατάφερε ένα πλήγμα. Όταν όμως ο Γιόχαν Κρόιφ αγνόησε το 1974 τα ειωθότα, φορώντας στολή με δύο ρίγες αντί για τις τρεις της ADIDAS (γιατί είχε συμβόλαιο με την Puma) στην εθνική Ολλανδίας, κάποιοι αντιλήφθηκαν πως είχαμε να κάνουμε με κανονικό πόλεμο!
Ωστόσο η δεκαετία του '90 ήταν το αποκορύφωμα, αφού η ΝΙΚΕ είχε εκτοπίσει πια την PUMA και στα Μουντιάλ (κυρίως του 1998 αλλά και του 2002 στην Απω Ανατολή) και είχε σπουδαία σημασία τι επιλογή στρατοπέδου έκανες! Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το υψηλόβαθμο στέλεχος της ΦΙΦΑ (ο τότε διευθυντής επικοινωνίας Κιθ Κούπερ) παραφράζοντας τον Τζορτζ Οργουελ είχε κάνει λόγο για το ποδόσφαιρο που όπως όλα τα σημαντικά σπορ είναι «ένας πόλεμος χωρίς τους πυροβολισμούς», σε μία συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι πριν από τους προημιτελικούς.

Είμαστε πια στο 2013 κι όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Όπως και η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου, που σήμερα υπάρχει ως ιστορική αναφορά, κάποιοι και στο ποδόσφαιρο θυμούνται περιστατικά του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος, όταν το τι εμφανίσεις φορούσες έπαιζε σημαντικό ρόλο.